سوره احقاف {اين سوره در مكّه نازل شده و داراى 35 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی ترجمه

محمد مهدی فولادوند

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

29- اين است كتاب ما كه عليه شما به حق سخن مى‏گويد ما از آنچه مى‏كرديد، نسخه بر مى‏داشتيم»

30- و امّا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند، پس پروردگارشان آنان را در جوار رحمت خويش داخل مى‏گرداند اين همان كاميابى آشكار است

31- و امّا كسانى كه كافر شدند [بدانها مى‏گويند] «پس مگر آيات من بر شما خوانده نمى‏شد؟ و[لى] تكبّر نموديد و مردمى بدكار بوديد»

32- و چون گفته شد «وعده خدا راست است و شكى در رستاخيز نيست»، گفتيد «ما نمى‏دانيم رستاخيز چيست؟ جز گمان نمى‏ورزيم و ما يقين نداريم»

33- و [حقيقتِ] بديهايى كه كرده‏اند، بر آنان پديدار مى‏شود و آنچه را كه بدان ريشخند مى‏كردند، آنان را فرو مى‏گيرد

34- و گفته شود «همان گونه كه ديدار امروزتان را فراموش كرديد، امروز شما را فراموش خواهيم كرد، و جايگاهتان در آتش است و براى شما ياورانى نخواهد بود»

35- اين بدان سبب است كه شما آيات خدا را به ريشخند گرفتيد و زندگى دنيا فريبتان داد پس امروز نه از اين [آتش] بيرون آورده مى‏شوند، و نه عذرشان پذيرفته مى‏گردد

36- پس سپاس از آنِ خداست پروردگار آسمانها و پروردگار زمين، پروردگار جهانيان

37- و در آسمانها و زمين، بزرگى از آنِ اوست، و اوست شكست‏ناپذير سنجيده‏كار

سوره احقاف {اين سوره در مكّه نازل شده و داراى 35 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- حاء، ميم

2- فرو فرستادن اين كتاب، از جانب خداى ارجمند حكيم است

3- [ما] آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حقّ و [تا] زمانى معيّن نيافريديم، و كسانى كه كافر شده‏اند، از آنچه هشدار داده شده‏اند رويگردانند

4- بگو «به من خبر دهيد، آنچه را به جاى خدا فرا مى‏خوانيد به من نشان دهيد كه چه چيزى از زمين [را] آفريده يا [مگر] آنان را در [كار] آسمانها مشاركتى است؟ اگر راست مى‏گوييد، كتابى پيش از اين [قرآن] يا بازمانده‏اى از دانش نزد من آوريد»

5- و كيست گمراه‏تر از آن كس كه به جاى خدا كسى را مى‏خواند كه تا روز قيامت او را پاسخ نمى‏دهد، و آنها از دعايشان بى‏خبرند؟

6- و چون مردم محشور گردند، دشمنان آنان باشند و به عبادتشان انكار ورزند

7- و چون آيات روشن ما برايشان خوانده شود، آنان كه چون حقيقت به سويشان آمد منكر آن شدند، گفتند «اين سحرى آشكار است»

8- يا مى‏گويند «اين [كتاب] را بر بافته است» بگو «اگر آن را بر بافته باشم؛ در برابر خدا اختيار چيزى براى من نداريد او آگاه‏تر است به آنچه [با طعنه] در آن فرو مى‏رويد گواه بودن او ميان من و شما بس است، و اوست آمرزنده مهربان»

9- بگو «من از [ميان] پيامبران، نو در آمدى نبودم و نمى‏دانم با من و با شما چه معامله‏اى خواهد شد جز آنچه را كه به من وحى مى‏شود، پيروى نمى‏كنم؛ و من جز هشدار دهنده‏اى آشكار [بيش] نيستم»

10- بگو «به من خبر دهيد، اگر اين [قرآن] از نزد خدا باشد و شما بدان كافر شده باشيد و شاهدى از فرزندان اسرائيل به مشابهت آن [با تورات] گواهى داده و ايمان آورده باشد، و شما تكبّر نموده باشيد [آيا باز هم شما ستمكار نيستيد؟] البتّه خدا قوم ستمگر را هدايت نمى‏كند»

11- و كسانى كه كافر شدند، به آنان كه گرويده‏اند گفتند «اگر [اين دين] خوب بود، بر ما بِدان پيشى نمى‏گرفتند» و چون بدان هدايت نيافته‏اند، به زودى خواهند گفت «اين دروغى كهنه است»

/ 286