سوره نجم {اين سوره در مكّه نازل شده و 62 آيه دارد} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

35- آيا از هيچ خلق شده‏اند؟ يا آنكه خودشان خالق [خود] هستند؟

36- آيا آسمانها و زمين را [آنان] خلق كرده‏اند؟ [نه،] بلكه يقين ندارند

37- آيا ذخاير پروردگار تو پيش آنهاست؟ يا ايشان تسلّط [تام] دارند؟

38- آيا نردبانى دارند كه بر آن [بر شوند و] بشنوند؟ پس بايد شنونده آنان برهانى آشكار بياورد

39- آيا خدا را دختران است و شما را پسران؟

40- آيا از آنها مزدى مطالبه مى‏كنى و آنان از [تعهّد اداى] تاوان گرانبارند؟

41- آيا [علمِ] غيب پيش آنهاست و آنها مى‏نويسند؟

42- يا مى‏خواهند نيرنگى بزنند؟ و[لى] آنان كه كافر شده‏اند، خود دچار نيرنگ شده‏اند

43- آيا ايشان را جز خدا معبودى است؟ منزّه است خدا از آنچه [با او] شريك مى‏گردانند

44- و اگر پاره سنگى را در حال سقوط از آسمان ببينند مى‏گويند [ابرى متراكم است»

45- پس بگذارشان تا به آن روزى كه در آن بيهوش مى‏افتند برسند

46- روزى كه نيرنگشان به هيچ وجه به كارشان نيايد و حمايت نيابند

47- و در حقيقت، غير از اين [مجازات]، عذابى [ديگر] براى كسانى كه ظلم كرده‏اند خواهد بود، ولى بيشترشان نمى‏دانند [كه آن عذاب چيست]

48- و در برابر دستور پروردگارت شكيبايى پيشه كن كه تو خود در حمايت مايى و هنگامى كه [از خواب] بر مى‏خيزى به نيايش پروردگارت تسبيح گوى

49- و [نيز] پاره‏اى از شب، و در فرو شدن ستارگان تسبيح گوىِ او باش

سوره نجم {اين سوره در مكّه نازل شده و 62 آيه دارد}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- سوگند به اختر [ قرآن] چون فرود مى‏آيد،

2- [كه] يار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده؛

3- و از سر هوس سخن نمى‏گويد

4- اين سخن بجز وحيى كه وحى مى‏شود نيست

5- آن را [فرشته] شديد القوى به او فرا آموخت،

6- [سروش] نيرومندى كه [مسلّط] در ايستاد

7- در حالى كه او در اُفق اعلى بود؛

8- سپس نزديك آمد و نزديكتر شد،

9- تا [فاصله‏اش] به قدر [طول] دو [انتهاى] كمان يا نزديكتر شد؛

10- آنگاه به بنده‏اش آنچه را بايد وحى كند، وحى فرمود

11- آنچه را دل ديد انكار[ش] نكرد

12- آيا در آنچه ديده است با او جدال مى‏كنيد؟

13- و قطعاً بار ديگرى هم او را ديده است،

14- نزديك سدرةالمنتهى؛

15- در همان جا كه جنّة المأوى است

16- آنگاه كه درخت سدر را آنچه پوشيده بود، پوشيده بود

17- ديده[اش] منحرف نگشت و [از حدّ] در نگذشت

18- به راستى كه [برخى] از آيات بزرگ پروردگار خود را بديد

19- به من خبر دهيد از لات و عزّى،