سوره حشر {اين سوره در مدينه نازل شده و داراى 24 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی ترجمه

محمد مهدی فولادوند

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره حشر {اين سوره در مدينه نازل شده و داراى 24 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- آنچه در آسمانها و در زمين است تسبيح گوىِ خداى هستند، و اوست شكست ناپذير سنجيده‏كار

2- اوست كسى كه، از ميان اهل كتاب كسانى را كه كفر ورزيدند در نخستين اخراج [از مدينه] بيرون كرد گمان نمى‏كرديد كه بيرون روند و خودشان گمان داشتند كه دژهايشان در برابر خدا مانع آنها خواهد بود، و[لى] خدا از آنجايى كه تصوّر نمى‏كردند بر آنان درآمد و در دلهايشان بيم افكند، [به طورى كه] خود به دست خود و دست مؤمنان خانه‏هاى خود را خراب مى‏كردند پس اى ديده‏وران، عبرت گيريد

3- و اگر خدا اين جلاى وطن را بر آنان مقرّر نكرده بود، قطعاً آنها را در دنيا عذاب مى‏كرد و در آخرت [هم] عذاب آتش داشتند

4- اين [عقوبت] براى آن بود كه آنها با خدا و پيامبرش درافتادند؛ و هر كس با خدا دراُفتد، [بداند كه] خدا سخت كيفر است

5- آنچه درخت خرما بريديد يا آنها را [دست نخورده] بر ريشه‏هايشان بر جاى نهاديد، به فرمان خدا بود، تا نافرمانان را خوار گرداند

6- و آنچه را خدا از آنان به رسم غنيمت عايد پيامبر خود گردانيد، [شما براى تصاحب آن] اسب يا شترى بر آن نتاختيد، ولى خدا فرستادگانش را بر هر كه بخواهد چيره مى‏گرداند، و خدا بر هر كارى تواناست

7- آنچه خدا از [دارايى] ساكنان آن قريه‏ها عايد پيامبرش گردانيد، از آنِ خدا و از آنِ پيامبر [او] و متعلّق به خويشاوندان نزديك [وى] و يتيمان و بينوايان و در راه ماندگان است، تا ميان توانگران شما دست به دست نگردد و آنچه را فرستاده [او] به شما داد، آن را بگيريد و از آنچه شما را بازداشت، باز ايستيد و از خدا پروا بداريد كه خدا سخت كيفر است

8- [اين غنايم، نخست] اختصاص به بينوايان مهاجرى دارد كه از ديارشان و اموالشان رانده شدند خواستار فضل خدا و خشنودى [او] مى‏باشند و خدا و پيامبرش را يارى مى‏كنند اينان همان مردم درست كردارند

9- و [نيز] كسانى كه قبل از [مهاجران] در [مدينه] جاى گرفته و ايمان آورده‏اند؛ هر كس را كه به سوى آنان كوچ كرده دوست دارند؛ و نسبت به آنچه به ايشان داده شده است در دلهايشان حسدى نمى‏يابند؛ و هر چند در خودشان احتياجى [مبرم] باشد، آنها را بر خودشان مقدّم مى‏دارند و هر كس از خسّت نفس خود مصون ماند، ايشانند كه رستگارانند

10- و [نيز] كسانى كه بعد از آنان [ مهاجران و انصار] آمده‏اند [و] مى‏گويند «پروردگارا، بر ما و بر آن برادرانمان كه در ايمان آوردن بر ما پيشى گرفتند ببخشاى، و در دلهايمان نسبت به كسانى كه ايمان آورده‏اند [هيچ گونه] كينه‏اى مگذار پروردگارا، راستى كه تو رؤوف و مهربانى»

11- مگر كسانى را كه به نفاق برخاستند نديدى كه به برادران اهل كتاب خود - كه از در كفر درآمده بودند - مى‏گفتند «اگر اخراج شديد، حتماً با شما بيرون خواهيم آمد، و بر عليه شما هرگز از كسى فرمان نخواهيم برد؛ و اگر با شما جنگيدند، حتماً شما را يارى خواهيم كرد» و خدا گواهى مى‏دهد كه قطعاً آنان دروغگويانند

12- اگر [يهود] اخراج شوند، آنها با ايشان بيرون نخواهند رفت، و اگر عليه آنان جنگى درگيرد [منافقان،] آنها را يارى نخواهند كرد، و اگر ياريشان كنند حتماً [در جنگ] پشت خواهند كرد و [ديگر] يارى نيابند

13- شما قطعاً در دلهاى آنان بيش از خدا مايه هراسيد، چرا كه آنان مردمانى اند كه نمى‏فهمند

14- [آنان، به صورت] دسته جمعى، جز در قريه‏هايى كه داراى استحكاماتند، يا از پشت ديوارها، با شما نخواهند جنگيد جنگشان ميان خودشان سخت است آنان را متّحد مى‏پندارى و[لى] دلهايشان پراكنده است، زيرا آنان مردمانى اند كه نمى‏انديشند

15- درست مانند همان كسانى كه اخيراً [در واقعه بدر] سزاى كار [بد] خود را چشيدند؛ و آنان را عذاب دردناكى خواهد بود

/ 286