سوره تكوير {اين سوره در مكه نازل شده و داراى 29 آيه است}
به نام خداوند رحمتگر مهربان1- آنگاه كه خورشيد به هم درپيچد،2- و آنگه كه ستارگان همى تيره شوند،3- و آنگاه كه كوهها به رفتار آيند4- وقتى شتران ماده وانهاده شوند،5- و آنگه كه وحوش را همى گرد آرند،6- درياها آنگه كه جوشان گردند،7- و آنگاه كه جانها به هم در پيوندند،8- پرسند چو زان دخترك زنده به گور9- به كدامين گناه كشته شده است؟10- و آنگاه كه نامهها ز هم بگشايند،11- و آنگاه كه آسمان ز جا كنده شود،12- و آنگه كه جحيم را برافروزانند،13- و آنگه كه بهشت را فرا پيش آرند،14- هر نفس بداند چه فراهم ديده15- نه، نه! سوگند به اختران گردان،16- [كز ديده] نهان شوند و از نو آيند،17- سوگند به شب چو پشت گرداند،18- سوگند به صبح چون دميدن گيرد،19- كه [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است20- نيرومند [كه] پيش خداوند عرش، بلند پايگاه است21- در آنجا [هم] مُطاع [و هم] امين است22- و رفيق شما مجنون نيست؛23- و قطعاً آن [فرشته وحى] را در اُفق رخشان