سوره انعام {اين سوره در مكّه نازل شده و داراى 165 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی ترجمه

محمد مهدی فولادوند

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

كردم كه به من و فرستاده‏ام ايمان آوريد گفتند «ايمان آورديم، و گواه باش كه ما مسلمانيم»

112- و [ياد كن] هنگامى را كه حواريّون گفتند «اى عيسى پسر مريم، آيا پروردگارت مى‏تواند از آسمان، خوانى براى ما فرود آورد؟» [عيسى] گفت «اگر ايمان داريد از خدا پروا داريد»

113- گفتند «مى‏خواهيم از آن بخوريم، و دلهاى ما آرامش يابد، و بدانيم كه به ما راست گفته‏اى، و بر آن از گواهان باشيم»

114- عيسى پسر مريم گفت «بارالها، پروردگارا، از آسمان، خوانى بر ما فرو فرست تا عيدى براى اوّل و آخر ما باشد و نشانه‏اى از جانب تو و ما را روزى ده كه تو بهترين روزى دهندگانى»

115- خدا فرمود «من آن را بر شما فرو خواهم فرستاد، و[لى] هر كس از شما پس از آن انكار ورزد، وى را [چنان] عذابى كنم كه هيچ يك از جهانيان را [آن چنان] عذاب نكرده باشم»

116- و [ياد كن] هنگامى را كه خدا فرمود «اى عيسى پسر مريم، آيا تو به مردم گفتى من و مادرم را هم چون دو خدا به جاىِ خداوند بپرستيد؟» گفت «منزّهى تو، مرا نزيبد كه [درباره خويشتن] چيزى را كه حقّ من نيست بگويم اگر آن را گفته بودم قطعاً آن را مى‏دانستى آنچه در نفسِ من است تو مى‏دانى؛ و آنچه در ذات توست من نمى‏دانم، چرا كه تو خود، داناى رازهاى نهانى

117- جز آنچه مرا بدان فرمان دادى [چيزى] به آنان نگفتم؛ [گفته‏ام] كه خدا، پروردگار من و پروردگار خود را عبادت كنيد، و تا وقتى در ميانشان بودم بر آنان گواه بودم؛ پس چون روح مرا گرفتى، تو خود بر آنان نگهبان بودى، و تو بر هر چيز گواهى»

118- »اگر عذابشان كنى، آنان بندگان تواند و اگر برايشان ببخشايى تو خود، توانا و حكيمى»

119- خدا فرمود «اين، روزى است كه راستگويان را راستى‏شان سود بخشد» براى آنان باغهايى است كه از زير [درختان] آن نهرها روان است هميشه در آن جاودانند خدا از آنان خشنود است و آنان [نيز] از او خشنودند اين است رستگارى بزرگ

120- فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست از آنِ خداست، و او بر هر چيزى تواناست

سوره انعام {اين سوره در مكّه نازل شده و داراى 165 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- ستايش خدايى را كه آسمانها و زمين را آفريد، و تاريكيها و روشنايى را پديد آورد با اين همه كسانى كه كفر ورزيده‏اند، [غير او را] با پروردگار خود برابر مى‏كنند

2- اوست كسى كه شما را از گِل آفريد آنگاه مدّتى را [براى شما عمر] مقرّر داشت و اَجَل حتمى نزد اوست با اين همه، [بعضى از] شما [در قدرت او] ترديد مى‏كنيد

3- و او در آسمانها و زمين خداست نهان و آشكار شما را مى‏داند، و آنچه را به دست مى‏آوريد [نيز] مى‏داند

4- و هيچ نشانه‏اى از نشانه‏هاى پروردگارشان به سويشان نمى‏آمد مگر آنكه از آن روى بر مى‏تافتند

5- آنان حقّ را هنگامى كه به سويشان آمد تكذيب كردند، پس به زودى، [حقيقت] خبرهاى آنچه را كه به ريشخند مى‏گرفتند به آنان خواهد رسيد

6- آيا نديده‏اند كه پيش از آنان چه بسيار امّتها را هلاك كرديم؟ [امّتهايى كه] در زمين به آنان امكاناتى داديم كه براى شما آن امكانات را فراهم نكرده‏ايم، و [بارانهاى] آسمان را پى در پى بر آنان فرو فرستاديم، و رودبارها از زير [شهرهاى] آنان روان ساختيم پس ايشان را به [سزاى] گناهانشان هلاك كرديم، و پس از آنان نسلهاى ديگرى پديد آورديم

7- و اگر مكتوبى، نوشته بر كاغذ، بر تو نازل مى‏كرديم و آنان، آن را با دستهاى خود لمس مى‏كردند قطعاً كافران مى‏گفتند «اين [چيزى] جز سحر آشكار نيست»

/ 286