سوره انفال {اين سوره در مدينه نازل شده و داراى 75 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی ترجمه

محمد مهدی فولادوند

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مى‏گردانند كه چيزى را نمى‏آفرينند و خودشان مخلوقند؟

192- و نمى‏توانند آنان را يارى كنند و نه خويشتن را يارى دهند

193- و اگر آنها را به [راه] هدايت فرا خوانيد، از شما پيروى نمى‏كنند چه آنها را بخوانيد يا خاموش بمانيد، براى شما يكسان است

194- در حقيقت، كسانى را كه به جاى خدا مى‏خوانيد، بندگانى امثال شما هستند پس آنها را [در گرفتاريها] بخوانيد، اگر راست مى‏گوييد بايد شما را اجابت كنند

195- آيا آنها پاهايى دارند كه با آن راه بروند، يا دستهايى دارند كه با آن كارى انجام دهند، يا چشمهايى دارند كه با آن بنگرند، يا گوشهايى دارند كه با آن بشنوند؟ بگو «شريكان خود را بخوانيد؛ سپس درباره من حيله به كار بريد و مرا مهلت مَدَهيد»

196- بى‏ترديد، سرور من آن خدايى است كه قرآن را فرو فرستاده، و همو دوستدار شايستگان است

197- و كسانى را كه به جاى او مى‏خوانيد، نمى‏توانند شما را يارى كنند و نه خويشتن را يارى دهند

198- و اگر آنها را به [راه] هدايت فرا خوانيد، نمى‏شنوند، و آنها را مى‏بينى كه به سوى تو مى‏نگرند در حالى كه نمى‏بينند

199- گذشت پيشه كن، و به [كار] پسنديده فرمان ده، و از نادانان رُخ برتاب

200- و اگر از شيطان وسوسه‏اى به تو رسد، به خدا پناه بَر، زيرا كه او شنواى داناست

201- در حقيقت، كسانى كه [از خدا] پروا دارند، چون وسوسه‏اى از جانب شيطان بديشان رسد [خدا را] به ياد آورند و به ناگاه بينا شوند

202- و يارانشان آنان را به گمراهى مى‏كشانند و كوتاهى نمى‏كنند

203- و هر گاه براى آنان آياتى نياورى، مى‏گويند «چرا آن را خود بر نگزيدى؟» بگو «من فقط آنچه را كه از پروردگارم به من وحى مى‏شود پيروى مى‏كنم اين [قرآن] رهنمودى است از جانب پروردگار شما و براى گروهى كه ايمان مى‏آورند هدايت و رحمتى است

204- و چون قرآن خوانده شود، گوش بدان فرا داريد و خاموش مانيد، اميد كه بر شما رحمت آيد

205- و در دل خويش، پروردگارت را بامدادان و شامگاهان با تضرّع و ترس، بى‏صداى بلند، ياد كن و از غافلان مباش

206- به يقين، كسانى كه نزد پروردگار تو هستند، و از پرستش او تكبّر نمى‏ورزند و او را به پاكى مى‏ستايند و براى او سجده مى‏كنند

سوره انفال {اين سوره در مدينه نازل شده و داراى 75 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- [اى پيامبر،] از تو درباره غنايم جنگى مى‏پرسند بگو «غنايم جنگى اختصاص به خدا و فرستاده [او] دارد پس از خدا پروا داريد و با يكديگر سازش نماييد، و اگر ايمان داريد از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد

2- مؤمنان، همان كسانى اند كه چون خدا ياد شود دلهايشان بترسد، و چون آيات او بر آنان خوانده شود بر ايمانشان بيفزايد، و بر پروردگار خود توكّل مى‏كنند

3- همانان كه نماز را به پا مى‏دارند و از آنچه به ايشان روزى داده‏ايم انفاق مى‏كنند

4- آنان هستند كه حقّاً مؤمنند، براى آنان نزد پروردگارشان درجات و آمرزش و روزىِ نيكو خواهد بود

5- همان گونه كه پروردگارت تو را از خانه‏ات به حقّ بيرون آورد و حال آنكه دسته‏اى از مؤمنان سخت كراهت داشتند

6- با تو درباره حقّ - بعد از آنكه روشن گرديد - مجادله مى‏كنند گويى كه آنان را

/ 286