سوره يونس {اين سوره در مكّه نازل شده، و 109 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی ترجمه

محمد مهدی فولادوند

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

هدايتشان نمود بى‏راه بگذارد، مگر آنكه چيزى را كه بايد از آن پروا كنند برايشان بيان كرده باشد آرى، خدا به هر چيزى داناست

116- در حقيقت، فرمانروايى آسمانها و زمين از آنِ خداست زنده مى‏كند و مى‏ميراند، و براى شما جز خدا يار و ياورى نيست

117- به يقين، خدا بر پيامبر و مهاجران و انصار كه در آن ساعت دشوار از او پيروى كردند ببخشود، بعد از آنكه چيزى نمانده بود كه دلهاى دسته‏اى از آنان منحرف شود باز برايشان ببخشود، چرا كه او نسبت به آنان مهربان و رحيم است

118- و [نيز] بر آن سه تن كه بر جاى مانده بودند، [و قبول توبه آنان به تعويق افتاد] تا آنجا كه زمين با همه فراخى‏اش بر آنان تنگ گرديد، و از خود به تنگ آمدند و دانستند كه پناهى از خدا جز به سوى او نيست پس [خدا] به آنان [توفيق] توبه داد، تا توبه كنند بى‏ترديد خدا همان توبه‏پذير مهربان است

119- اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، از خدا پروا كنيد و با راستان باشيد

120- مردم مدينه و باديه‏نشينانِ پيرامونشان را نرسد كه از [فرمان] پيامبر خدا سر باز زنند و جان خود را عزيزتر از جانِ او بدانند، چرا كه هيچ تشنگى و رنج و گرسنگيى در راه خدا به آنان نمى‏رسد؛ و در هيچ مكانى كه كافران را به خشم مى‏آورد قدم نمى‏گذارند و از دشمنى غنيمتى به دست نمى‏آورند مگر اينكه به سبب آن، عمل صالحى براى آنان [در كارنامه‏شان] نوشته مى‏شود، زيرا خدا پاداش نيكوكاران را ضايع نمى‏كند

121- و هيچ مال كوچك و بزرگى را انفاق نمى‏كنند و هيچ واديى را نمى‏پيمايند مگر اينكه به حساب آنان نوشته مى‏شود، تا خدا آنان را به بهتر از آنچه مى‏كردند پاداش دهد

122- و شايسته نيست مؤمنان همگى [براى جهاد] كوچ كنند پس چرا از هر فرقه‏اى از آنان، دسته‏اى كوچ نمى‏كنند تا [دسته‏اى بمانند و ] در دين آگاهى پيدا كنند و قوم خود را - وقتى به سوى آنان بازگشتند بيم دهند - باشد كه آنان [از كيفر الهى] بترسند؟

123- اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، با كافرانى كه مجاور شما هستند كارزار كنيد، و آنان بايد در شما خشونت بيابند، و بدانيد كه خدا با تقواپيشگان است

124- و چون سوره‏اى نازل شود، از ميان آنان كسى است كه مى‏گويد «اين [سوره] ايمان كداميك از شما را افزود؟» امّا كسانى كه ايمان آورده‏اند بر ايمانشان مى‏افزايد و آنان شادمانى مى‏كنند

125- امّا كسانى كه در دلهايشان بيمارى است، پليدى بر پليديشان افزود و در حال كفر در مى‏گذرند

126- آيا نمى‏بينند كه آنان در هر سال، يك يا دو بار آزموده مى‏شوند، باز هم توبه نمى‏كنند و عبرت نمى‏گيرند؟

127- و چون سوره‏اى نازل شود، بعضى از آنان به بعضى ديگر نگاه مى‏كنند [و مى‏گويند] «آيا كسى شما را مى‏بيند؟» سپس [مخفيانه از حضور پيامبر] باز مى‏گردند خدا دلهايشان را [از حقّ] برگرداند، زيرا آنان گروهى هستند كه نمى‏فهمند

128- قطعاً، براى شما پيامبرى از خودتان آمد كه بر او دشوار است شما در رنج بيفتيد، به [هدايت] شما حريص، و نسبت به مؤمنان، دلسوز مهربان است

129- پس اگر روى برتافتند، بگو «خدا مرا بس است هيچ معبودى جز او نيست بر او توكّل كردم، و او پروردگار عرش بزرگ است»

سوره يونس {اين سوره در مكّه نازل شده، و 109 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- الف، لام، راء اين است آيات كتاب حكمت‏آموز

2- آيا براى مردم شگفت‏آور است كه به مردى از خودشان وحى كرديم كه مردم را بيم ده و به كسانى كه ايمان آورده‏اند مژده ده كه براى آنان نزد پروردگارشان سابقه نيك است؟

/ 286