16 سوره نحل زنبور مكى، 128 آيه - ترجمه قرآن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی

خرمشاهی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

90- همچنانكه [عذاب را] بر تفرقه‏گرايان نيز نازل كرده‏ايم‏

91- كسانى كه قرآن را بخش بخش كردند

92- سوگند به پروردگارت كه از همگى آنان خواهيم پرسيد

93- از آنچه مى‏كرده‏اند

94- پس آنچه دستور يافته‏اى آشكار كن و از مشركان روى بگردان‏

95- ما تو را از [شر] ريشخندكنندگان كفايت [و حمايت‏] مى‏كنيم‏

96- كسانى كه در جنب خداوند به خدايى ديگر قائلند، زودا كه [حقيقت را] بدانند

97- و به خوبى مى‏دانيم كه از آنچه مى‏گويند دلتنگ مى‏شوى‏

98- پس سپاسگزارانه پروردگارت را تسبيح گوى و از ساجدان باش‏

99- و پروردگارت را بپرست تا تو را مرگ فرارسد

16 سوره نحل زنبور مكى، 128 آيه

به نام خداوند بخشنده مهربان‏

1- عذاب الهى فرا مى‏رسد، در طلب آن شتاب مكنيد، او پاك و فراتر است از آنچه با او شريك مى‏سازند

2- فرشتگان را با وحى به امر خويش بر هركس از بندگانش كه بخواهد فرو مى‏فرستد، كه هشدار دهيد كه خدايى جز من نيست، پس از من پروا كنيد

3- آسمانها و زمين را به حق آفريده است، فراتر است از آنچه با او شريك مى‏سازند

4- انسان را از نطفه‏اى [بى‏مقدار] آفريده است، آنگاه او ستيزه‏جويى آشكار است‏

5- و چارپايان را براى شما آفريد كه براى شما در آنها گرما و سودهاى ديگر هست، و هم از آنها مى‏خوريد

6- و هنگامى كه آنها را [شامگاهان‏] از چرا باز مى‏گردانيد، يا [بامدادان‏] به چرا مى‏بريد، شما را در آن تجملى هست‏

7- و بارهايتان را تا شهرى كه جز با به رنج انداختن تن خويش به آن نمى‏توانيد رسيد، مى‏برند، بى‏گمان پروردگارتان رئوف و مهربان است‏

8- و نيز اسبان و استران و درازگوشان را [آفريد] تا بر آنها سوار شويد و مايه تجمل نيز هست، و نيز چيزهاى ديگر كه شما نمى‏دانيد مى‏آفريند

9- و [بيان‏] راه ميانه با خداوند است، و بعضى از آن [راهها] بيراهه است، و اگر مى‏خواست همگى شما را هدايت مى‏كرد

10- او كسى است كه از آسمان آبى فرو فرستاد كه آشاميدنى شما از آن است و از همان گياهان مى‏رويد كه در آن [چارپايانتان را] مى‏چرانيد

11- با آن براى شما زراعت و زيتون و خرما و انگور و از هر گونه محصولات [ديگر] مى‏روياند، بى‏گمان در اين براى انديشه‏وران مايه عبرتى هست‏

12- و براى شما شب و روز و خورشيد و ماه را رام كرد، و ستارگان به فرمان او رام شده‏اند، بى‏گمان در اين براى خردورزان مايه عبرتى هست‏

13- و آنچه در زمين براى شما رنگارنگ آفريد، بى‏گمان در اين براى پندگيران مايه عبرتى هست‏

14- او كسى است كه دريا را رام كرد تا از [صيد] آن گوشتى تر و تازه بخوريد و از آن زيورهايى بيرون آوريد كه آنها را "مى‏پوشيد" و كشتى‏ها را مى‏بينى كه در آن دريا شكافند، و چنين كرد تا از فضل و كرم او معاش خود فراهم آوريد و باشد كه سپاس بگزاريد

15- و كوهها را در زمين بيفكند تا شما را نجنباند و نيز رودها و راههايى [پديد آورد] باشد كه راه يابيد

/ 279