ترجمه قرآن نسخه متنی

كسانى هستند كه خداوند هدايتشان كرده و از ايشان كسانى هستند كه سزاوار گمراهى‏اند، پس در روى زمين سير و سفر كنيد و بنگريد كه سرانجام دروغ دارندگان چگونه بوده است‏

37- اگر بر هدايت آنان حريص باشى [بدان‏] كه خداوند كسى را كه بيراه گذارد، به راه نمى‏آورد، و ايشان ياورى ندارند

38- و سخت‏ترين سوگندهايشان را به نام خدا مى‏خوردند كه خداوند كسانى را كه مرده‏اند، از نو زنده نخواهد كرد، آرى [خواهد كرد]، اين است وعده‏اى كه به حق بر عهده اوست، ولى بيشترينه مردم نمى‏دانند

39- تا سرانجام براى آنان [حقيقت‏] آنچه را اختلاف دارند روشن سازد و تا كافران بدانند كه دروغگو بوده‏اند

40- سخن ما درباره چيزى كه اراده‏اش را كرده‏ايم فقط اين است كه به آن مى‏گوييم موجود شو، و بى‏درنگ موجود مى‏شود

41- و كسانى كه پس از ستم ديدنشان، در راه خدا هجرت كرده‏اند، در دنيا، [در سرا و سرزمين‏] نيكويى جايشان مى‏دهيم و اگر بدانند بى‏گمان پاداش اخروى بزرگتر است‏

42- همانان كه شكيبايى‏ورزيده و بر پروردگارشان توكل كرده‏اند

43- و ما پيش از تو جز مردانى كه به آنان وحى مى‏كرديم، نفرستاده‏ايم، پس اگر نمى‏دانيد از پژوهندگان كتابهاى آسمانى بپرسيد

44- [و آنان را] همراه با پديده‏هاى شگرف و كتابهاى آسمانى [فرستاديم‏]، و بر تو قرآن را نازل كرديم، تا براى مردم آنچه بر ايشان نازل شده است، روشن كنى و باشد كه انديشه كنند

45- آيا كسانى كه بدسگالى كرده‏اند ايمن‏اند از اينكه خداوند ايشان را [ناگهان‏] به زمين فرو برد، يا از جايى كه انديشه‏اش را نمى‏كنند، عذاب بر سرشان فرود آيد؟

46- يا [خداوند] در [گرماگرم‏] گشت و گذارشان فروگيردشان و گزير و گريزى ندارند

47- يا ايشان را در عين ترس و لرز فرو گيرد، [پس‏] پروردگارتان رئوف و مهربان است‏

48- آيا در آنچه خداوند آفريده است نمى‏نگرند كه سايه‏هايشان از راست و چپ مى‏گسترد و فروتنانه به درگاه خداوند سجده مى‏كنند؟

49- هر آن جنبنده‏اى كه در آسمانها و آنچه در زمين است، و فرشتگان به درگاه خدا سجده مى‏برند و گردنكشى نمى‏كنند

50- از پروردگارشان، كه بر آنان محيط است، مى‏ترسند و آنچه دستور يافته‏اند، انجام مى‏دهند

51- و خداوند فرمود قائل به دو خدا مباشيد، جز اين نيست كه او خداى يگانه است، پس از من پروا كنيد

52- و آنچه در آسمانها و زمين است، از آن اوست، و دين پايدار از آن اوست، آيا از غير خداوند پروا داريد؟

53- و هر نعمتى كه داريد، از جانب خداوند است، سپس چون به شما رنجى رسد به درگاه او مى‏ناليد

54- و چون رنج را از شما باز دارد، آنگاه گروهى از شما براى پروردگارشان شريك مى‏آورند

55- تا سرانجام [ناسپاسان‏] در حق آنچه به ايشان بخشيده‏ايم، ناسپاسى كنند، اينك بهره‏مند شويد، زودا كه بدانيد

56- و براى بى‏شعوران [بتان‏]، بهره‏اى از آنچه روزيشان داده‏ايم، [نذر و] تعيين مى‏كنند، به خدا كه درباره آنچه افتراء مى‏زنيد، از شما پرسش خواهد شد

57- و براى خداوند دخترانى قائل مى‏شوند، منزه است او، و براى خودشان هر چه بخواهند

58- و چون يكى از ايشان را از دختر [زادن همسرش‏] خبر دهند، چهره‏اش [از خشم و تاسف‏] سياه شود و تاسف خود را فرو خورد

59- از ناگوارى خبرى كه به او داده‏اند، از