ترجمه قرآن نسخه متنی

71- روزى كه هر گروه از مردم را با امامشان فراخوانيم، كسانى كه كارنامه‏شان به دست راستشان داده شود، كارنامه خود را [شادمانه‏] مى‏خوانند و به آنان به اندازه ذره ناچيزى هم ستم نرود

72- و هر كس كه در اينجا كوردل باشد، همو در آخرت هم كوردل و گمراه است‏

73- و بسا نزديك بود كه تو را از آنچه بر تو وحى مى‏كنيم غافل كنند تا چيزى غير از آن را بر ما بربندى، و آنگاه تو را دوست گيرند

74- و اگر گامت را استوار نداشته بوديم، چه بسا نزديك بود كه اندك گرايشى به آنان بيابى‏

75- در آن صورت دو چندان [عذاب‏] در زندگى دنيا و دو چندان پس از مرگ به تو مى‏چشانديم آنگاه براى خود در برابر ما ياورى نمى‏يافتى‏

76- و نيز بسا نزديك بود تو را از اين سرزمين به فريب و فتنه به جاى ديگر بكشانند، تا تو را از آنجا آواره كنند، و آنگاه پس از تو جز اندكى نمى‏پاييدند

77- اين سنت همان است كه در حق پيامبران خويش كه پيش از تو فرستاده بوديم، برقرار بود، و در سنت ما تغيير و تحولى نمى‏يابى‏

78- نمازت را هنگام زوال خورشيد [در نيمروز] تا تاريكناى شب و نيز قرآن خوانى را در هنگام سپيده [براى نماز صبح‏] برپا دار، كه در قرآن خوانى سپيده [ نماز صبح‏] [فرشتگان‏] حضور دارند

79- و از شب هم بخشى را بيدار باش كه [اين نماز شب‏] نافله‏اى [واجب‏] خاص توست، باشد كه پروردگارت تو را به مقامى پسنديده [شفاعت‏] بگمارد

80- و بگو پروردگارا مرا به درستى [به مدينه‏] درون آور، و به درستى [از مكه‏] بيرون بر و براى من از سوى خويش سلطه‏اى نيرومند [بر دشمنان‏] قرار بده‏

81- و بگو حق فرارسيد و باطل از ميان رفت، بى‏گمان باطل از ميان رفتنى است‏

82- و از قرآن آنچه براى مؤمنان شفابخش و رحمت است نازل مى‏كنيم، و [اين كتاب‏] بر ستمكاران [مشرك‏] جز زيان نيفزايد

83- و چون بر انسان نعمتى مقرر داريم [از سرمستى‏] روى برتابد و دامن كشان بگذرد، و چون به او شرى رسد، بس نوميد گردد

84- بگو هر كس فراخور خويش عمل مى‏كند، و پروردگارتان داناتر است كه چه كسى رهيافته‏تر است‏

85- و از تو درباره روح مى‏پرسند، بگو روح از [عالم‏] امر پروردگارم است، و شما را از علم جز اندكى نداده‏اند

86- و اگر بخواهيم آنچه به تو وحى كرده‏ايم، از ميان مى‏بريم، آنگاه در آن براى خويش در برابر ما نگهبانى نمى‏يابى‏

87- مگر به رحمت پروردگارت كه بخشش و بخشايش او در حق تو بسيار است‏

88- بگو اگر انس و جن گرد آيند كه نظير اين قرآن را بياورند، ولو بعضى از آنان پشتيبان بعضى ديگر باشند، نمى‏توانند نظير آن بياورند

89- و در اين قرآن براى مردم هرگونه مثلى را گونه‏گون بيان داشته‏ايم و بيشترينه مردم جز ناسپاسى را نخواستند

90- و گفتند به تو ايمان نمى‏آوريم مگر آنكه براى ما از زمين چشمه‏اى بجوشانى‏

91- يا براى تو باغى از خرما و انگور باشد و در لابلاى [درختان‏] آن جويباران را جارى گردانى‏

92- يا پاره‏هايى از آسمان را چنانكه گمان دارى بر [سر] ما بيندازى يا خدا و فرشتگان را روياروى ما بياورى‏

93- يا تو را خانه‏اى از زر و زيور باشد، يا به آسمان بر شوى و بالا رفتنت را باور نكنيم مگر آنكه كتابى براى ما فرود آورى كه بخوانيمش، بگو پاك و منزه است پروردگارم، آيا من جز بشرى هستم كه پيامبرم‏

94- و مردمان را به هنگامى كه هدايت به