18 سوره كهف غار مكى، 110 آيه - ترجمه قرآن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی

خرمشاهی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سويشان آمد، چيزى از ايمان آوردن باز نداشت مگر اينكه گفتند آيا خداوند بشرى را به پيامبرى فرستاده است‏

95- بگو اگر در روى زمين فرشتگانى بودند كه آرام و آهسته [به اين سو و آن سو] مى‏رفتند ما نيز براى آنان از آسمانى فرشته‏اى به پيامبرى فرو مى‏فرستاديم‏

96- بگو خداوند بين من و شما گواه بس، كه او بر بندگان خويش آگاه و بيناست‏

97- و كسى كه خداوند هدايتش كند رهيافته است و كسانى را كه بيراه واگذارد، هرگز براى آنان در برابر او دوستانى نخواهى يافت، و آنان را در روز قيامت، نابينا و گنگ و ناشنوا، به رو در افتاده محشور گردانيم و سرايشان جهنم است كه هر چه شعله‏اش فرو نشيند، بر ايشان افروخته مى‏داريم‏

98- اين جزاى آنان است چرا كه آيات ما را انكار كردند و گفتند آيا چون استخوانهاى [پوسيده و] خرد و خاك شديم در هيئت آفرينشى تازه برانگيخته خواهيم شد؟

99- آيا ننگريسته‏اند كه خداوندى كه آسمانها و زمين را آفريده است، تواناست كه همانند ايشان را بيافريند، و براى آنان اجلى مقرر دارد كه شكى در فرارسيدنش نباشد، و ستمكاران [مشرك‏] از ناحق‏شناسى جز ناسپاسى را نخواستند

100- بگو اگر شما خزاين رحمت پروردگارم را در اختيار داشتيد، در آن هنگام هم از بيم درويشى، امساك پيشه مى‏كرديد، و انسان بخيل است‏

101- و به راستى كه به موسى معجزات نه‏گانه روشنگرى بخشيديم، از بنى‏اسرائيل بپرس آنگاه كه [موسى‏] به نزدشان آمد و فرعون به او گفت اى موسى تو را جادو زده مى‏دانم‏

102- [موسى‏] گفت خوب مى‏دانى كه اينها را جز پروردگار آسمانها و زمين روشنگرانه فرو نفرستاده است، و من تو را اى فرعون نابود شدنى مى‏دانم‏

103- [فرعون‏] مى‏خواست كه راه آنان را از سرزمين خودشان بزند، ولى او و همه كسانى را كه همراه او بودند، غرقه ساختيم‏

104- و پس از او به بنى‏اسرائيل گفتيم در سرزمين خويش ساكن شويد، و چون وعده آخرت فرارسد همگى‏تان را با هم باز آوريم‏

105- و آن را به حق فرو فرستاديم و به حق هم فرود آمد و تو را جز مژده‏رسان و هشداردهنده نفرستاده‏ايم‏

106- و [اين‏] قرآنى است كه آن را بخش بخش فرو فرستاده و چنانكه بايد و شايد نازل كرده‏ايم تا آن را به آهستگى و درنگ بر مردم بخوانى‏

107- بگو شما چه به آن ايمان بياوريد چه نياوريد، كسانى كه پيش از آن دانش يافته‏اند، چون بر آنان خوانده شود، سجده كنان به رو در مى‏افتند

108- و مى‏گويند پاك و منزه است پروردگار ما، وعده پروردگار ما انجام يافتنى است‏

109- و به رو در مى‏افتند و مى‏گريند و بر خشوع و خشيت آنان مى‏افزايد

110- بگو او را چه الله بخوانيد چه رحمان، هر چه بخوانيد او را نامهاى نيك است، و نمازت را نه بلند بخوان و نه آهسته، و راهى ميانه برگزين‏

111- و بگو سپاس خداوندى را كه نه فرزندى برگزيده و نه در جهاندارى شريكى دارد و نه از سر ناچارى دوستى دارد، و او را چنانكه بايد و شايد بزرگ بشمار

18 سوره كهف غار مكى، 110 آيه

به نام خداوند بخشنده مهربان‏

1- سپاس خداوندى را كه بر بنده خويش كتاب آسمانى را كه در آن هيچ‏گونه كژى و كاستى نگذارده، نازل كرده است‏

2- كتابى استوار كه از سوى او عقوبتى سخت را هشدار دهد، و به مؤمنانى كه نيكوكارى مى‏كنند بشارت دهد كه پاداشى نيك [در پيش‏] دارند

3- كه جاودانه [در جوار رحمت او] ماندگارند

/ 279