ترجمه قرآن نسخه متنی

36- فرمود اى موسى خواسته‏ات بر آورده شد

37- و بار ديگر هم در حق تو نيكى كرده بوديم‏

38- آنگاه كه به مادرت آنچه بايد وحى كرديم‏

39- كه او را در صندوقى بگذار و آن را در دريا بيفكن، تا دريا او را به ساحل افكند، تا سرانجام دشمن من و دشمن او، او را بيابد و برگيرد، و در حقت مهربانى كردم تا زير نظر من بار آيى‏

40- چنين بود كه خواهرت [سرگشته‏] مى‏رفت و مى‏گفت آيا كسى را به شما نشان دهم كه سرپرستى او را عهده‏دار شود؟ [گفتند آرى‏] و [سرانجام‏] تو را به آغوش مادرت باز گردانديم كه ديده‏اش روشن شود و اندوهگين نگردد، [سپس كه بزرگ شدى‏] كسى را [به غير عمد] كشتى، و تو را از غم و غصه رهانيديم و چنانكه بايد و شايد آزموديم، سپس چندى در ميان اهل مدين به سر بردى، سپس بهنگام [براى رسالت‏] آمدى‏

41- و تو را براى خود پروردم‏

42- تو و برادرت نشانه‏هاى معجزه‏وار مرا ببريد و در ياد كرد من سستى‏مورزيد

43- به سوى فرعون برويد كه سر به طغيان برداشته است‏

44- و با او سخنى نرم بگوييد، باشد كه پند گيرد يا خشوع و خشيت يابد

45- گفتند پروردگارا ما مى‏ترسيم كه بر ما پيشدستى يا گردنكشى كند

46- فرمود مهراسيد من خود با شما هستم و مى‏شنوم و مى‏بينم‏

47- پس به نزد او برويد و بگوييد ما فرستادگان پروردگارت هستيم، بنى‏اسرائيل را همراه ما بفرست، و آزارشان مكن، ما براى تو از سوى پروردگارت پديده‏اى معجزه‏آسا آورده‏ايم، و سلام بر كسى كه از هدايت پيروى كند

48- به راستى به ما وحى شده است كه عذاب بر كسى نازل مى‏شود كه تكذيب پيشه كند و روى بگرداند

49- گفت اى موسى پروردگار شما كيست؟

50- گفت پروردگار ما همان كسى است كه به هر چيز آفرينش سزاوار او را بخشيده سپس هدايتش كرده است‏

51- گفت پس سرنوشت اقوام پيشين چه مى‏شود؟

52- گفت علم آن با پروردگار من و در كتابى مكتوب است، و پروردگار من نه فرو مى‏گذارد و نه فراموش مى‏كند

53- همان كسى كه زمين را زيرانداز شما كرد و در آن براى شما راهها كشيد و از آسمان آبى فرو فرستاد و با آن از هر گونه گياه گوناگون برآورديم‏

54- بخوريد و چارپايانتان را بچرانيد، كه در اين مايه‏هاى عبرت براى خردمندان است‏

55- از آن [خاك‏] شما را آفريده‏ايم، و به آن بازتان مى‏گردانيم، و بار ديگر از آن بيرونتان مى‏آوريم‏

56- و همه پديده‏هاى شگرف خويش را به او نمايانديم ولى دروغ انگاشت و سر باززد

57- گفت اى موسى آيا آمده‏اى كه ما را با جادوى خود از سرزمينمان آواره كنى؟

58- بدان كه ما نيز جادويى همانند آن برايت به ميان مى‏آوريم، پس بين ما و خودت موعدى بگذار در مكانى مقبول هر دو طرف كه ما و تو در آن خلاف نكنيم‏

59- گفت موعدتان روز جشن باشد كه مردمان نيز در روز گرد آيند

60- فرعون برگشت و همه مكر و تدبير خود را به كار برد و به ميان آمد

61- موسى به ايشان گفت واى بر شما، بر خداوند افتراء مزنيد كه شما را با عذابى ريشه كن مى‏سازد و هركس افتراء پيشه كند نوميد گردد

62- آنان در ميان خود درباره كار و بارشان