ترجمه قرآن نسخه متنی

10- اينانند كه ميراث برند

11- كه فردوس را به ارث مى‏برند و در آن جاودانه‏اند

12- و به راستى كه انسان را از چكيده گل آفريديم‏

13- آنگاه او را به صورت نطفه‏اى در جايگاهى استوار قرار داديم‏

14- آنگاه نطفه را به صورت خون بسته و سپس خون بسته را به صورت گوشت پاره درآورديم، و سپس گوشت پاره را استخواندار كرديم و آنگاه بر استخوانها پرده‏اى گوشت پوشانديم، آنگاه آن را به صورت آفرينشى ديگر پديد آورديم، بزرگا خداوندا كه بهترين آفرينندگان است‏

15- سپس شما پس از اينها ميرا هستيد

16- سپس شما در روز قيامت برانگيخته شويد

17- و به راستى كه برفراز شما هفت طبقه [آسمان‏] آفريده‏ايم، و ما هرگز از آفرينش غافل نبوده‏ايم‏

18- و از آسمان آبى به اندازه فرو فرستاديم و آن را در زمين جاى داديم، و ما به از بين بردن آن تواناييم‏

19- آنگاه با آن براى شما باغهاى خرما و انگور پديد آورديم كه در آن براى شما ميوه‏هاى بسيار است و از آن مى‏خوريد

20- و [همچنين‏] درختى كه از طور سينا مى‏رويد و روغن [زيتون‏] برمى‏آورد و نيز نان خورشى براى خورندگان‏

21- و براى شما در چارپايان مايه عبرتى هست كه شما را از آنچه در شكمهاى آنهاست مى‏نوشانيم و در آنها براى شما سودهاى فراوان است و از [گوشت‏] آنها مى‏خوريد

22- و بر آنها و بر كشتى سوار مى‏شويد

23- و به راستى نوح را به سوى قومش فرستاديم، كه [به آنان‏] گفت اى قوم من خداوند را بپرستيد كه خدايى جز او نداريد، آيا پروا نمى‏كنيد؟

24- و بزرگانى از قومش كه كفرورزيده بودند گفتند اين [مرد] جز بشرى همانند شما نيست كه مى‏خواهد بر شما برترى جويد، و اگر خدا مى‏خواست [بر شما] فرشتگانى مى‏فرستاد، ما چنين چيزى در [سرنوشت‏] نياكانمان نشنيده‏ايم‏

25- او جز مردى نيست كه جنونى دارد، در كار او چندى درنگ كنيد

26- [نوح‏] گفت پروردگارا در قبال اينكه تكذيبم مى‏كنند ياريم فرما

27- آنگاه به او وحى كرديم كه كشتى را زير نظر ما و با وحى ما بساز، و چون فرمان ما در رسيد و [آب از] تنور فوران كرد، در آن از هر [جانورى‏] جفتى دوگانه راه بده، و نيز خانواده‏ات را مگر كسى از ايشان كه حكم [ما] از پيش درباره او تحقق يافته است، و درباره كسانى كه ستم [و شرك‏]ورزيده‏اند، با من سخن مگو كه ايشان غرق شدنى‏اند

28- چون تو و همراهانت بر كشتى قرار گرفتيد، آنگاه بگو سپاس خداوندى را كه ما را از قوم ستم پيشه [و مشرك‏] رهانيد

29- و بگو پروردگارا مرا به منزلى مبارك فرود آور و تو بهترين ميزبانانى‏

30- بى‏گمان در اين مايه‏هاى عبرتى هست و ما آزماينده بوده‏ايم‏

31- سپس، بعد از ايشان نسلى ديگر را پديد آورديم‏

32- آنگاه پيامبرى از ايشان به ميان ايشان فرستاديم [و گفتيم‏] كه خداوند را بپرستيد كه خدايى جز او نداريد، آيا پروا نمى‏كنيد؟

33- و بزرگانى از قومش كه كفرورزيده و لقاى آن جهانى را انكار كرده بودند، و در زندگانى دنيا، از ناز و نعمت برخوردارشان ساخته بوديم، گفتند اين [مرد] جز بشرى همانند شما نيست، كه از همانچه شما از آن مى‏خوريد، مى‏خورد و از همانچه شما مى‏آشاميد، مى‏آشامد