ترجمه قرآن نسخه متنی

خدايى آفريده خود را پيش مى‏آورد، و بعضى از آنان بر بعضى ديگر غلبه مى‏جست، منزه است خداوند از آنچه مى‏گويند

92- داناى پنهان و پيدا، فراتر است از آنچه شرك مى‏ورزند

93- بگو پروردگارا اگر آنچه به آنان وعده داده شده است، به من بنمايانى [يا نه‏]

94- پروردگارا هرگز مرا در زمره ستم‏پيشگان [مشرك‏] مياور

95- و ما تواناى آن هستيم كه آنچه به آنان وعده مى‏دهيم به تو بنمايانيم‏

96- ناشايستى را به شيوه‏اى كه نيكوتر است، دفع كن، ما به آنچه مى‏گويند داناتريم‏

97- و بگو پروردگارا از وسوسه‏هاى شياطين به تو پناه مى‏آورم‏

98- و پناه بر تو پروردگارا از اينكه آنان نزد من حاضر شوند

99- آنگاه كه يكى از ايشان را مرگ فرارسد، گويد پروردگارا، مرا باز گردانيد

100- باشد كه در آنچه فروگذار كرده‏ام، كارى شايسته پيش گيرم، حاشا، اين سخنى است كه او [ظاهرا] گوينده آن است، و پيشاپيش آنان [زندگى‏] برزخى است تا روزى كه برانگيخته شوند

101- آنگاه كه در صور دميده شود، در آن روز پيوند و خويشى در ميانشان برقرار نماند، و از هم پرس و جو نكنند

102- آنگاه كسانى كه كفه اعمالشان سنگين باشد، آنانند كه رستگارند

103- و كسانى كه كفه اعمالشان سبك باشد، آنان كسانى هستند كه بر خود زيان زده‏اند و جاودانه در جهنم‏اند

104- چهره‏هايشان را آتش مى‏گدازد، و ايشان در آن ترشرو هستند

105- [به آنان گويند] آيا آيات من بر شما خوانده نمى‏شد، و شما آنها را دروغ مى‏انگاشتيد؟

106- گويند پروردگارا شقاوت ما بر ما چيره شد و قومى گمراه بوديم‏

107- پروردگارا ما را از آن [جهنم‏] بيرون‏آور، و اگر [به كارهاى گذشته‏] بازگشتيم، آنگاه ستم‏پيشه‏ايم‏

108- گويد در آن گم شويد، و با من سخن مگوييد

109- چرا كه گروهى از بندگان من بودند كه مى‏گفتند پروردگارا ايمان آورده‏ايم، ما را بيامرز و بر ما رحمت‏آور، و تو بهترين مهربانانى‏

110- آنگاه شما ايشان را به ريشخند مى‏گرفتيد، تا آنجا كه ياد مرا [از بس به آنها پرداختيد] از خاطر شما بردند، و به آنان مى‏خنديديد

111- امروز به خاطر صبرى كه پيشه كرده بودند، پاداششان مى‏دهم، ايشانند كه كامروا هستند

112- گويد چه مدت در روى زمين، به شمار ساليان، به سر برديد؟

113- گويند [به اندازه‏] روزى يا بخشى از روز به سر برديم، [بايد] از شمارگران بپرسى‏

114- گفت اگر مى‏دانستيد جز اندكى به سر نبرده‏ايد

115- آيا پنداشته‏ايد كه شما را بيهوده آفريده‏ايم، و شما به نزد ما بازگردانده نمى‏شويد؟

116- بس پاك و فراتر است خداوند فرمانرواى بر حق [از كار بيهوده‏]، خدايى جز او نيست كه پروردگار عرش گرانقدر است‏

117- و هر كس در جنب خداوند خدايى ديگر بپرستد كه در اين كار حجتى ندارد، جز اين نيست كه حسابش با پروردگارش است، آرى كافران رستگار نمى‏شوند

118- و بگو پروردگارا بيامرز و رحمت آور و تو بهترين مهربانانى‏