ترجمه قرآن نسخه متنی

36- در خانه‏هايى كه خداوند فرمان داده است كه گرامى داشته و نامش در آنها ياد شود، در آن بامدادان و شامگاهان نيايش او گويند

37- مردانى هستند كه هيچ داد و ستد و خريد و فروشى ايشان را از ياد خداوند و برپاداشتن نماز و پرداختن زكات باز نمى‏دارد، و از روزى كه در آن دلها و ديدگان ديگرگون شود، بيمناكند

38- تا خداوند به بهتر از آنچه كرده‏اند پاداششان دهد و از بخشش خويش بر پاداش آنان بيفزايد، و خداوند هر كه را بخواهد بى‏حساب روزى مى‏دهد

39- و كافران اعمالشان همچون سرابى در بيابانى است كه تشنه آبش مى‏پندارد، تا آنكه نزديك آن رسد و آن را چيزى نيابد، و آنگاه خداوند را حاضر يابد كه حسابش را به تمام و كمال بپردازد و خداوند زود شمار است‏

40- يا [اعمالشان‏] همچون تاريكيهايى است در دريايى ژرف كه آن را موجى فرو پوشانده و برفراز آن موجى ديگر است كه برفراز آن ابرى است تاريكيهايى تو بر تو، چون دستش را برآورد، چه بسا نبيندش، و هر كس كه خداوند برايش نورى مقرر نداشته باشد، نورى ندارد

41- آيا ندانسته‏اى كه هر كس كه در آسمانها و زمين است، و پرندگان بال گشاده خداوند را تسبيح مى‏گويند هر يك نماز و نيايش را مى‏داند، و خداوند به آنچه مى‏كنند داناست‏

42- و فرمانروايى آسمانها و زمين از آن خداوند است، و سير و سرانجام [جهان‏] به سوى خداوند است‏

43- آيا ندانسته‏اى كه خداوند ابرها را مى‏راند، سپس بين آنها را پيوند مى‏دهد، سپس درهم فشرده‏اش مى‏كند، آنگاه باران درشت را مى‏بينى كه از لابلاى آن بيرون مى‏آيد، و سپس از آسمان، از ابرى كه به كوه مى‏ماند تگرگ فرو مى‏فرستد و به هر كس كه بخواهد آن را مى‏زند و از هر كس كه بخواهد بر مى‏گرداند، نزديك است كه درخشش برق آن، ديدگان را از بين ببرد

44- خداوند شب و روز را مى‏گرداند [و پياپى مى‏آورد] بى‏گمان در اين امر مايه عبرتى براى ديده‏وران است‏

45- و خداوند هر جانورى را از آب آفريده است، كه بعضى از آنها بر شكمش راه مى‏رود و بعضى از آنها بر دو پا راه مى‏رود، و بعضى از آنها بر چهار [پا] راه مى‏رود، خداوند هر چه بخواهد مى‏آفريند، بى‏گمان خداوند بر هر كارى تواناست‏

46- به راستى آياتى روشنگر نازل كرديم و خداوند هر كس را كه بخواهد به راه راست هدايت مى‏كند

47- و مى‏گويند به خداوند و پيامبر ايمان آورديم و فرمان مى‏بريم، سپس گروهى از آنان بعد از اين روى مى‏گردانند، و اينان مؤمن نيستند

48- و چون به سوى خداوند و پيامبرش خوانده شوند كه [پيامبر] در ميان آنان داورى كند، آنگاه است كه گروهى از آنان رويگردان مى‏شوند

49- و اگر حق با آنان باشد [شتابان‏] با اطاعت و تسليم به نزد او مى‏آيند

50- آيا در دلهايشان بيمارى است، يا شك و شبهه دارند، يا مى‏ترسند كه خداوند و پيامبر او بر آنان ستم روا دارند، نه بلكه اينان ستم‏پيشه‏اند

51- سخن مؤمنان چون به سوى خداوند و پيامبرش خوانده شوند كه در ميان آنان داورى كند، اين است كه مى‏گويند شنيديم و فرمان مى‏بريم، و اينانند كه رستگارند

52- و هر كس كه از خداوند و پيامبر او اطاعت كند و از خداوند بترسد، و از او پروا داشته باشد، اينانند كه كاميابند

53- و سخت‏ترين سوگندهايشان را به [نام‏] خداوند مى‏خورند كه اگر به ايشان دستور دهى [براى جهاد] بيرون مى‏آيند بگو سوگند نخوريد اطاعت متعارف بهتر [از گزافگويى‏] است، بى‏گمان خداوند به آنچه مى‏كنيد آگاه است‏

54- بگو از خداوند اطاعت كنيد و از پيامبر