ترجمه قرآن نسخه متنی

مى‏گيريم‏

47- و او كسى است كه شب را براى شما پرده‏پوش و خواب را آرام‏بخش گرداند و روز را مايه جنب و جوش ساخت‏

48- و او كسى است كه بادها را پيشاپيش رحمتش [باران‏] مژده‏بخش مى‏فرستد، و از آسمان آبى بس پاكيزه فرو فرستاديم‏

49- تا بدان سرزمينى پژمرده را زنده گردانيم و آن را به چارپايان و مردمان بسيارى از آنان كه آفريده‏ايمشان مى‏نوشانيم‏

50- و به راستى كه آن را گونه‏گونه برايشان بيان داشتيم تا پند گيرند، و بيشترينه مردم، چيزى غير از ناسپاسى نخواستند

51- و اگر مى‏خواستيم در هر شهرى [پيامبر] هشداردهنده‏اى برمى‏انگيختيم‏

52- پس، از كافران اطاعت مكن و با آنان به سختى جهاد كن‏

53- و او كسى است كه دو دريا را به هم برآميخت اين يك شيرين و خوشگوار، و اين يك شور و تلخ و در ميان آن دو برزخ و حايلى جداگر قرار داد

54- و او كسى است كه از آب انسانى آفريد، و او را داراى پيوند نسبى و سببى گردانيد و پروردگار تو تواناست‏

55- و به جاى خداوند چيزى را مى‏پرستند كه نه سودى برايشان دارد و نه زيانى، و كافر بر مخالفت پروردگارش پشتيبان [ديگران‏] است‏

56- و ما تو را جز مژده رسان و هشداردهنده نفرستاده‏ايم‏

57- بگو براى آن از شما مزدى نمى‏طلبم، مگر اينكه كسى بخواهد كه به سوى پروردگارش راه برد

58- و بر [خداوند] زنده‏اى كه نمى‏ميرد توكل كن و شاكرانه او را تسبيح گوى و او به گناهان بندگانش بس آگاه است‏

59- همان كسى كه آسمانها و زمين و مابين آنها را در شش روز آفريد و سپس بر عرش استيلاء يافت، اوست خداوند رحمان، و درباره‏اش از [فردى‏] آگاه بپرس‏

60- و چون به آنان گفته شود به خداوند رحمان سجده بريد، گويند رحمان ديگر كيست، آيا به چيزى كه تو مى‏فرمايى سجده بريم؟ و بر رميدگيشان مى‏افزايد

61- بزرگا كسى كه در آسمان برجهايى آفريده است و در آنها چراغى و ماهى تابان قرار داده است‏

62- و او كسى است كه شب و روز را پيايند همديگر آفريد، تا هر كه خواهد پند گيرد يا خواهد سپاس گزارد

63- و بندگان خداى رحمان كسانى‏اند كه روى زمين فروتنانه راه مى‏روند، و چون نادانان ايشان را مخاطب سازند، سليمانه پاسخ دهند

64- و كسانى كه براى پروردگارشان به سجده و قيام شب زنده‏دارى كنند

65- و كسانى كه گويند پروردگارا از ما عذاب جهنم را بگردان، چرا كه عذاب آن سخت و سنگين است‏

66- آن بد جايگاه و منزلگاهى است‏

67- و كسانى كه چون انفاق كنند، اسراف نمى‏كنند و بخل نمى‏ورزند و در ميان اين دو اعتدالى هست‏

68- و كسانى كه در جنب خداوند خداى ديگرى را نمى‏پرستند و هيچ نفسى را كه خداوند [كشتنش را] حرام داشته، جز به حق نمى‏كشند، و زنا نمى‏كنند، و هر كس چنين كند [عقوبت‏] گناه را خواهد ديد

69- در روز قيامت عذابش دو چندان شود، و به خوارى و زارى جاودانه در آن [عذاب‏] بماند

70- مگر كسى كه توبه كند و ايمان ورزد و عملى صالح پيشه كند، و اينان كسانى هستند كه خداوند سيئاتشان را به حسنات بدل مى‏كند، و خداوند آمرزگار مهربان است‏