ترجمه قرآن نسخه متنی

نمى‏كردند

49- گفتند به خدا هم قسم شويد كه بر او و خانواده‏اش شبيخون بزنيم، سپس به خونخواهش بگوييم كه ما در كشتار خانواده‏اش حاضر و ناظر نبوده‏ايم، و ما راستگوييم‏

50- و مكرورزيدند، و ما نيز مكر در ميان آورديم و آنان در نمى‏يافتند

51- پس بنگر كه سرانجام مكرشان چگونه بود كه ايشان و قومشان را همگى، نابود كرديم‏

52- اين است خانه‏هايشان كه به خاطر ستمى كه ورزيدند [خاموش و] خالى است، بى‏گمان در اين براى اهل معرفت مايه عبرتى هست‏

53- و كسانى را كه ايمان آوردند و پروا و پرهيز ورزيدند نجات داديم‏

54- و نيز لوط را [فرستاديم‏] كه به قومش گفت آيا ديده و دانسته مرتكب كار ناشايسته مى‏شويد؟

55- آيا شما از روى شهوت، با مردان به جاى زنان مى‏آميزيد؟ آرى شما قومى ندانم‏كار هستيد

56- آنگاه پاسخ قوم او جز اين نبود كه مى‏گفتند خاندان لوط را از شهرتان برانيد كه ايشان مردمى منزه‏طلب هستند

57- آنگاه او و خانواده‏اش را نجات داديم، مگر زنش را كه جزو واپس‏ماندگان تعيينش كرده بوديم‏

58- و بر آنان بارانى [از سنگ‏] بارانديم، و باران [بلاى‏] هشداريافتگان چه بد است‏

59- بگو سپاس خداوند را و سلام بر بندگانى كه ايشان را برگزيده است، آيا خداوند بهتر است يا آنچه برايش شريك مى‏آورند؟

60- يا كيست كه آسمانها و زمين را آفريده است و از آسمان براى شما آبى فرو فرستاده است و بدان باغهاى خرم رويانده‏ايم كه شما نمى‏توانيد درختانش را برويانيد، آيا در جنب خداوند خدايى هست؟ آرى آنان قومى كژرو هستند

61- يا كيست كه زمين را قرارگاه ساخت و در ميان آن جويبارها پديد آورد و براى آن كوههاى استوار آفريد و بين دو دريا برزخى قرار داد، آيا در جنب خداوند خدايى هست، بلكه بيشترينه آنان نمى‏دانند

62- يا كيست كه دعاى درمانده را چون بخواندش، اجابت مى‏كند، و بلا را مى‏گرداند، و شما را جانشينان [پيشينيان بر] روى زمين مى‏كند آيا در جنب خداوند خدايى هست؟ چه اندك پند مى‏گيريد

63- يا كيست كه شما را در تاريكيهاى خشكى و دريا راه مى‏نمايد و كيست كه بادها را پيشاپيش [باران‏] رحمتش مژده‏بخش مى‏فرستد؟ آيا در جنب خداوند خدايى هست، خداوند فراتر است از آنچه شريكش مى‏گيرند

64- يا كيست كه آفرينش را آغاز مى‏كند، سپس آن را باز مى‏گرداند، و كيست كه شما را از آسمان و زمين روزى مى‏دهد؟ آيا در جنب خداوند خدايى هست؟ بگو اگر راست مى‏گوييد برهانتان را بياوريد

65- بگو هيچ‏كس جز خداوند در آسمان و زمين غيب نمى‏داند، و ايشان نمى‏دانند كه چه هنگامى برانگيخته مى‏شوند

66- يا مگر علمشان در[باره‏] آخرت به كمال است [؟!]، بلكه ايشان از آن در شك هستند، و بلكه در [درك‏] آن كوردل هستند

67- و كافران گويند آيا چون ما و پدرانمان [مرديم‏] و خاك شديم آيا [از نو زنده و] برانگيخته خواهيم شد؟

68- به ما و پدرانمان از اين پيش همچنين وعده‏اى داده‏اند، اين جز افسانه‏هاى پيشينيان نيست‏

69- بگو در زمين سير و سفر كنيد و بنگريد كه سرانجام گناهكاران چگونه بوده است‏

70- و بر آنان اندوه مخور، و از نيرنگى كه مى‏ورزند دلتنگ مباش‏

71- و گويند اگر راست مى‏گوييد اين وعده كى فرا مى‏رسد؟