ترجمه قرآن نسخه متنی

93- پس [نهانى‏] بر آنان ضربه‏اى به شدت فرود آورد

94- آنگاه شتابان رو به سوى او آوردند

95- [ابراهيم‏] گفت آيا چيزى را كه [با دست خود] تراشيده‏ايد مى‏پرستيد؟

96- و حال آنكه خداوند شما را و چيزهايى را كه بر سر آنها كار مى‏كنيد، آفريده است‏

97- گفتند براى او بنايى بر آوريد، و او را در آتش بيندازيد

98- آنگاه در حق او بد سگاليدند، ولى آنان را فرودست گردانديم‏

99- و [ابراهيم‏] گفت من رونده به سوى پروردگارم هستم، كه به زودى مرا رهنمايى خواهد كرد

100- پروردگارا به من از شايستگان فرزندى ببخش‏

101- آنگاه او را به فرزندى بردبار مژده داديم‏

102- و چون در كار و كوشش به پاى او رسيد، [ابراهيم‏] گفت اى فرزندم من در خواب ديده‏ام كه سر تو را مى‏برم، بنگر [در اين كار] چه مى‏بينى؟ [اسماعيل‏] گفت پدر جان آنچه فرمانت داده‏اند، انجام بده، كه به زودى مرا به خواست خداوند، از شكيبايان خواهى يافت‏

103- آنگاه چون هر دو [بر اين كار] گردن نهادند و او را بر گونه‏اش به خاك افكند

104- ندايش داديم كه اى ابراهيم‏

105- رؤيايت را به حقيقت باورداشتى، ما بدين‏سان نيكوكاران را جزا مى‏دهيم‏

106- بى‏گمان اين آزمونى آشكار است‏

107- و به جاى او قربانى بزرگى را فديه پذيرفتيم‏

108- و براى او در ميان واپسينان نام نيك نهاديم‏

109- سلام بر ابراهيم‏

110- بدين‏سان نيكوكاران را جزا مى‏دهيم‏

111- چرا كه او از بندگان مؤمن ما بود

112- و او را به اسحاق كه پيامبرى از شايستگان بود، بشارت داديم‏

113- و به او و به اسحاق بركت بخشيديم، و از زاد و رود آنان، هم نيكوكار بود و هم آشكارا ستمگر در حق خويش‏

114- و به راستى بر موسى و هارون منت نهاديم [و نعمت داديم‏]

115- آن دو و قومشان را از گرفتارى بزرگ رهانيديم‏

116- و آنان را يارى داديم و آنان بودند كه پيروز شدند

117- و به آن دو، كتاب روشنگر بخشيديم‏

118- و آن دو را به راه راست هدايت كرديم‏

119- و براى آنان در ميان واپسينان نام نيك نهاديم‏

120- سلام بر موسى و هارون‏

121- ما بدين‏سان نيكوكاران را جزا مى‏دهيم‏

122- كه آن دو از بندگان مؤمن ما بودند

123- و همانا الياس از پيامبران بود

124- چنين بود كه به قومش گفت آيا پروا نمى‏كنيد

125- آيا بعل را مى‏پرستيد و بهترين آفريدگاران را رها مى‏كنيد؟

126- خداوند را، كه پروردگار شما و پروردگار پدران نخستين شماست؟

127- پس او را دروغگو شمردند و ايشان [براى حساب و عذاب‏] حاضر شدگانند