ترجمه قرآن نسخه متنی

128- مگر آن بندگان خداوند كه اخلاص يافته‏اند

129- و براى او در ميان واپسينان نام نيك نهاديم‏

130- و سلام بر آل ياسين‏

131- ما بدين‏سان نيكوكاران را جزا مى‏دهيم‏

132- او از بندگان مؤمن ما بود

133- و همانا لوط از پيامبران بود

134- چنين بود كه او و خانواده‏اش، همگى را، رهايى داديم‏

135- مگر پيرزنى كه جزو واپس‏ماندگان [در عذاب‏] بود

136- سپس ديگران را نابود كرديم‏

137- و خود شما بر [آثار] آنان بامدادان مى‏گذريد

138- و نيز شامگاهان، پس آيا تعقل نمى‏كنيد؟

139- و بى‏گمان يونس از پيامبران بود

140- آنگاه كه به سوى كشتى گرانبار گريخت‏

141- پس با آنان قرعه انداخت و او بيرون انداختنى شد

142- و ماهى [بزرگ /نهنگ‏] او را فرو بلعيد و او در خور ملامت بود

143- و اگر از تسبيح‏گويان نبود

144- در شكم آن تا روزى كه مردمان برانگيخته شوند به سر مى‏برد

145- آنگاه او را به كرانه باير افكنديم و او بيمار بود

146- و بر سر او [براى سايه افكنى‏] گياهى از قسم كدو رويانديم‏

147- و [سرانجام‏] او را به سوى صدهزار نفر يا بيشتر [به رسالت‏] فرستاديم‏

148- آنگاه ايمان آوردند و ما نيز آنان را تا مدتى بهره‏مند ساختيم‏

149- از آنان بپرس كه آيا پروردگار تو را دختران است و خود ايشان را پسران؟

150- يا آنكه ما فرشتگان را مادينه آفريده‏ايم و ايشان شاهد بوده‏اند؟

151- هان ايشان از سر تهمتشان مى‏گويند

152- خداوند فرزندى پديد آورده است، و ايشان دروغگو هستند

153- آيا [خداوند] دختران را بر پسران ترجيح داده است؟

154- شما را چه مى‏شود، چگونه داورى مى‏كنيد؟

155- آيا انديشه نمى‏كنيد؟

156- يا حجتى آشكار در دست داريد؟

157- پس اگر راست مى‏گوييد سندتان را بياوريد

158- و بين او و جن پيوندى قائل شدند، و جنيان خود به خوبى مى‏دانند كه ايشان [براى حساب‏] حاضر شدگانند

159- پاك و منزه است خداوند از آنچه مى‏گويند

160- مگر بندگان خداوند كه اخلاص يافتگانند

161- بدانيد كه شما و آنچه مى‏پرستيد

162- شما كسى را به گمراهى نمى‏كشيد

163- مگر كسى را كه درآينده به دوزخ است‏

164- [و فرشتگان گويند] هيچ كس از ما نيست مگر آنكه پايگاهى معين دارد

165- و ماييم كه صف در صفيم‏