ترجمه قرآن نسخه متنی

فراز آيدشان، چه پندى مى‏خواهند بگيرند؟

19- بدان كه فى‏الحقيقه خدايى جز خداوند نيست، و براى گناهت، و نيز براى مردان و زنان مؤمن آمرزش بخواه، و خداوند [جاى‏] جنب و جوش و آرام و قرارتان را مى‏داند

20- و [بعضى از] مؤمنان گويند چرا سوره‏اى [شامل حكم جهاد] فرو فرستاده نمى‏شود، آنگاه چون سوره‏اى از محكمات فرو فرستاده مى‏شود و در آن كارزار [با مشركان‏] ياد مى‏شود، بيماردلان را بينى كه به تو با نگاه كسى كه از [سكرات‏] مرگ بيهوش شده باشد، مى‏نگرند، بدا به حال ايشان‏

21- اطاعت بايد و سخنى نيك، آنگاه چون كار قطعى شود، اگر با خداوند صادق باشند، بى‏شك برايشان بهتر است‏

22- چه بسا چون دست يابيد در اين سرزمين فتنه و فساد كنيد و پيوند خويشاوندانتان را بگسليد

23- اينان كسانى هستند كه خداوند لعنتشان كرده و [از شنيدن و ديدن حق‏] ناشنوا و نابيناشان ساخته است‏

24- آيا در قرآن تامل نمى‏كنند، يا بر دلها قفلها[ى غفلت‏]شان افتاده است؟

25- بى‏گمان كسانى كه پس از آنكه راه هدايت بر آنان روشن شده است، به آن پشت كردند [و به گذشته برگشتند]، شيطان آن را در چشمشان آراسته است و به آنان مهلت و ميدان داده است‏

26- اين از آن است كه به كسانى كه [وحى‏] فرو فرستاده الهى را ناخوش داشته‏اند، گويند زودا كه در بعضى كارها از شما اطاعت كنيم، و خداوند پنهانكاريشان را مى‏داند

27- پس چگونه باشد حالشان آنگاه كه فرشتگان جانشان را بگيرند و چهره‏ها و پشتهايشان را فرو كوبند؟

28- اين از آن است كه از آنچه خداوند را به خشم آورد پيروى مى‏كنند و خشنودى او را ناخوش دارند، و [خداوند] اعمالشان را تباه [و بى‏ارزش‏] كند

29- آيا بيماردلان پنداشته‏اند كه خداوند هرگز حقد و حسدهايشان را آشكار نمى‏سازد؟

30- و اگر بخواهيم آنان را به تو مى‏نمايانيم، آنگاه ايشان را به سيمايشان مى‏شناسى، و آنان را از آهنگ سخنشان مى‏شناسى، و خداوند [ظاهر و باطن‏] اعمالتان را مى‏داند

31- و همه گونه مى‏آزماييمتان تا از ميان شما مجاهدان و صابران را معلوم بداريم، و احوالتان را بشناسانيم‏

32- بى‏گمان كسانى كه كفرورزيده‏اند و [مردم را] از راه خدا باز داشته‏اند، و پس از آنكه راه هدايت بر آنان روشن شده است، با پيامبر مخالفت ورزيده‏اند، هرگز به خداوند زيانى نمى‏رسانند و زودا كه [خداوند] اعمالشان را تباه و [بى‏ارزش‏] گرداند

33- اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد از خداوند و از پيامبر اطاعت كنيد و اعمالتان را باطل مگردانيد

34- بى‏گمان كسانى كه كفرورزيده‏اند و [مردم را] از راه خدا باز داشته‏اند، سپس در حالى كه كافر بوده‏اند در گذشته‏اند، هرگز خداوند آنان را نمى‏آمرزد

35- پس سستى‏مورزيد و از در صلح و سازش در نياييد كه شما برتر و [چيره‏]ايد و خداوند با شماست و [پاداش‏] اعمال شما را نمى‏كاهد

36- همانا زندگانى دنيا [مانند] بازيچه و سرگرمى است و اگر ايمان داشته باشيد و پروا و پرهيز بورزيد، پاداشهايتان را به شما مى‏پردازد، و [همه‏] اموال شما را از شما نمى‏گيرد

37- اگر آن را از شما بطلبد و بر شما سخت بگيرد [چه بسا] بخل ورزيد و ناهمدلى شما را آشكار سازد

38- همين شما هستيد كه از شما خواسته مى‏شود كه در راه خدا انفاق كنيد، آنگاه بعضى از شما هستند كه بخل مى‏ورزند، و هر كس بخل ورزد همانا از خود دريغ مى‏ورزد، و خداوند بى‏نياز است و شما نيازمندانيد، و