50 سوره "ق" قاف مكى، 45 آيه - ترجمه قرآن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی

خرمشاهی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

50 سوره "ق" قاف مكى، 45 آيه

به نام خداوند بخشنده مهربان‏

1- ق [ قاف‏]، سوگند به قرآن مجيد

2- حق اين است كه [كافران‏] از اينكه از ميان خودشان هشداردهنده‏اى به سراغ آنان آمده است، شگفت‏زده شده‏اند، و كافران گويند اين چيزى گفت‏آور است‏

3- آيا چون مرديم و خاك شديم [از نو زنده شويم؟]، اين بازگشتى بعيد است‏

4- به راستى مى‏دانيم كه زمين از ايشان چه مى‏كاهد، و نزد ما كتابى است محفوظ

5- حق اين است كه [دين و پيامبر] حق را چون فراز آمدشان دروغ شمردند، و ايشان در كارى سردرگمند

6- آيا به آسمان فرازشان ننگريسته‏اند، كه چگونه آن را برافراشته‏ايم و آن را آراسته‏ايم، و هيچ خللى ندارد

7- و زمين را گسترانده‏ايم، و در آن كوهها را درانداخته‏ايم، و در آن از هرگونه خرمى رويانده‏ايم‏

8- براى روشنگرى و يادآورى هر بنده اهل انابت‏

9- و از آسمان آبى پربركت فرو فرستاديم، آنگاه بدان بوستانها و دانه درودنى رويانده‏ايم‏

10- و درختان خرماى بلند بالا كه ميوه توبرتو دارد

11- تا روزى بندگان باشد، و بدان سرزمينى پژمرده را زنده كرديم، رستاخيز هم همين‏گونه است‏

12- پيش از آنان قوم نوح و اصحاب رس و ثمود تكذيب پيشه كردند

13- و نيز عاد و فرعون و قوم لوط

14- و اصحاب ايكه، و قوم تبع همگان پيامبران را دروغ‏زن شمردند، آنگاه عقاب من بر آنان تعلق گرفت‏

15- آيا در آفرينش نخستين درمانده بوديم؟ [هرگز]، بلكه ايشان از آفرينش جديد شك و شبهه دارند

16- و به راستى كه انسان را آفريده‏ايم و مى‏دانيم كه نفسش چه وسوسه‏اى به او مى‏كند، و ما به او از رگ جان نزديكتريم‏

17- چون فراگيران كه از راست و از چپ او كمين‏دار هستند، [كارها و سخنان او را] فراگيرند

18- سخنى به زبان نمى‏آورد، مگر آنكه نگهبان حاضر و ناظرى نزد اوست‏

19- و مستى مرگ، حقيقت را پديد آورد، اين همان است كه از آن كناره مى‏گرفتى‏

20- و در صور دميده شود، اين روز وعده عذاب است‏

21- و همراه هر كسى راهبرى و شاهدى فراز آيد

22- [و به او گويند] به راستى كه از اين امر در غفلت بودى و حال پرده‏ات را از تو برطرف ساخته‏ايم، و امروز ديده‏ات تيزبين است‏

23- و همنشين او گويد اين همان است كه نزد من آماده است‏

24- هر كفر پيشه ستيزه‏جويى را به جهنم اندازيد

25- [همان كه‏] بازدارنده خير و تجاوزكار شكاك است‏

26- كسى كه در جنب خداوند به خدايى ديگر قائل است، پس او را در [جايگاه‏] عذاب سهمگين بيندازيد

27- همنشين او گويد پروردگارا من او را طغيانگر نساخته‏ام، ولى خودش در گمراهى دور و دراز بود

28- فرمايد نزد من ستيزه‏جويى مكنيد، و به راستى كه پيشاپيش وعده عذاب را [براى آگاهى شما] فرستاده بودم‏

/ 279