ترجمه قرآن نسخه متنی

رودشان در ايمان از ايشان پيروى كرده‏اند، زاد و رودشان را به ايشان ملحق سازيم، و چيزى از [جزاى‏] عملشان نكاهيم، هر انسانى در گرو كار و كردار خويش است‏

22- و ايشان را پى در پى از ميوه‏ها و گوشت [پرندگانى‏] كه خوش دارند مى‏دهيم‏

23- در آنجا جامى را كه نه مايه بيهوده‏گويى و نه گناه است، از دست هم مى‏گيرند

24- و بر گرداگرد آنان جوانان [خدمتكار]شان مى‏گردند كه گويى ايشان مرواريد نهفته‏اند

25- و بعضى از آنان به بعضى ديگر به همپرسى روى آورند

26- گويند ما پيش از اين، در ميان خانواده‏مان بيمناك بوديم‏

27- سپس خداوند بر ما منت نهاد [و نعمت داد] و ما را از عذاب آتشباد [جهنم‏] در امان داشت‏

28- ما پيش از اين او را [به دعا و نيايش‏] مى‏خوانديم، اوست كه نيكوكار مهربان است‏

29- پس پند ده كه تو به نعمت پروردگارت نه كاهنى و نه ديوانه‏

30- مگر گويند شاعرى است كه ما در حق او حوادث روزگار [/مرگ‏] را انتظار مى‏كشيم‏

31- بگو منتظر باشيد كه من هم همراه شما از منتظرانم‏

32- يا مگر خردهايشان آنان را به اين امر فرمان مى‏دهد، يا مگر ايشان قومى طغيانگرند

33- يا گويند آن را از خود بربافته است، حق اين است كه ايمان نمى‏ورزند

34- پس اگر راستگو هستند سخنى مانند آن بياورند

35- يا از هيچ خلق شده‏اند، يا آنكه خودشان خالق [خود]اند؟

36- يا آسمانها و زمين را آفريده‏اند، حق اين است كه يقين نمى‏ورزند

37- يا گنجينه‏هاى پروردگارت نزد آنهاست، يا آنان چيرگانند؟

38- يا نردبانى دارند كه [بر آن بالا رفته‏] [اسرار را] با آن مى‏شنوند، در اين صورت شنونده آنان دليلى آشكار بياورد

39- يا مگر او [خداوند] را دختران و شما را پسران است؟

40- يا مگر از ايشان مزدى مى‏طلبى، و ايشان از تاوانى گرانبارند؟

41- يا مگر غيب در اختيار آنان است و ايشان [هر چه خواهند] مى‏نويسند

42- يا مگر نيرنگى در سر دارند، ولى كافران خود نيرنگ خورده‏اند

43- يا مگر ايشان را خدايى غير از خداوند است، منزه است خداوند از شريكى كه مى‏انگارند

44- و چون پاره‏اى از آسمان را افتاده بينند، گويند ابرى متراكم [و نعمت‏] است‏

45- پس ايشان را رها كن تا روز خاصشان را كه در آن بيهوش كرده شوند، ديدار كنند

46- روزى كه نيرنگشان به كار آنان نيايد و يارى نيابند

47- و براى ستمكاران عذابى جز اين است، ولى بيشترشان نمى‏دانند

48- و تا رسيدن حكم پروردگارت شكيبايى كن، كه تو زير نظر مايى، و چون [از خواب‏] برخاستى سپاسگزارانه پروردگارت را تسبيح گوى‏

49- و در شب و به هنگام غائب شدن ستارگان نيز او را نيايش كن‏