53- حاشا، حق اين است كه از آخرت نمى‏ترسند

54- حاشا، آن پندآموزى است‏

55- و هر كس خواهد از آن پندگيرد

56- و پند نگيرند مگر آنكه خدا خواهد، اوست كه سزاوار پرهيز ورزيدن است، و سزاوار آمرزگارى‏

75 سوره قيامت مكى، 40 آيه

به نام خداوند بخشنده مهربان‏

1- سوگند به روز قيامت مى‏خورم‏

2- و سوگند به نفس ملامت‏گر

3- آيا انسان چنين مى‏پندارد كه هرگز استخوانهاى [پوسيده و پراكنده‏] او را گرد نمى‏آوريم؟

4- حق اين است كه تواناييم بر اين كه سرانگشتهاى او را فراهم آوريم‏

5- بلكه انسان مى‏خواهد در مهلتى كه در پيش دارد، فسق و فجور كند

6- [از سر استكبار] مى‏پرسد روز قيامت چه وقت است؟

7- آنگاه كه ديدگان خيره شود

8- و ماه تيره شود

9- و خورشيد و ماه فرا يكديگر آورده شوند

10- انسان گويد در چنين روزى گريزگاه كجاست؟

11- حاشا، پناهى نيست‏

12- سرانجام [همه چيز و همه كار] با پروردگار توست‏

13- در اين روز انسان را از آنچه پيش فرستاده يا باز پس داشته است آگاه سازند

14- حق اين است كه انسان بر نفس خود بصير است‏

15- ولو بهانه‏هايش را در ميان آورد

16- زبانت را به [بازخوانى وحى‏] مجنبان كه در كار آن شتاب كنى‏

17- گردآورى و بازخوانى آن بر عهده ماست‏

18- و چون آن را باز خوانيم، از بازخوانى‏اش پيروى كن‏

19- سپس شرح و بيان آن بر عهده ماست‏

20- حاشا، حق اين است كه بهره زودياب [دنيوى‏] را دوست داريد

21- و [بهره ديرياب‏] آخرت را فرو مى‏گذاريد

22- در چنين روز، چهره‏هايى تازه و خرم باشد

23- به سوى پروردگارشان نگران‏

23- و در چنين روز چهره‏هايى دژم باشد

25- كه مى‏داند بلايى كمرشكن بر سر او آيد

26- حاشا، چون جان به گلوگاهها رسد

27- و گفته شود كيست افسونگر [درمانگر]

28- و به يقين داند كه هنگام جدايى است‏

29- و هنگامه بالا گيرد

30- در چنين روز سير و سرانجام به سوى پروردگار توست‏

31- [مدعى‏] نه [حق را] تصديق كرد، و نه نمازگزارد

32- بلكه دروغ انگاشت و رويگردان شد

33- سپس تبختركنان به سوى خانواده‏اش رفت‏

34- واى بر تو، باز هم واى بر تو

35- سپس واى بر تو، و باز هم واى بر تو