ترجمه قرآن نسخه متنی

و پيام او را] مى‏شنويد

21- و مانند كسانى نباشيد كه گفتند [پند و پيام حق را] شنيديم ولى نمى‏شنيدند

22- بدترين جنبندگان از نظر خداوند، ناشنوايان گنگ [از شنيدن حق‏] هستند كه در نمى‏يابند

23- و اگر خداوند خيرى در آنان سراغ داشت به آنان گوش شنوا مى‏داد، و اگر به آنان گوش شنوا هم داده بود، باز پشت مى‏كردند و رويگردان مى‏شدند

24- اى مؤمنان به نداى خداوند و پيامبر كه شما را به پيامى حيات‏بخش مى‏خوانند، لبيك اجابت بگوييد و بدانيد كه خداوند بين انسان و دل او حايل مى‏گردد، و بدانيد كه در نزد او محشور مى‏گرديد

25- و از فتنه‏اى كه [چون درگيرد] فقط به ستمكارانتان نمى‏رسد و [دامن‏گير همگان مى‏شود] پروا كنيد و بدانيد كه خداوند سخت كيفر است‏

26- و ياد كنيد آنگاه كه در اين سرزمين اندكشمار و مستضعف بوديد و مى‏ترسيديد كه مردمان [كافر] شما را از خانه و كاشانه‏تان آواره كنند، ولى او شما را [نزد يارانتان‏] جاى داد و به نصرت خويش يارى كرد و از پاكيزه‏ها روزى داد، باشد كه سپاس بگزاريد

27- اى مؤمنان آگاهانه به خداوند و پيامبر و در امانات خود خيانت مكنيد

28- و بدانيد كه اموال و اولادتان مايه آزمون شما هستند و پاداش سترگ نزد خداوند است‏

29- اى مؤمنان اگر از خداوند پروا كنيد براى شما [پديده‏اى‏] جداكننده حق از باطل پديد آورد و سيئات شما را بزدايد و شما را بيامرزد، و خداوند بخشنده و بخشاينده بزرگ است‏

30- و ياد كن كه كافران در حق تو بدسگالى مى‏كردند تا تو را در بند كشند يا بكشند يا آواره كنند، و آنان مكر مى‏ورزيدند و خداوند هم مكر مى‏ورزيد و خداوند بهترين مكرانگيزان است‏

31- و چون آيات ما بر آنان خوانده مى‏شد مى‏گفتند شنيديم و اگر بخواهيم مانند اين خواهيم گفت، اين جز افسانه‏هاى پيشينيان نيست‏

32- و چنين بود كه مى‏گفتند بار خدايا اگر اين حق است و از سوى توست، بر ما از آسمان سنگ ببار، يا عذاب دردناكى بر سر ما بياور

33- و خداوند مادام كه تو در ميان ايشان هستى، آنان را عذاب نمى‏كند، و نيز مادام كه استغفار مى‏كنند، عذاب‏كننده آنان نيست‏

34- و سزاوار نيستند كه خداوند [در آخرت‏] عذابشان نكند، و حال آنكه مردمان را از [زيارت‏] مسجدالحرام باز مى‏دارند و ايشان متوليان آن نباشند، چرا كه جز پارسايان كسى متولى آن [مسجدالحرام‏] نمى‏تواند باشد، ولى بيشترشان [مردم‏] نمى‏دانند

35- و [اينان كسانى هستند كه‏] نمازشان در پيرامون خانه كعبه جز سوت زدن و دست‏افشانى نيست، پس عذاب [الهى‏] را به خاطر كفرورزيدنتان بچشيد

36- [آن‏] كافران اموالشان را براى بازداشتن از راه خدا خرج مى‏كنند، آرى خرجش خواهند كرد آنگاه مايه حسرت آنان مى‏گردد و سرانجام مغلوب مى‏گردند، و كافران را در جهنم گرد مى‏آورند

37[چنين است‏] تا خداوند پاك را از پليد جدا كند و پليد را برهم نهد و همه را برهم بيفشرد و سرانجام در جهنم اندازد، اينان همان زيانكارانند

38- به كافران بگو اگر دست [از كفر خود] بردارند، گذشته‏هايشان آمرزيده خواهد شد و اگر به آن بازگردند، [بدانند كه بر آنان نيز] سنت پيشينيان خواهد گذشت‏

39- و با آنان كارزار كنيد تا آنكه فتنه شرك باقى نماند و دين، سراسر دين خدايى باشد، و اگر دست بردارند خداوند به كار و كردارشان بيناست‏