ترجمه قرآن نسخه متنی

تارومارشان كن كه عبرت آيندگانشان شود باشد كه پند گيرند

58- و اگر از خيانت قومى انديشناك شدى، تو نيز همسان عهدشان را به سويشان بينداز، كه خداوند خائنان را دوست ندارد

59- و كافران هرگز مپندارند كه جان به در برده‏اند، آنان گزير و گريزى ندارند

60- و در برابر آنان هر نيرويى كه مى‏توانيد، از جمله نگاهدارى اسبان، فراهم آوريد، تا به آن وسيله دشمن خدا و دشمن خود را بترسانيد، همچنين ديگرانى را هم غير از آنان، كه شما ايشان را نمى‏شناسيد، و خداوند مى‏شناسدشان، و آنچه در راه خدا انفاق كنيد، پاداشش به شما بر مى‏گردد، و بر شما ستم نمى‏رود

61- و اگر جانب آشتى را گرفتند تو نيز جانب آن را بگير و بر خداوند توكل كن، كه او شنواى داناست‏

62- و اگر خواستند به تو نيرنگ بزنند، بدان كه خداوند تو را كافى است، و او كسى است كه تو را به نصرت خويش و به مؤمنان يارى كرد

63- و بين دلهاى ايشان الفت داد كه اگر هر آنچه در روى زمين است خرج مى‏كردى، بين دلهاى ايشان الفت نمى‏افكندى، ولى خداوند ميان آنان الفت برقرار كرد، كه او پيروزمند فرزانه است‏

64- اى پيامبر، خدا و مؤمنانى كه پيرو تو هستند تو را كافى است‏

65- اى پيامبر مؤمنان را به جهاد برانگيز، [و بدان كه‏] اگر از شما بيست تن شكيبا باشند، بر دويست تن غلبه خواهند كرد و اگر از شما صدتن باشند بر هزار تن از كافران غلبه مى‏كنند، چرا كه اينان قومى هستند كه چيزى در نمى‏يابند

66- اينك خداوند بر شما آسان گرفت و معلوم داشت كه در شما ضعفى هست، در اين صورت اگر از شما صدتن شكيبا باشند بر دويست تن غلبه مى‏كنند و اگر از شما هزار تن باشند، به توفيق الهى بر دو هزار تن غلبه مى‏كنند، و خداوند با شكيبايان است‏

67- هيچ پيامبرى را نسزد كه اسيران [دشمن‏] را نگاه دارد، مگر زمانى كه در اين سرزمين استيلاء و استقرار يابد، شما متاع دنيوى مى‏خواهيد و خداوند آخرت را [براى شما] مى‏خواهد، و خداوند پيروزمند فرزانه است‏

68- اگر حكم پيشين الهى نبود، به خاطر آنچه گرفته بوديد، عذابى سهمگين به شما مى‏رسيد

69- پس از آنچه به دست آورده‏ايد، پاك و پاكيزه بخوريد، و از خداوند پروا كنيد، بى‏گمان خداوند آمرزگار مهربان است‏

70- اى پيامبر به اسيرانى كه در دست شما هستند بگو اگر خداوند خيرى در دلهاى شما سراغ كند، به شما چيزى مى‏بخشد كه از آنچه از شما گرفته‏اند، بهتر است، و شما را مى‏آمرزد، و خداوند آمرزگار مهربان است‏

71- و اگر آهنگ خيانت به تو كردند، بدان كه پيشترها هم نسبت به خداوند خيانت روا داشته‏اند، آنگاه شما را بر آنان پيروز كرد، و خداوند داناى فرزانه است‏

72- كسانى كه ايمان آورده‏اند و هجرت كرده‏اند، و در راه خدا به مال و جان جهاد كرده‏اند، همچنين كسانى كه ايشان را جا و پناه و يارى داده‏اند، اينان دوستان همديگرند، و كسانى كه ايمان آورده‏اند، ولى هجرت نكرده‏اند، شما از دوستى [و توارث‏] آنان برخوردار نمى‏شويد، مگر آنكه هجرت كنند، و اگر در كار دين از شما يارى خواستند بر شماست كه يارى كنيد مگر در برابر قومى كه بين شما و ايشان پيمانى باشد، و خداوند به كار و كردار شما بيناست‏

73- و كافران دوستان همديگرند، اگر [به اين سفارش‏] عمل نكنيد، در اين سرزمين فتنه و فساد بزرگى برپا مى‏گردد

74- و كسانى كه ايمان آورده و هجرت كرده و در راه خداوند جهاد كرده‏اند و كسانى كه ايشان را جا و پناه و يارى داده‏اند، اينانند كه به راستى مؤمن‏اند، براى ايشان آمرزش [الهى‏] و روزى پاك مقرر است‏

75- و كسانى كه پس از آن ايمان آورده‏اند و