ترجمه قرآن نسخه متنی

افتاده‏اند و جهنم بر كافران چيره است‏

50- اگر خير و خوشى به تو برسد ايشان را بد آيد و اگر مصيبتى به تو رسد گويند ما از پيش حساب كار خود را داشتيم و شادمانه روى برتافته بر مى‏گردند

51- بگو هرگز چيزى جز آنچه خداوند براى ما مقرر داشته است، به ما نمى‏رسد، [و] او مولاى ماست و مؤمنان بايد بر خداوند توكل كنند

52- بگو آيا غير از يكى از دو خوبى را براى ما انتظار مى‏كشيد، و ما براى شما انتظار مى‏كشيم كه خداوند به عذابى از سوى خويش يا به دست ما دچارتان كند، پس هم شما چشم به راه باشيد و هم ما چشم به راهيم‏

53- بگو چه با رغبت انفاق كنيد، چه با اكراه هرگز از شما پذيرفته نمى‏شود چرا كه شما قومى نافرمان بوده‏ايد

54- و هيچ چيز آنان را از پذيرفته شدن نفقاتشان باز نداشت، مگر آنكه به خداوند و پيامبر او كفرورزيده و جز با حالت كسالت به نماز نپرداخته‏اند و جز با اكراه انفاق نكرده‏اند

55- پس نه اموال و نه اولادشان تو را به شگفتى نيندازد، جز اين نيست كه خداوند مى‏خواهد آنان را در زندگانى دنيا به اين وسيله عذاب كند و در حال كفر جانشان به در رود

56- و به خداوند سوگند ياد مى‏كنند كه آنان از شما هستند ولى آنان از شما نيستند، بلكه گروهى‏اند كه مى‏ترسند

57- اگر پناهگاه يا نهانگاهها يا گريزگاهى بيابند، شتابان به آن روى مى‏آورند

58- و از ايشان كسى هست كه از تو در تقسيم صدقات عيب مى‏گيرد، يعنى اگر از آنها به آنان ببخشند، خشنود شوند، و اگر از آن نبخشند، آنگاه در خشم مى‏شوند

59- ولى اگر آنان به آنچه خداوند و پيامبرش به ايشان بخشيده‏اند، خشنود مى‏شدند و مى‏گفتند خداوند ما را بس، زودا كه خداوند و پيامبر او از فضل خويش به ما ببخشند و ما به خداوند مى‏گراييم [برايشان بهتر بود]

60- زكات فقط براى تهيدستان و بينوايان و كارگزاران آن و دلجويى شدگان و بردگان‏[ى كه مى‏خواهند بازخريد شوند] و وامداران و هزينه در راه خدا و در راه ماندگان است كه فريضه الهى است و خداوند داناى فرزانه است‏

61- و از ايشان كسانى هستند كه پيامبر را مى‏آزارند و مى‏گويند او زودباور است، بگو به سود شماست كه زودباور است، كه به خداوند و مؤمنان ايمان دارد و رحمت الهى براى كسانى از شماست كه ايمان آورده‏اند، و كسانى كه پيامبر خدا را مى‏آزارند، عذاب دردناكى [در پيش‏] دارند

62- براى شما به خداوند سوگند مى‏خورند كه خشنودتان كنند، و حال آنكه اينان اگر مؤمنند [بدانند كه‏] خداوند و پيامبر او سزاوارترند به آنكه خشنودشان كنند

63- آيا ندانسته‏اند كه هركس با خداوند و پيامبر او مخالفت ورزد، آتش جهنم نصيب اوست كه جاودانه در آن مى‏ماند، و اين خفت و خوارى بزرگ است‏

64- منافقان بيمناكند از اينكه سوره‏اى بر ضد آنان نازل گردد كه [مؤمنان را] از ما فى‏الضميرشان آگاه گرداند، بگو ريشخند كنيد، بى‏گمان خداوند آشكاركننده رازى است كه از آن بيمناكيد

65- و اگر از ايشان بپرسى [چرا ريشخند مى‏كرديد] بى‏گمان خواهند گفت، ما فقط حرف مى‏زديم و خود را سرگرم مى‏كرديم، بگو آيا به خداوند و آيات او و پيامبر او ريشخند مى‏كرديد؟

66- عذر و بهانه نياوريد به راستى كه پس از ايمانتان كافر شده‏ايد، اگر گروهى از شما را ببخشيم گروهى را عذاب مى‏كنيم چرا كه گناهكار بوده‏اند

67- مردان و زنان منافق همه از يكديگرند كه امر به منكر و نهى از معروف مى‏كنند و دستانشان را [از انفاق‏] بسته مى‏دارند، خداوند را فراموش كرده‏اند و خداوند هم [به كيفر آن‏] فراموششان كرده است، بى‏گمان منافقان فاسقند