ترجمه قرآن نسخه متنی

37- و نشايد كه اين قرآن بر ساخته و از سوى كسى غير از خداوند باشد، بلكه همخوان با چيزى است كه پيشاپيش آن است و روشنگر آن كتاب است، كه در آن ترديدى نيست، [و] از پروردگار جهانيان است‏

38- يا مى‏گويند كه [پيامبر] آن را برساخته است، بگو اگر راست مى‏گوييد سوره‏اى همانند آن بياوريد و هركس را كه مى‏توانيد، در برابر خداوند [به كمك‏] بخوانيد

39- حق اين است كه چيزى را كه به شناخت آن احاطه نيافته‏اند و سرانجام آن هنوز بر آنان آشكار نشده است، دروغ مى‏انگارند، بدين‏سان كسانى كه پيش از اينان بودند نيز دروغ انگار بودند بنگر كه سرانجام ستمكاران چگونه است‏

40- و از ايشان كسى هست كه به آن ايمان دارد و كسى هست كه به آن ايمان ندارد و پروردگارت به اهل فساد [از همه‏] آگاه‏تر است‏

41- و اگر تو را دروغگو انگاشتند، بگو عمل من از آن من و عمل شما از آن شما، شما از آنچه من مى‏كنم برى و بركناريد و من از آنچه شما مى‏كنيد برى و بركنارم‏

42- و از ايشان كسانى هستند كه به [ظاهر به سخن‏] تو گوش مى‏دهند اما آيا تو مى‏توانى [سخنت را] به ناشنوايان بشنوانى، ولو اينكه تعقل نكنند؟

43- و از ايشان كسانى هستند كه به [ظاهر] به تو مى‏نگرند، اما آيا تو مى‏توانى نابينايان را هدايت كنى ولو اينكه اهل بصيرت نباشند؟

44- خداوند هيچ ستمى بر مردم روا نمى‏دارد، ولى مردم خودشان بر خود ستم مى‏كنند

45- و روزى كه آنان را محشور گرداند، گويى جز به اندازه ساعتى از روز [در دنيا يا در گور] به سر نبرده‏اند، و همديگر را مى‏شناسند، به راستى كسانى كه لقاى الهى را انكار كردند و رهيافته نبودند، زيانكار شدند

46- و اگر بخشى از آنچه به ايشان وعده داده‏ايم، به تو بنمايانيم، يا جان تو را [پيش از آن‏] بگيريم، بدان كه بازگشت آنان به سوى ماست، آنگاه خداوند خود گواه بر كار و كردار آنان است‏

47- و هر امتى پيامبرى دارد، و چون پيامبرشان بيايد در ميان آنان دادگرانه داورى شود و بر آنان ستم نرود

48- و گويند اگر راست مى‏گوييد [سررسيد] اين وعده كى خواهد بود؟

49- بگو براى خود اختيار زيان و سودى ندارم، مگر آنچه خدا بخواهد، هر امتى را اجلى است، و چون اجلشان فرا رسد، نه ساعتى پس افتند و نه ساعتى پيش افتند

50- بگو بينديشيد اگر عذاب او شبانه يا در روز بر شما نازل گردد [چه مى‏كنيد؟] گناهكاران چه چيز را از او به شتاب مى‏خواهند

51- آيا آنگاه كه رخ داد باورش مى‏كنيد، آيا اكنون؟ و حال آنكه آن را به شتاب مى‏خواستيد

52- سپس به ستمكاران گفته شود عذاب جاودانه را بچشيد، آيا غير از جزاى كار و كردارتان را مى‏بينيد؟

53- و از تو مى‏پرسند كه آيا آن حق است؟ بگو آرى سوگند به پروردگارم كه آن حق است، و شما گزير و گريزى نداريد

54- و اگر آنچه در زمين هست از آن هر كسى كه ستم [شرك‏]ورزيده است، باشد، بى‏شك آن را بلا گردان كند، و چون عذاب را بنگرند پشيمانى [شان‏] را پنهان كنند، و در ميان آنان دادگرانه داورى شود و بر آنان ستم نرود

55- بدانيد كه آنچه در آسمانها و زمين است از آن خداوند است، بدانيد كه وعده الهى راست و درست است ولى بيشترينه آنان نمى‏دانند

56- اوست كه زنده مى‏دارد و مى‏ميراند و به سوى او باز گردانده شويد

57- اى مردم از سوى پروردگارتان پندى براى