11 سوره هود مكى، 123 آيه - ترجمه قرآن نسخه متنی

98- چرا اهل هيچ شهرى [بهنگام‏] ايمان نياورد كه ايمانش سود دهد، مگر قوم يونس كه چون [بهنگام‏] ايمان آوردند، عذاب رسواگر را در زندگانى دنيويشان از آنان برداشتيم و آنان را تا زمانى [معين‏] بهره‏ور ساختيم‏

99- و اگر پروردگارت [به اراده حتمى‏] مى‏خواست، تمامى اهل زمين ايمان مى‏آوردند، پس آيا تو مردم را به اكراه وامى‏دارى تا اينكه مؤمن شوند؟

100- و حال آنكه هيچ كسى را نرسد كه جز به اذن [و توفيق‏] الهى ايمان آورد، و پليدى را بر كسانى كه تعقل نمى‏كنند، مقرر مى‏دارد

101- بگو [به ديده عبرت‏] بنگريد كه در آسمانها و زمين چيست؟ و نشانه‏هاى عبرت‏انگيز و نيز هشدارها سودى به حال قومى كه ايمان نمى‏آورند، ندارد

102- پس آيا انتظار چيزى را جز نظير روزگار پيشينيانشان مى‏كشند؟ بگو پس انتظار بكشيد كه من نيز همراه شما از منتظرانم‏

103- سپس فرستادگانمان و مؤمنان را نجات مى‏دهيم، بدين‏سان بر ماست كه مؤمنان را نجات دهيم‏

104- بگو اى مردم، اگر از دين من در شك هستيد، بدانيد كه من كسانى را كه به جاى خداوند مى‏پرستيد، نمى‏پرستم، بلكه خدايى را مى‏پرستم كه [به هنگام‏] جان شما را مى‏گيرد، و به من امر شده است كه از مؤمنان باشم‏

105- و اينكه به سوى دين پاك روى آور و هرگز از مشركان مباش‏

106- و به جاى خداوند چيزى را كه نه سودى به تو مى‏رساند و نه زيانى، مپرست، و اگر چنين كردى در آن صورت از ستمكاران [مشرك‏] خواهى بود

107- و اگر خداوند بخواهد بلايى به تو برساند، بازدارنده‏اى جز خود او براى آن وجود ندارد، و اگر خيرى برايت بخواهد، فضل او بازدارنده‏اى ندارد، كه آن را به هركس از بندگانش كه بخواهد مى‏رساند، و او آمرزگار مهربان است‏

108- بگو اى مردم حق از سوى پروردگارتان بر شما نازل شده است، پس هر كس كه رهياب شود، همانا به سود خويش رهياب شده است، و هركس بيراه رود، همانا به زيان خويش بيراه رفته است، و من نگهبان شما نيستم‏

109- و از آنچه بر تو وحى مى‏شود پيروى كن و شكيبا باش، تا خداوند حكم خويش به ميان آورد، و او بهترين داوران است‏

11 سوره هود مكى، 123 آيه

به نام خداوند بخشنده مهربان‏

1- الر الف لام راء كتابى است از سوى فرزانه‏اى آگاه كه آيات آن استوار و روشن و شيواست‏

2- حاكى از اينكه جز خداوند را مپرستيد، كه من براى شما از سوى او هشداردهنده و بشارت آورنده‏ام‏

3- و اينكه از پروردگارتان آمرزش بخواهيد سپس به درگاه او توبه كنيد، تا شما را [در زندگانى‏] تا سرآمدى معين به خير و خوبى بهره‏ور گرداند، و به هركسى كه سزاوار بخشش است، حقش را ببخشد، و اگر روى بگردانيد، بدانيد كه من بر شما از عذاب روزى سهمگين مى‏ترسم‏

4- بازگشتتان به سوى خداست و او به هر كارى تواناست‏

5- آرى آنان دل مى‏گردانند تا از او رازشان را پنهان دارند، بدانيد آنگاه كه جامه‏هايشان را بر سر مى‏كشند، او هر آنچه پنهان مى‏دارند و هر آنچه آشكار مى‏دارند، مى‏داند، چرا كه داناى راز دلهاست‏

6- و هيچ جنبنده‏اى در زمين نيست مگر آنكه روزى او بر خداوند است و او آرامشگاه و بازگشتگاهشان را مى‏داند، همه در كتابى مبين [ثبت‏] است‏

7- و او كسى است كه آسمانها و زمين را در شش روز بيافريد و عرش او بر آب بود، تا سرانجام شما را بيازمايد [و معلوم بدارد]