1- به نام خداوند بخشنده بخشايشگر2- ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است3- خداوندى كه بخشنده و بخشايشگر است و رحمت عام و خاصّش همگان را فرا گرفته4- خداوندى كه مالك روز جزاست5- پروردگارا! تنها تو را مىپرستيم؛ و تنها از تو يارى مىجوييم6- ما را به راه راست هدايت كن7- راه كسانى كه آنان را مشمول نعمت خود ساختى؛ نه كسانى كه بر آنان غضب كردهاى؛ و نه گمراهان
سوره بقره {در مدينه نازل شد و286 آيه دارد}
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر1- الم بزرگ است خداوندى كه اين كتاب عظيم را، از حروف ساده الفبا به وجود آورده2- آن كتاب با عظمتى است كه شك در آن راه ندارد و مايه هدايت پرهيزكاران است3- پرهيزكاران كسانى هستند كه به غيب [آنچه از حسّ پوشيده و پنهان است] ايمان مىآورند؛ و نماز را برپا مىدارند؛ و از تمام نعمتها و مواهبى كه به آنان روزى دادهايم، انفاق مىكنند4- و آنان كه به آنچه بر تو نازل شده، و آنچه پيش از تو بر پيامبران پيشين نازل گرديده، ايمان مىآورند؛ و به رستاخيز يقين دارند5- آنان بر طريق هدايت پروردگارشانند؛ و آنان رستگارانند6- كسانى كه كافر شدند، براى آنان تفاوت نمىكند كه آنان را از عذاب الهى بترسانى يا نترسانى؛ ايمان نخواهند آورد7- خدا بر دلها و گوشهاى آنان مهر نهاده؛ و بر چشمهايشان پردهاى افكنده شده؛ و عذاب بزرگى در انتظار آنهاست8- گروهى از مردم كسانى هستند كه مىگويند «به خدا و روز رستاخيز ايمان آوردهايم» در حالى كه ايمان ندارند9- مىخواهند خدا و مؤمنان را فريب دهند؛ در حالى كه جز خودشان را فريب نمىدهند؛ امّا نمىفهمند10- در دلهاى آنان يك نوع بيمارى است؛ خداوند بر بيمارى آنان افزوده؛ و بخاطر دروغهايى كه مىگفتند، عذاب دردناكى در انتظار آنهاست11- و هنگامى كه به آنان گفته شود «در زمين فساد نكنيد» مىگويند «ما فقط اصلاح كنندهايم»12- آگاه باشيد! اينها همان مفسدانند؛ ولى نمىفهمند13- و هنگامى كه به آنان گفته شود «همانند ساير مردم ايمان بياوريد» مىگويند «آيا همچون ابلهان ايمان بياوريم؟!» بدانيد اينها همان ابلهانند ولى نمىدانند14- و هنگامى كه افراد با ايمان را ملاقات مىكنند، مىگويند «ما ايمان آوردهايم» ولى هنگامى كه با شيطانهاى خود خلوت مىكنند، مىگويند «ما با شماييم؛ ما فقط آنها را مسخره مىكنيم»15- خداوند آنان را استهزا مىكند؛ و آنها را در طغيانشان نگه مىدارد، تا سرگردان شوند16- آنان كسانى هستند كه «هدايت» را به «گمراهى» فروختهاند؛ و اين تجارت آنها سودى نداده؛ و هدايت نيافتهاند17- آنان [منافقان] همانند كسى هستند كه آتشى افروخته تا در بيابان تاريك، راه خود را پيدا كند، ولى هنگامى كه آتش اطراف او را روشن ساخت، خداوند طوفانى مىفرستد و آن را خاموش مىكند؛ و در تاريكيهاى وحشتناكى كه چشم كار نمىكند، آنها را رها
لطفا منتظر باشید ...
