ترجمه قرآن نسخه متنی

و پيروز نمى‏شوند»

78- گفتند «آيا آمده‏اى كه ما را، از آنچه پدرانمان را بر آن يافتيم، منصرف سازى؛ و بزرگى و رياست در روى زمين، از آنِ شما دو تن باشد؟! ما هرگز به شما ايمان نمى‏آوريم!»

79- فرعون گفت «برويد و هر جادوگر و ساحر دانايى را نزد من آوريد»

80- هنگامى كه ساحران به ميدان مبارزه آمدند، موسى به آنها گفت «آنچه از وسايل سحر را مى‏توانيد بيفكنيد، بيفكنيد!»

81- هنگامى كه افكندند، موسى گفت «آنچه شما آورديد، سحر است؛ كه خداوند بزودى آن را باطل مى‏كند؛ چرا كه خداوند هرگز عملِ مفسدان را اصلاح نمى‏كند

82- او حق را به وعده خويش، تحقّق مى‏بخشد؛ هر چند مجرمان كراهت داشته باشند»

83- در آغاز، هيچ كس به موسى ايمان نياورد، مگر گروهى از فرزندان قوم او؛ آن هم با ترس از فرعون و اطرافيانش، مبادا آنها را شكنجه كنند؛ زيرا فرعون، برترى جويى در زمين داشت؛ و از اسرافكاران بود

84- موسى گفت «اى قوم من! اگر شما به خدا ايمان آورده‏ايد، بر او توكّل كنيد اگر تسليم فرمان او هستيد»

85- گفتند «تنها بر خدا توكّل داريم؛ پروردگارا! ما را مورد شكنجه گروه ستمگر قرار مده

86- و ما را با رحمتت از دست قومِ كافر رهايى بخش»

87- و به موسى و برادرش وحى كرديم كه «براى قوم خود، خانه‏هايى در سرزمين مصر انتخاب كنيد؛ و خانه‏هايتان را مقابل يكديگر و متمركز قرار دهيد؛ و نماز را برپا داريد؛ و به مؤمنان بشارت ده كه سرانجام پيروز مى‏شوند»

88- موسى گفت «پروردگارا! تو فرعون و اطرافيانش را زينت و اموالى سرشار در زندگى دنيا داده‏اى، پروردگارا، در نتيجه بندگانت را از راه تو گمراه مى‏سازند پروردگارا! اموالشان را نابود كن؛ و به جرم گناهانشان، دلهايشان را سخت و سنگى ساز، به گونه‏اى كه ايمان نياورند تا عذاب دردناك را ببينند»

89- فرعون «دعاى شما پذيرفته شد استقامت به خرج دهيد؛ و از راه و رسم كسانى كه نمى‏دانند، تبعيّت نكنيد»

90- سرانجام بنى اسرائيل را از دريا [ رود عظيم نيل‏] عبور داديم؛ و فرعون و لشكرش از سر ظلم و تجاوز، به دنبال آنها رفتند؛ هنگامى كه غرقاب دامن او را گرفت، گفت «ايمان آوردم كه هيچ معبودى، جز كسى كه بنى اسرائيل به او ايمان آورده‏اند، وجود ندارد؛ و من از مسلمين هستم»

91- امّا به او خطاب شد الآن؟! در حالى كه قبلاً عسيان كردى، و از مفسدان بودى!

92- ولى امروز، بدنت را از آب نجات مى‏دهيم، تا عبرتى براى آيندگان باشى و بسيارى از مردم، از آيات ما غافلند

93- سپس بنى اسرائيل را جايگاه صدق و راستى منزل داديم؛ و از روزيهاى پاكيزه به آنها عطا كرديم؛ امّا آنها به نزاع و اختلاف برخاستند و اختلاف نكردند، مگر بعد از آنكه علم و آگاهى به سراغشان آمد پروردگار تو روز قيامت، در آنچه اختلاف مى‏كردند، ميان آنها داورى مى‏كند

94- و اگر در آنچه بر تو نازل كرده‏ايم ترديدى دارى، از كسانى كه پيش از تو كتاب آسمانى را مى‏خواندند بپرس؛ بيقين، حقّ از طرف پروردگارت به تو رسيده است؛ بنابراين، هرگز از ترديد كنندگان مباش!

95- و از آنها مباش كه آيات خدا را تكذيب كردند، كه از زيانكاران خواهى بود

96- و بدان آنها كه فرمان پروردگار تو بر آنان تحقّق يافته، و به جرم اعمالشان، توفيق هدايت را از آنها گرفته هرگز ايمان نمى‏آورند،

97- هر چند تمام آيات و نشانه‏هاى الهى به آنان برسد، تا زمانى كه عذاب دردناك را ببينند! زيرا تاريكى گناه، قلبهايشان را