ترجمه قرآن نسخه متنی

و هم ديگران را گمراه ساختند؛ آنها هرگز توانايى شنيدن حق را نداشتند؛ و حقيقت را نمى‏ديدند

21- آنان كسانى هستند كه سرمايه وجود خود را از دست داده‏اند؛ و تمام معبودهاى دروغين از نظرشان گم شدند

22- بناچار آنها در سراى آخرت، از همه زيانكارترند!

23- كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند و در برابر پروردگارشان خضوع و خشوع كردند، آنها اهل بهشتند؛ و جاودانه در آن خواهند ماند

24- حالِ اين دو گروه [مؤمنان و منكران‏]، حالِ نابينا و كر و بينا و شنواست؛ آيا اين دو، همانند يكديگرند؟! آيا پند نمى‏گيريد؟!

25- ما نوح را به سوى قومش فرستاديم، نخستين بار به آنها گفت «من براى شما بيم دهنده‏اى آشكارم

26- جز «اللّه» [خداى يگانه يكتا] را نپرستيد؛ زيرا بر شما از عذاب روز دردناكى مى‏ترسم!»

27- اشرافِ كافرِ قومش در پاسخ او گفتند «ما تو را جز بشرى همچون خودمان نمى‏بينيم؛ و كسانى را كه از تو پيروى كرده‏اند، جز گروهى اراذل ساده‏لوح، مشاهده نمى‏كنيم؛ و براى شما فضيلتى نسبت به خود نمى‏بينيم؛ بلكه شما را دروغگو تصوّر مى‏كنيم»

28- نوحگفت«اى قوم من! به من خبر دهيد اگر من دليل روشنى از پروردگارم داشته باشم، و از نزد خودش رحمتى به من داده باشد - و بر شما مخفى مانده- آيا باز هم رسالت مرا انكار مى‏كنيد ؟! آيا ما مى‏توانيم شما را به پذيرش اين دليل روشن مجبور سازيم، با اينكه شما كراهت داريد؟!

29- اى قوم من! بخاطر اين دعوت، اجر و پاداشى از شما نمى‏طلبم؛ اجر من، تنها بر خداست و من، آنها را كه ايمان آورده‏اند، بخاطر شما از خود طرد نمى‏كنم؛ چرا كه آنها پروردگارشان را ملاقات خواهند كرد؛ اگر آنها را از خود برانم، در دادگاه قيامت، خصم من خواهند بود؛ ولى شما را قوم جاهلى مى‏بينم

30- اى قوم من! چه كسى مرا در برابر مجازات خدا يارى مى‏دهد اگر آنان را طرد كنم؟! آيا انديشه نمى‏كنيد؟!

31- من هرگز به شما نمى‏گويم خزاين الهى نزد من است؛ و غيب هم نمى‏دانم؛ و نمى‏گويم من فرشته‏ام؛ و نيز نمى‏گويم كسانى كه در نظر شما خوار مى‏آيند، خداوند خيرى به آنها نخواهد داد؛ خدا از دل آنان آگاه‏تر است با اين حال، اگر آنها را برانم، در اين صورت از ستمكاران خواهم بود»

32- گفتند «اى نوح! با ما جرّ و بحث كردى، و زياد هم جرّ و بحث كردى! بس است! اكنون اگر راست مى‏گويى، آنچه را از عذاب الهى به ما وعده مى‏دهى بياور!»

33- نوحگفت«اگر خدا اراده كند، خواهد آورد؛ و شما قدرت فرار از آن را نخواهيد داشت!

34- امّا چه سود كه هرگاه خدا بخواهد شما را بخاطر گناهانتان گمراه سازد، و من بخواهم شما را اندرز دهم، اندرز من سودى به حالتان نخواهد داشت او پروردگار شماست؛ و به سوى او بازگشت داده مى‏شويد»

35- مشركان مى‏گويند «او[محمد ص ]اين سخنان را بدروغ به خدا نسبت داده است» ؟! بگو «اگر من اينها را از پيش خود ساخته باشم و به او نسبت دهم، گناهش بر عهده من است؛ ولى من از گناهان شما بيزارم»

36- به نوح وحى شد كه «جز آنها كه تاكنون ايمان آورده‏اند، ديگر هيچ كس از قوم تو ايمان نخواهد آورد پس، از كارهايى كه مى‏كردند، غمگين مباش

37- و اكنون در حضور ما و طبق وحى ما، كشتى بساز و درباره آنها كه ستم كردند شفاعت مكن، كه همه آنها غرق شدنى هستند!»

38- او مشغول ساختن كشتى بود، و هر زمان گروهى از اشراف قومش بر او مى‏گذشتند، او را مسخره مى‏كردند؛ ولى نوح گفت «اگر ما