ترجمه قرآن نسخه متنی

61- هنگامى كه فرستادگان خدا به سراغ خاندان لوط آمدند،

62- لوطگفت«شما گروه ناشناسى هستيد!»

63- گفتند «ما همان چيزى را براى تو آورده‏ايم كه آنها [كافران‏] در آن ترديد داشتند آرى، ما مأمور عذابيم!

64- ما واقعيت مسلّمى را براى تو آورده‏ايم؛ و راست مى‏گوييم

65- پس، خانواده‏ات را در اواخر شب با خود بردار، و از اين جا ببر؛ و خودت به دنبال آنها حركت كن؛ و كسى از شما به پشت سر خويش ننگرد؛ و به همان جا كه مأمور هستيد برويد»

66- و ما به لوط اين موضوع را وحى فرستاديم كه صبحگاهان، همه آنها ريشه كن خواهند شد

67- از سوى ديگر، اهل شهر از ورود ميهمانان با خبر شدند، و به طرف خانه لوط آمدند در حالى كه شادمان بودند

68- لوطگفت«اينها ميهمانان منند؛ آبروى مرا نريزيد؛

69- و از خدا بترسيد، و مرا شرمنده نسازيد!»

70- گفتند «مگر ما تو را از جهانيان نهى نكرديم و نگفتيم كسى را به ميهمانى نپذير؟!»

71- گفت «دختران من حاضرند، اگر مى‏خواهيد كار صحيحى انجام دهيد با آنها ازدواج كنيد، و از گناه و آلودگى بپرهيزيد!»

72- به جان تو سوگند، اينها در مستى خود سرگردانند و عقل و شعور خود را از دست داده‏اند!

73- سرانجام، هنگام طلوع آفتاب، صيحه مرگبار -بصورت صاعقه يا زمين لرزه- آنها را فرا گرفت!

74- سپس شهر و آبادى آنها را زير و رو كرديم؛ بالاى آن را پايين قرار داديم؛ و بارانى از سنگ بر آنها فرو ريختيم!

75- در اين سرگذشت عبرت انگيز، نشانه‏هايى است براى هوشياران

76- و ويرانه‏هاى سرزمين آنها، بر سر راه هميشگى كاروانها است

77- در اين، نشانه‏اى است براى مؤمنان!

78- «اصحاب ايكه» [صاحبان سرزمينهاى پر درخت قوم شعيب‏] مسلماً قوم ستمگرى بودند

79- ما از آنها انتقام گرفتيم؛ و شهرهاى ويران شده اين دو [قوم لوط و اصحاب ايكه‏] بر سر راه آشكارى است

80- و «اصحاب حجر» [قوم ثمود] پيامبران را تكذيب كردند

81- ما آيات خود را به آنان داديم؛ ولى آنها از آن روى گرداندند

82- آنها خانه‏هاى امن در دل كوهها مى‏تراشيدند

83- امّا سرانجام صيحه مرگبار، صبحگاهان آنان را فرا گرفت؛

84- و آنچه را به دست آورده بودند، آنها را از عذاب الهى نجات نداد

85- ما آسمانها و زمين و آنچه را ميان آن دو است، جز بحق نيافريديم؛ و ساعت موعود [قيامت‏] قطعاً فرا خواهد رسيد و جزاى هر كس به او مى‏رسد؛ پس، از آنها بطرز شايسته‏اى صرف نظر كن و آنها را بر نادانى‏هايشان ملامت ننما

86- بيقين، پروردگار تو، آفريننده آگاه است

87- ما به تو سوره حمد و قرآن عظيم داديم!

88- بنابراين،هرگز چشم خود را به نعمتهاى مادّى، كه به گروههايى از آنها [كفّار] داديم، ميفكن؛ و بخاطر آنچه آنها دارند، غمگين مباش؛ و بال عطوفت خود را براى مؤمنين فرود آر

89- و بگو «من انذار كننده آشكارم!»