ترجمه قرآن نسخه متنی

به خدا دروغ مى‏بستند، گم و نابود مى‏شود

88- كسانى كه كافر شدند و مردم را از راه خدا بازداشتند، بخاطر فسادى كه مى‏كردند، عذابى بر عذابشان مى‏افزاييم

89- به ياد آوريد روزى را كه از هر امّتى، گواهى از خودشان بر آنها بر مى‏انگيزيم؛ و تو را گواه بر آنان قرار مى‏دهيم و ما اين كتاب را بر تو نازل كرديم كه بيانگر همه چيز، و مايه هدايت و رحمت و بشارت براى مسلمانان است

90- خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزديكان فرمان مى‏دهد؛ و از فحشا و منكر و ستم، نهى مى‏كند؛ خداوند به شما اندرز مى‏دهد، شايد متذكّر شويد

91- و هنگامى كه با خدا عهد بستيد، به عهد او وفا كنيد؛ و سوگندها را بعد از محكم ساختن نشكنيد، در حالى كه خدا را كفيل و ضامن بر سوگند خود قرار داده‏ايد بيقين خداوند از آنچه انجام مى‏دهيد، آگاه است

92- همانند آن زن سبك مغز نباشيد كه پشمهاى تابيده خود را، پس از استحكام، وا مى‏تابيد! در حالى كه سوگند و پيمان خود را وسيله خيانت و فساد قرار مى‏دهيد؛ بخاطر اينكه گروهى، جمعيّتشان از گروه ديگر بيشتر است و كثرت دشمن را بهانه‏اى براى شكستن بيعت با پيامبر مى‏شمريد خدا فقط شما را با اين وسيله آزمايش مى‏كند؛ و بيقين روز قيامت، آنچه را در آن اختلاف داشتيد، براى شما روشن مى‏سازد

93- و اگر خدا مى‏خواست، همه شما را امّت واحدى قرار مى‏داد؛ و همه را به اجبار وادار به ايمان مى‏كرد؛ امّا ايمان اجبارى فايده‏اى ندارد؛ ولى خدا هر كس را بخواهد و شايسته بداند گمراه، و هر كس را بخواهد و لايق بداند هدايت مى‏كند به گروهى توفيق هدايت داده، و از گروهى سلب مى‏كند و يقيناً شما از آنچه انجام مى‏داديد، بازپرسى خواهيد شد

94- سوگندهايتان را وسيله تقلب و خيانت در ميان خود قرار ندهيد، مبادا گامى بعد از ثابت گشتن بر ايمان متزلزل شود؛ و بخاطر بازداشتن مردم از راه خدا، آثار سوء آن را بچشيد! و براى شما، عذاب عظيمى خواهد بود!

95- و هرگز پيمان الهى را با بهاى كمى مبادله نكنيد و هر بهايى در برابر آن ناچيز است آنچه نزد خداست، براى شما بهتر است اگر مى‏دانستيد

96- آنچه نزد شماست فانى مى‏شود؛ امّا آنچه نزد خداست باقى است؛ و به كسانى كه صبر و استقامت پيشه كنند، مطابق بهترين اعمالى كه انجام مى‏دادند پاداش خواهيم داد

97- هر كس كار شايسته‏اى انجام دهد، خواه مرد باشد يا زن، در حالى كه مؤمن است، او را به حياتى پاك زنده مى‏داريم؛ و پاداش آنها را به بهترين اعمالى كه انجام مى‏دادند، خواهيم داد

98- هنگامى كه قرآن مى‏خوانى، از شرّ شيطان مطرود، به خدا پناه بر

99- چرا كه او، بر كسانى كه ايمان دارند و بر پروردگارشان توكّل مى‏كنند، تسلّطى ندارد

100- تسلّط او تنها بر كسانى است كه او را به سرپرستى خود برگزيده‏اند، و آنها كه نسبت به او [خدا] شرك مى‏ورزند و فرمان شيطان را به جاى فرمان خدا، گردن مى‏نهند

101- و هنگامى كه آيه‏اى را به آيه ديگر مبدّل كنيم [حكمى را نسخ نماييم‏] -و خدا بهتر مى‏داند چه حكمى را نازل كند- آنها مى‏گويند «تو افترا مى‏بندى!» امّا بيشترشان حقيقت را نمى‏دانند

102- بگو «روح‏القدس آن را از جانب پروردگارت بحق نازل كرده، تا افراد با ايمان را ثابت قدم گرداند؛ و هدايت و بشارتى باشد براى عموم مسلمانان»

103- ما مى‏دانيم كه آنها مى‏گويند «اين آيات را انسانى به او تعليم مى‏دهد» در حالى كه زبان كسى كه اينها را به او نسبت مى‏دهند عجمى است؛ ولى اين قرآن، زبان عربى آشكار است

104- بيقين، كسانى كه به آيات الهى ايمان نمى‏آورند، خدا آنها را هدايت نمى‏كند؛ و براى آنان عذاب دردناكى است