ترجمه قرآن نسخه متنی

و آن كس كه گمراه گردد، به زيان خود گمراه شده است؛ و هيچ كس بار گناه ديگرى را به دوش نمى‏كشد؛ و ما هرگز قومى را مجازات نخواهيم كرد، مگر آنكه پيامبرى مبعوث كرده باشيم تا وظايفشان را بيان كند

16- و هنگامى كه بخواهيم شهر و ديارى را هلاك كنيم، نخست اوامر خود را براى «مترفين» و ثروتمندان مستِ شهوت آنجا، بيان مى‏داريم، سپس هنگامى كه به مخالفت برخاستند و استحقاق مجازات يافتند، آنها را بشدت در هم مى‏كوبيم

17- چه بسيار مردمى كه در قرون بعد از نوح، زندگى مى‏كرديم؛ و طبق همين سنّت، آنها را هلاك كرديم و كافى است كه پروردگارت از گناهان بندگانش آگاه، و نسبت به آن بيناست

18- آن كس كه تنها زندگى زودگذر دنيا را مى‏طلبد، آن مقدار از آن را كه بخواهيم -و به هر كس اراده كنيم- مى‏دهيم؛ سپس دوزخ را براى او قرار خواهيم داد، كه در آتش سوزانش مى‏سوزد در حالى كه نكوهيده و رانده درگاه خدا است

19- و آن كس كه سراى آخرت را بطلبد، و براى آن سعى و كوشش كند-در حالى كه ايمان داشته باشد- سعى و تلاش او، از سوى خدا پاداش داده خواهد شد

20- هر يك از اين دو گروه را از عطاى پروردگارت، بهره و كمك مى‏دهيم؛ و عطاى پروردگارت هرگز از كسى منع نشده است

21- ببين چگونه بعضى را در دنيا بخاطر تلاششان بر بعضى ديگر برترى بخشيده‏ايم درجات آخرت و برتريهايش، از اين هم بيشتر است

22- هرگز معبود ديگرى را با خدا قرار مده، كه نكوهيده و بى‏يار و ياور خواهى نشست

23- و پروردگارت فرمان داده جز او را نپرستيد؛ و به پدر و مادر نيكى كنيد هرگاه يكى از آن دو، يا هردوى آنها، نزد تو به سنّ پيرى رسند، كمترين اهانتى به آنها روا مدار؛ و بر آنها فرياد مزن؛ و گفتار لطيف و سنجيده و بزرگوارانه به آنها بگو

24- و بالهاى تواضع خويش را از محبّت و لطف، در برابر آنان فرود آر؛ و بگو «پروردگارا! همان گونه كه آنها مرا در كوچكى تربيت كردند، مشمول رحمتشان قرار ده»

25- پروردگار شما از درون دلهايتان آگاه‏تر است؛ اگر لغزشى در اين زمينه داشتيد هرگاه صالح باشيد و جبران كنيد او بازگشت كنندگان را مى‏بخشد

26- و حقّ نزديكان را بپرداز، و همچنين حقّ مستمند و وامانده در راه را؛ و هرگز اسراف و تبذير مكن،

27- چرا كه تبذير كنندگان، برادران شياطينند؛ و شيطان در برابر پروردگارش، بسيار ناسپاس بود

28- و هرگاه از آنان [ مستمندان‏] روى بر تابى، و انتظار رحمت پروردگارت را داشته باشى تا گشايشى در كارت پديد آيد و به آنها كمك كنى، با گفتار نرم و آميخته با لطف با آنها سخن بگو

29- هرگز دستت را بر گردنت زنجير مكن، و ترك انفاق و بخشش منما و بيش از حدّ نيز دست خود را مگشاى، كه مورد سرزنش قرار گيرى و از كار فرو مانى

30- بيقين، پروردگارت روزى را براى هر كس بخواهد، گشاده يا تنگ مى‏دارد؛ او نسبت به بندگانش، آگاه و بيناست

31- و فرزندانتان را از ترس فقر، نكشيد؛ ما آنها و شما را روزى مى‏دهيم؛ مسلّماً كشتن آنها گناه بزرگى است!

32- و نزديك زنا نشويد، كه كار بسيار زشت، و بد راهى است!

33- و كسى را كه خداوند خونش را حرام شمرده، نكشيد، جز بحقّ و آن كس كه مظلوم كشته شده، براى وليّش سلطه و حقّ قصاص قرار داديم؛ امّا در قتل اسراف نكند، چرا كه او مورد حمايت است

34- و به مال يتيم، جز به بهترين راه نزديك نشويد، تا به سر حدّ بلوغ رسد و به عهد خود وفا كنيد، كه از عهد سؤال مى‏شود

35- و هنگامى كه پيمانه مى‏كنيد، حقّ