ترجمه قرآن نسخه متنی

91- آرىاينچنين بود كارِ ذوالقرنين! و ما بخوبى از امكاناتى كه نزد او بود آگاه بوديم

92- بازاز اسباب مهمّى كه در اختيار داشت استفاده كرد؛

93- و همچنان به راه خود ادامه داد تا به ميان دو كوه رسيد؛ و در كنار آن دو كوه قومى را يافت كه هيچ سخنى را نمى‏فهميدند و زبانشان مخصوص خودشان بود

94- آن گروه به او گفتند «اى ذوالقرنين! يأجوج و مأجوج در اين سرزمين فساد مى‏كنند؛ آيا ممكن است ما هزينه‏اى براى تو قرار دهيم، كه ميان ما و آنها سدّى ايجاد كنى؟!»

95- ذوالقرنينگفت«آنچه پروردگارم در اختيار من گذارده، بهتر است از آنچه شما پيشنهاد مى‏كنيد؛ مرا با نيرويى يارى دهيد، تا ميان شما و آنها سدّ محكمى قرار دهم

96- قطعات بزرگ آهن برايم بياوريد و آنها را روى هم بچينيد» تا وقتى كه كاملاً ميان دو كوه را پوشانيد، گفت «در اطراف آن آتش بيفروزيد، و در آن بدميد» آنها دميدند تا قطعات آهن را سرخ و گداخته كرد، گفت «اكنون مس مذاب برايم بياوريد تا بر روىِ آن بريزم»

97- سرانجام چنان سدّ نيرومندى ساخت كه آنها [طايفه يأجوج و مأجوج‏] قادر نبودند از آن بالا روند؛ و نمى‏توانستند نقبى در آن ايجاد كنند

98- آنگاه گفت «اين از رحمت پروردگار من است؛ امّا هنگامى كه وعده پروردگارم فرا رسد، آن را درهم مى‏كوبد؛ و وعده پروردگارم حق است»

99- و در آن روز كه جهان پايان مى‏گيرد، ما آنان را چنان رها مى‏كنيم كه درهم موج مى‏زنند؛ و در صور [شيپور] دميده مى‏شود؛ و ما همه را جمع مى‏كنيم

100- در آن روز، جهنم را بر كافران عرضه مى‏داريم

101- همانها كه پرده‏اى چشمانشان را از ياد من پوشانده بود، و قدرت شنوايى نداشتند

102- آيا كافران پنداشتند مى‏توانند بندگانم را به جاى من اولياى خود انتخاب كنند؟! ما جهنم را براى پذيرايى كافران آماده كرده‏ايم

103- بگو «آيا به شما خبر دهيم كه زيانكارترين مردم در كارها، چه كسانى هستند؟

104- آنها كه تلاشهايشان در زندگى دنيا گم و نابود شده؛ با اين حال، مى‏پندارند كارِ نيك انجام مى‏دهند»

105- آنها كسانى هستند كه به آيات پروردگارشان و لقاى او كافر شدند؛ به همين جهت، اعمالشان حبط و نابود شد؛ از اين رو روز قيامت، ميزانى براى آنها برپا نخواهيم كرد

106- آرى،اين گونه است! كيفرشان دوزخ است، بخاطر آنكه كافر شدند، و آيات من و پيامبرانم را به سخريه گرفتند

107- امّا كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، باغهاى بهشت‏برين محلّ پذيرايى آنان خواهد بود

108- آنها جاودانه در آن خواهند ماند؛ و هرگز تقاضاى نقل مكان از آن جا نمى‏كنند

109- بگو «اگر درياها براى نوشتن كلمات پروردگارم مركّب شود، درياها پايان مى‏گيرد پيش از آنكه كلمات پروردگارم پايان يابد؛ هر چند همانند آن درياها را كمك آن قرار دهيم»

110- بگو «من فقط بشرى هستم مثل شما؛ امتيازم اين است كه به من وحى مى‏شود كه تنها معبودتان معبود يگانه است؛ پس هر كه به لقاى پروردگارش اميد دارد، بايد كارى شايسته انجام دهد، و هيچ كس را در عبادت پروردگارش شريك نكند