سوره انبياء {اين سوره در مكه نازل شده، و داراى112 آيه است‏} - ترجمه قرآن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی

ناصر مکارم شیرازی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

تو آمد، و تو آنها را فراموش كردى؛ امروز نيز تو فراموش خواهى شد»

127- و اين گونه جزا مى‏دهيم كسى را كه اسراف كند، و به آيات پروردگارش ايمان نياورد و عذاب آخرت، شديدتر و پايدارتر است

128- آيا براى هدايت آنان كافى نيست كه بسيارى از نسلهاى پيشين را كه طغيان و فساد كردند هلاك نموديم، و اينها در مسكنهاى ويران شده آنان راه مى‏روند؟! مسلّماً در اين امر، نشانه‏هاى روشنى براى خردمندان است

129- و اگر سنّت و تقدير پروردگارت و ملاحظه زمان مقرّر نبود، عذاب الهى بزودى دامان آنان را مى‏گرفت!

130- پس در برابر آنچه مى‏گويند، صبر كن؛ و پيش از طلوع آفتاب، و قبل از غروب آن، تسبيح و حمد پروردگارت را به جا آور؛ و همچنين برخى از ساعات شب و اطراف روز پروردگارت را تسبيح گوى؛ باشد كه از الطاف الهى خشنود شوى

131- و هرگز چشمان خود را به نعمتهاى مادّى، كه به گروههايى از آنان داده‏ايم، ميفكن؛ اينها شكوفه‏هاى زندگى دنياست؛ تا آنان را در آن بيازماييم؛ و روزىِ پروردگارت بهتر و پايدارتر است

132- خانواده خود را به نماز فرمان ده؛ و بر انجام آن شكيبا باش؛ از تو روزى نمى‏خواهيم؛ بلكه ما به تو روزى مى‏دهيم؛ و عاقبتِ نيك براى تقواست

133- گفتند «چرا پيامبر معجزه و نشانه‏اى از سوى پروردگارش براى ما نمى‏آورد؟!» بگو آيا خبرهاى روشنى كه در كتابهاى آسمانى نخستين بوده، براى آنها نيامد؟!

134- اگر ما آنان را پيش از آن كه قرآن نازل شود با عذابى هلاك مى‏كرديم، در قيامت مى‏گفتند «پروردگارا! چرا پيامبرى براى ما نفرستادى تا از آيات تو پيروى كنيم، پيش از آنكه ذليل و رسوا شويم؟!»

135- بگو «همه ما و شما در انتظاريم؛ ما در انتظار وعده پيروزى، و شما در انتظار شكست ما؛ حال كه چنين است، انتظار بكشيد! امّا بزودى مى‏دانيد چه كسى از اصحاب صراط مستقيم، و چه كسى هدايت يافته است!

سوره انبياء {اين سوره در مكه نازل شده، و داراى112 آيه است‏}

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

1- حساب مردم به آنان نزديك شده، در حالى كه در غفلتند و رويگردانند!

2- هيچ يادآورى تازه‏اى از طرف پروردگارشان براى آنها نمى‏آيد، مگر آنكه با بازى و شوخى به آن گوش مى‏دهند

3- اين در حالى است كه دلهايشان در لهو و بى‏خبرى فرو رفته است و ستمگران پنهانى نجوا كردند و گفتند «آيا جز اين است كه او بشرى همانند شماست؟! آيا به سراغ سِحر مى‏رويد، با اينكه چشم داريد و مى‏بينيد؟!

4- پيامبرگفت«پروردگارم همه سخنان را، چه در آسمان باشد و چه در زمين، مى‏داند؛ و او شنوا و داناست»

5- آنها گفتند «آنچه محمّد ص آورده وحى نيست؛ بلكه خوابهايى آشفته است؛ اصلاً آن را بدروغ به خدا بسته؛ نه، بلكه او يك شاعر است؛ اگر راست مى‏گويد بايد معجزه‏اى براى ما بياورد؛ همان گونه كه پيامبران پيشين با معجزات فرستاده شدند»

6- تمام آباديهايى كه پيش از اينها هلاك كرديم تقاضاى معجزات گوناگون كردند، و خواسته آنان عملى شد، ولى هرگز ايمان نياوردند؛ آيا اينها ايمان مى‏آورند؟!

7- ما پيش از تو، جز مردانى كه به آنان وحى مى‏كرديم، نفرستاديم همه انسان بودند، و از جنس بشر اگر نمى‏دانيد، از آگاهان بپرسيد

8- آنان را پيكرهايى كه غذا نخورند قرار نداديم عمر جاويدان هم نداشتند

9- سپس وعده‏اى را كه به آنان داده بوديم، وفا كرديم آنها و هر كس را كه مى‏خواستيم از چنگ دشمنانشان نجات داديم؛ و مسرفان

/ 310