ترجمه قرآن نسخه متنی

47- آنها گفتند «آيا ما به دو انسان همانند خودمان ايمان بياوريم، در حالى كه قوم آنها بردگان ما هستند؟!»

48- آرى،آنها اين دو را تكذيب كردند؛ و سرانجام همگى هلاك شدند

49- و ما به موسى كتاب آسمانى داديم؛ شايد آنان [ بنى اسرائيل‏] هدايت شوند

50- و ما فرزند مريم [ عيسى‏] و مادرش را آيت و نشانه‏اى قرار داديم؛ و آنها را در سرزمين مرتفعى كه داراى امنيّت و آب جارى بود جاى داديم

51- اى پيامبران! از غذاهاى پاكيزه بخوريد، و عمل صالح انجام دهيد، كه من به آنچه انجام مى‏دهيد آگاهم

52- و اين امّت شما امّت واحدى است؛ و من پروردگار شما هستم؛ پس، از مخالفت فرمان من بپرهيزيد!

53- امّا آنها كارهاى خود را در ميان خويش به پراكندگى كشاندند، و هر گروهى به راهى رفتند؛ و عجب اينكه هر گروه به آنچه نزد خود دارند خوشحالند!

54- آنها را در جهل و غفلتشان بگذار تا زمانى كه مرگشان فرا رسد يا گرفتار عذاب الهى شوند

55- آنها گمان مى‏كنند اموال و فرزندانى كه بعنوان كمك به آنان مى‏دهيم،

56- براى اين است كه درهاى خيرات را با شتاب به روى آنها بگشاييم!! چنين نيست بلكه آنها نمى‏فهمند كه اين وسيله امتحانشان است

57- مسلّماً كسانى كه از خوف پروردگارشان بيمناكند،

58- و آنان كه به آيات پروردگارشان ايمان مى‏آورند،

59- و آنها كه به پروردگارشان شرك نمى‏ورزند،

60- و آنها كه نهايت كوشش را در انجام طاعات به خرج مى‏دهند و با اين حال، دلهايشان هراسناك است از اينكه سرانجام به سوى پروردگارشان باز مى‏گردند،

61- آرىچنين كسانى در خيرات سرعت مى‏كنند و از ديگران پيشى مى‏گيرند و مشمول عنايات ما هستند

62- و ما هيچ كس را جز به اندازه تواناييش تكليف نمى‏كنيم؛ و نزد ما كتابى است كه تمام اعمال بندگان را ثبت كرده و بحق سخن مى‏گويد؛ و به آنان هيچ ستمى نمى‏شود

63- ولى دلهاى آنها از اين نامه اعمال و روز حساب و آيات قرآن در بى‏خبرى فرو رفته؛ و اعمال زشت ديگرى جز اين دارند كه پيوسته آن را انجام مى‏دهند

64- تا زمانى كه متنعّمان مغرور آنها را در چنگال عذاب گرفتار سازيم؛ در اين هنگام، ناله‏هاى دردناك و استغاثه‏آميز سر مى‏دهند

65- امّا به آنها گفته مى‏شود امروز فرياد نكنيد، زيرا از سوى ما يارى نخواهيد شد

66- آيا فراموش كرده‏ايد كه در گذشته آيات من پيوسته بر شما خوانده مى‏شد؛ امّا شما اعراض كرده به عقب باز مى‏گشتيد؟!

67- در حالى كه در برابر او [ پيامبر] استكبار مى‏كرديد، و شبها در جلسات خود به بدگويى مى‏پرداختند!

68- آيا آنها در اين گفتار نينديشيدند، يا اينكه چيزى براى آنان آمده كه براى نياكانشان نيامده است؟!

69- يا اينكه پيامبرشان را نشناختند و از سوابق او آگاه نيستند، از اين رو او را انكار مى‏كنند؟!

70- يا مى‏گويند او ديوانه است؟! ولى او حق را براى آنان آورده؛ امّا بيشترشان از حق كراهت دارند و گريزانند

71- و اگر حق از هوسهاى آنها پيروى كند، آسمانها و زمين و همه كسانى كه در آنها