ترجمه قرآن نسخه متنی

135- اگر كفران كنيد، من بر شما از عذاب روزى بزرگ مى‏ترسم!»

136- آنها [ قوم عاد] گفتند «براى ما تفاوت نمى‏كند، چه ما را انذار كنى يا نكنى؛ بيهوده خود را خسته مكن

137- اين همان روش و افسانه‏هاى پيشينيان است

138- و ما هرگز مجازات نخواهيم شد»

139- آنان هود را تكذيب كردند، ما هم نابودشان كرديم؛ و در اين، آيت و نشانه‏اى است براى آگاهان؛ ولى بيشتر آنان مؤمن نبودند

140- و پروردگارِ تو عزيز و رحيم است

141- قوم ثمود رسولان خدا را تكذيب كردند،

142- هنگامى كه برادرشان صالح به آنان گفت «آيا تقوا پيشه نمى‏كنيد؟!

143- من براى شما پيامبرى امين هستم

144- پس تقواى الهى پيشه كنيد و مرا اطاعت نماييد

145- من در برابر اين دعوت، اجر و پاداشى از شما نمى‏طلبم؛ اجر من تنها بر پروردگار عالميان است

146- آيا شما تصوّر مى‏كنيد هميشه در نهايت امنيّت در نعمتهايى كه اينجاست مى‏مانيد،

147- در اين باغها و چشمه‏ها،

148- در اين زراعتها و نخلهايى كه ميوه‏هايش شيرين و رسيده است؟!

149- و از كوهها خانه‏هايى مى‏تراشيد، و در آن به عيش و نوش مى‏پردازيد

150- پس از خدا بترسيد و مرا اطاعت كنيد

151- و فرمان مسرفان را اطاعت نكنيد

152- همانها كه در زمين فساد مى‏كنند و اصلاح نمى‏كنند»

153- گفتند «اى صالح! تو از افسون شدگانى و عقل خود را از دست داده‏اى

154- تو فقط بشرى همچون مايى؛ اگر راست مى‏گويى آيت و نشانه‏اى بياور!»

155- گفت «اين ناقه‏اى است كه آيت الهى است براى او سهمى از آب قريه، و براى شما سهم روز معينى است

156- كمترين آزارى به آن نرسانيد، كه عذاب روزى بزرگ شما را فرا خواهد گرفت!»

157- سرانجام بر آن ناقه حمله نموده آن را «پى» كردند؛ و هلاك نمودند سپس از كرده خود پشيمان شدند

158- و عذاب الهى آنان را فرا گرفت؛ در اين، آيت و نشانه‏اى است؛ ولى بيشتر آنان مؤمن نبودند

159- و پروردگار تو عزيز و رحيم است

160- قوم لوط فرستادگان خدا را تكذيب كردند،

161- هنگامى كه برادرشان لوط به آنان گفت «آيا تقوا پيشه نمى‏كنيد؟!

162- من براى شما پيامبرى امين هستم

163- پس تقواى الهى پيشه كنيد و مرا اطاعت نماييد

164- من در برابر اين دعوت، اجرى از شما نمى‏طلبم، اجر من فقط بر پروردگار عالميان است

165- آيا در ميان جهانيان، شما به سراغ جنس ذكور مى‏رويد و همجنس بازى مى‏كنيد، آيا اين زشت و ننگين نيست؟!

166- و همسرانى را كه پروردگارتان براى شما آفريده است رها مى‏كنيد؟! حقّا شما قوم تجاوزگرى هستيد!»

167- گفتند «اى لوط! اگر از اين سخنان دست برندارى، بيقين از اخراج شدگان خواهى