ترجمه قرآن نسخه متنی

است؛ او را همراه من بفرست تا ياور من باشد و مرا تصديق كند؛ مى‏ترسم مرا تكذيب كنند»

35- فرمود «بزودى بازوان تو را بوسيله برادرت محكم و نيرومند مى‏كنيم، و براى شما سلطه و برترى قرار مى‏دهيم؛ و به بركت آيات ما، بر شما دست نمى‏يابند؛ شما و پيروانتان پيروزيد»

36- هنگامى كه موسى معجزات روشن ما را براى آنان آورد، گفتند «اين چيزى جز سحر نيست كه بدروغ به خدا بسته شده؛ ما هرگز چنين چيزى را در نياكان خود نشنيده‏ايم!»

37- موسى گفت «پروردگارم از حال كسانى كه هدايت را از نزد او آورده‏اند، و كسانى كه عاقبتِ نيكِ سرا ى دنيا و آخرت از آنِ آنهاست آگاه‏تر است مسلّماً ظالمان رستگار نخواهند شد»

38- فرعون گفت «اى جمعيّت اشراف! من خدايى جز خودم براى شما سراغ ندارم امّا براى تحقيق بيشتر، اى هامان، برايم آتشى بر گِل بيفروز و آجرهاى محكم بساز، و براى من برج بلندى ترتيب ده تا از خداى موسى خبر گيرم؛ هر چند من گمان مى‏كنم او از دروغگويان است»

39- سرانجامفرعون و لشكريانش به ناحق در زمين استكبار كردند، و پنداشتند به سوى ما بازگردانده نمى‏شوند

40- ما نيز او و لشكريانش را گرفتيم و به دريا افكنديم؛ اكنون بنگر پايان كار ظالمان چگونه بود!

41- و آنان [ فرعونيان‏] را پيشوايانى قرار داديم كه به آتش دوزخ دعوت مى‏كنند؛ و روز رستاخيز يارى نخواهند شد

42- و در اين دنيا نيز لعنتى به دنبال آنان قرار داديم؛ و روز قيامت از زشت رويانند

43- و ما به موسى كتاب آسمانى داديم بعد از آنكه اقوام قرون نخستين را هلاك نموديم؛ كتابى كه براى مردم بصيرت آفرين بود، و مايه هدايت و رحمت؛ شايد متذكّر شوند

44- تو در جانب غربى نبودى هنگامى كه ما فرمان نبوّت را به موسى داديم؛ و تو از شاهدان نبودى در آن هنگام كه معجزات را در اختيار موسى گذارديم

45- ولى ما اقوامى را در اعصار مختلف خلق كرديم، و زمانهاى طولانى بر آنها گذشت كه آثار انبيا از دلهايشان محو شد؛ پس تو را با كتاب آسمانيت فرستاديم تو هرگز در ميان مردم مدين اقامت نداشتى تا از وضع آنان آگاه باشى و آيات ما را براى آنها [ مشركان مكّه‏] بخوانى؛ ولى ما بوديم كه تو را فرستاديم و اين آيات را در اختيارت قرار داديم

46- تو در كنار طور نبودى زمانى كه ما ندا داديم؛ ولى اين رحمتى از سوى پروردگارت بود كه اين اخبار را در اختيار تو نهاد تا بوسيله آن قومى را انذار كنى كه پيش از تو هيچ انذار كننده‏اى براى آنان نيامده است؛ شايد متذكّر شوند

47- هرگاه پيش از فرستادن پيامبرى مجازات و مصيبتى بر اثر اعمالشان به آنان مى‏رسيد، مى‏گفتند «پروردگارا! چرا رسولى براى ما نفرستادى تا از آيات تو پيروى كنيم و از مؤمنان باشيم؟!»

48- ولى هنگامى كه حق از نزد ما براى آنها آمد گفتند «چرا مثل همان چيزى كه به موسى داده شد به اين پيامبر داده نشده است؟!» مگر بهانه جويانى همانند آنان، معجزاتى را كه در گذشته به موسى داده شد، انكار نكردند و گفتند «اين دو نفر [ موسى و هارون‏] دو ساحرند كه دست به دست هم داده‏اند تا ما را گمراه كنند و ما به هر دو كافريم» ؟!

49- بگو «اگر راست مى‏گوييد كه تورات و قرآن از سوى خدا نيست، كتابى هدايت بخش‏تر از اين دو از نزد خدا بياوريد، تا من از آن پيروى كنم!»

50- اگر اين پيشنهاد تو را نپذيرند، بدان كه آنان تنها از هوسهاى خود پيروى مى‏كنند و آيا گمراه‏تر از آن كس كه پيروى هواى نفس خويش كرده و هيچ هدايت الهى را نپذيرفته، كسى پيدا مى‏شود؟! مسلّماً خداوند قوم ستمگر را هدايت نمى‏كند

51- ما آيات قرآن را يكى پس از ديگرى براى