ترجمه قرآن نسخه متنی

70- و او خدايى است كه معبودى جز او نيست؛ ستايش براى اوست در اين جهان و در جهان ديگر؛ حاكميت نيز از آن اوست؛ و همه شما به سوى او باز گردانده مى‏شويد

71- بگو «به من خبر دهيد اگر خداوند شب را تا قيامت بر شما جاودان سازد، آيا معبودى جز خدا مى‏تواند روشنايى براى شما بياورد؟! آيا نمى‏شنويد؟!»

72- بگو «به من خبر دهيد اگر خداوند روز را تا قيامت بر شما جاودان كند، كدام معبود غير از خداست كه شبى براى شما بياورد تا در آن آرامش يابيد؟ آيا نمى‏بينيد؟!»

73- و از رحمت اوست كه براى شما شب و روز قرار داد تا هم در آن آرامش داشته باشيد و هم براى بهره‏گيرى از فضلِ خدا تلاش كنيد، و شايد شكر نعمت او را به جا آوريد

74- به خاطر آوريد روزى را كه آنها را ندا مى‏دهد و مى‏گويد «كجايند همتايانى كه براى من مى‏پنداشتيد؟!»

75- در آن روز از هر امّتى گواهى بر مى‏گزينيم و به مشركان مى‏گوييم «دليل خود را بياوريد!» امّا آنها مى‏دانند كه حق از آنِ خداست، و تمام آنچه را افترا مى‏بستند از نظر آنها گم خواهد شد

76- قارون از قوم موسى بود، امّا بر آنان ستم كرد؛ ما آن قدر از گنجها به او داده بوديم كه حمل كليدهاى آن براى يك گروه زورمند مشكل بود! به خاطر آوريد هنگامى را كه قومش به او گفتند «اين همه شادى مغرورانه مكن، كه خداوند شادى كنندگان مغرور را دوست نمى‏دارد

77- و در آنچه خدا به تو داده، سراى آخرت را بطلب؛ و بهره‏ات را از دنيا فراموش مكن؛ و همان گونه كه خدا به تو نيكى كرده نيكى كن؛ و هرگز در زمين در جستجوى فساد مباش، كه خدا مفسدان را دوست ندارد»

78- قارون گفت «اين ثروت را بوسيله دانشى كه نزد من است به دست آورده‏ام!» آيا او نمى‏دانست كه خداوند اقوامى را پيش از او هلاك كرد كه نيرومندتر و ثروتمندتر از او بودند؟! و هنگامى كه عذاب الهى فرا رسد، مجرمان از گناهانشان سؤال نمى‏شوند

79- روزى قارون با تمام زينت خود در برابر قومش ظاهر شد، آنها كه خواهان زندگى دنيا بودند گفتند «اى كاش همانند آنچه به قارون داده شده است ما نيز داشتيم! براستى كه او بهره عظيمى دارد!»

80- امّا كسانى كه علم و دانش به آنها داده شده بود گفتند «واى بر شما! ثواب الهى براى كسانى كه ايمان آورده‏اند و عمل صالح انجام مى‏دهند بهتر است، امّا جز صابران آن را دريافت نمى‏كنند»

81- سپس ما، او و خانه‏اش را در زمين فرو برديم، و گروهى نداشت كه او را در برابر عذاب الهى يارى كنند، و خود نيز نمى‏توانست خويشتن را يارى دهد

82- و آنها كه ديروز آرزو مى‏كردند به جاى او باشند هنگامى كه اين صحنه را ديدند گفتند «واى بر ما! گويى خدا روزى را بر هر كس از بندگانش بخواهد گسترش مى‏دهد يا تنگ مى‏گيرد اگر خدا بر ما منّت ننهاده بود، ما را نيز به قعر زمين فرو مى‏برد اى واى! گويى كافران هرگز رستگار نمى‏شوند

83- آرى،اين سراى آخرت را تنها براى كسانى قرار مى‏دهيم كه اراده برترى جويى در زمين و فساد را ندارند؛ و عاقبتِ نيك براى پرهيزگاران است

84- كسى كه كار نيكى انجام دهد، براى او پاداشى بهتر از آن است؛ و به كسانى كه كارهاى بد انجام دهند، مجازات بدكاران جز به مقدار اعمالشان نخواهد بود

85- آن كس كه قرآن را بر تو فرض كرد، تو را به جايگاهت [ زادگاهت‏] باز مى‏گرداند بگو «پروردگار من از همه بهتر مى‏داند چه كسى برنامه هدايت آورده، و چه كسى در گمراهى آشكار است»

86- و تو هرگز اميد نداشتى كه اين كتاب آسمانى به تو القا گردد؛ ولى رحمت پروردگارت چنين ايجاب كرد؛ اكنون كه چنين است، هرگز از كافران پشتيبانى مكن

87- و هرگز آنها تو را از آيات خداوند، بعد از آنكه بر تو نازل گشت، باز ندارند؛ و به سوى پروردگارت دعوت كن، و هرگز از مشركان