ترجمه قرآن نسخه متنی

13- و براى آنها، اصحاب قريه انطاكيه را مثال بزن هنگامى كه فرستادگان خدا به سوى آنان آمدند؛

14- هنگامى كه دو نفر از رسولان را به سوى آنها فرستاديم، امّا آنان رسولان ما را تكذيب كردند؛ پس براى تقويت آن دو، شخص سوّمى فرستاديم؛ آنها همگى گفتند «ما فرستادگان خدا به سوى شما هستيم»

15- امّا آنان در جواب گفتند «شما جز بشرى همانند ما نيستيد، و خداوند رحمان چيزى نازل نكرده، شما فقط دروغ مى‏گوييد»

16- رسولان ما گفتند «پروردگار ما آگاه است كه ما قطعاً فرستادگان او به سوى شما هستيم،

17- و بر عهده ما چيزى جز ابلاغ آشكار نيست»

18- آنان گفتند «ما شما را به فال بد گرفته‏ايم و وجود شما را شوم مى‏دانيم، و اگر از اين سخنان دست برنداريد شما را سنگسار خواهيم كرد و شكنجه دردناكى از ما به شما خواهد رسيد!

19- رسولان گفتند «شومى شما از خودتان است اگر درست بينديشيد، بلكه شما گروهى اسرافكاريد»

20- و مردى با ايمان از دورترين نقطه شهر با شتبا فرا رسيد، گفت «اى قوم من! از فرستادگان خدا پيروى كنيد

21- از كسانى پيروى كنيد كه از شما مزدى نمى‏خواهند و خود هدايت يافته‏اند

22- من چرا كسى را پرستش نكنم كه مرا آفريده، و همگى به سوى او بازگشت داده مى‏شويد؟!

23- آيا غير از او معبودانى را انتخاب كنم كه اگر خداوند رحمان بخواهد زيانى به من برساند، شفاعت آنها كمترين فايده‏اى براى من ندارد و مرا از مجازات او نجات نخواهند داد؟!

24- اگر چنين كنم، من در گمراهى آشكارى خواهم بود

25- به همين دليل من به پروردگارتان ايمان آوردم؛ پس به سخنان من گوش فرا دهيد»

26- سرانجام او را شهيد كردند و به او گفته شد «وارد بهشت شو» گفت «اى كاش قوم من مى‏دانستند،

27- كه پروردگارم مرا آمرزيده و از گرامى‏داشتگان قرار داده است!»

28- و ما بعد از او بر قومش هيچ لشكرى از آسمان نفرستاديم، و هرگز سنّت ما بر اين نبود؛

29- بلكه فقط يك صيحه آسمانى بود، ناگهان همگى خاموش شدند

30- افسوس بر اين بندگان كه هيچ پيامبرى براى هدايت آنان نيامد مگر اينكه او را استهزا مى‏كردند!

31- آيا نديدند چه قدر از اقوام پيش از آنان را بخاطر گناهانشان هلاك كرديم كه آنها هرگز به سوى ايشان باز نمى‏گردند و زنده نمى‏شوند ؟!

32- و همه آنان روز قيامت نزد ما احضار مى‏شوند

33- زمين مرده براى آنها آيتى است، ما آن را زنده كرديم و دانه‏هاى غذايى از آن خارج ساختيم كه از آن مى‏خورند؛

34- و در آن باغهايى از نخلها و انگورها قرار داديم و چشمه‏هايى از آن جارى ساختيم،

35- تا از ميوه آن بخورند در حالى كه دست آنان هيچ دخالتى در ساختن آن نداشته است آيا شكر خدا را به جا نمى‏آورند؟!

36- منزه است كسى كه تمام زوجها را آفريد، از آنچه زمين مى‏روياند، و از خودشان، و از آنچه نمى‏دانند

37- شب نيز براى آنها نشانه‏اى است از عظمت خدا؛ ما روز را از آن بر مى‏گيريم، ناگهان تاريكى آنان را فرا مى‏گيرد

38- و خورشيد نيز براى آنها آيتى است كه