ترجمه قرآن نسخه متنی

ولى بيشتر آنان رويگردان شدند؛ از اين رو چيزى نمى‏شنوند

5- آنها گفتند «قلبهاى ما نسبت به آنچه ما را به آن دعوت مى‏كنى در پوششهايى قرار گرفته و در گوشهاى ما سنگينى است، و ميان ما و تو حجابى وجود دارد؛ پس تو به دنبال عمل خود باش، ما هم براى خود عمل مى‏كنيم»

6- بگو من فقط انسانى مثل شما هستم؛ اين حقيقت بر من وحى مى‏شود كه معبود شما معبودى يگانه است؛ پس تمام توجه خويش را به او كنيد و از وى آمرزش طلبيد؛ واى بر مشركان!

7- همانها كه زكات را نمى‏پردازند، و آخرت را منكرند

8- امّا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادند، پاداشى دائمى دارند

9- بگو «آيا شما به آن كس كه زمين را در دو روز آفريد كافر هستيد و براى او همانندهايى قرار مى‏دهيد؟! او پروردگار جهانيان است

10- او در زمين كوههاى استوارى قرار داد و بركاتى در آن آفريد و مواد غذايى آن را مقدّر فرمود، -اينها همه در چهار روز بود- درست به اندازه نياز تقاضا كنندگان

11- سپس به آفرينش آسمان پرداخت، در حالى كه بصورت دود بود؛ به آن و به زمين دستور داد «به وجود آييد و شكل گيريد، خواه از روى اطاعت و خواه اكراه!» آنها گفتند «ما از روى طاعت مى‏آييم و شكل مى‏گيريم»

12- در اين هنگام آنها را بصورت هفت آسمان در دو روز آفريد، و در هر آسمانى كار آن آسمان را وحى و مقرّر فرمود، و آسمان پايين را با چراغهايى [ ستارگان‏] زينت بخشيديم، و با شهابها از رخنه شياطين حفظ كرديم؛ اين است تقدير خداوند توانا و دانا»

13- اگر آنها رويگردان شوند، بگو «من شما را از صاعقه‏اى همانند صاعقه عاد و ثمود مى‏ترسانم!»

14- در آن هنگام كه رسولان از پيش رو و پشت سر و از هر سو به سراغشان آمدند و آنان را دعوت كردند كه جز خدا را نپرستيد؛ آنها گفتند «اگر پروردگار ما مى‏خواست فرشتگانى نازل مى‏كرد؛ از اين رو ما به آنچه شما مبعوث به آن هستيد كافريم»

15- امّا قوم عاد به ناحق در زمين تكبر ورزيدند و گفتند «چه كسى از ما نيرومندتر است؟!» آيا نمى‏دانستند خداوندى كه آنان را آفريده از آنها قويتر است؟! و بخاطر اين پندار پيوسته آيات ما را انكار مى‏كردند

16- سرانجام تند بادى شديد و هول انگيز و سرد و سخت در روزهايى شوم و پرغبار بر آنها فرستاديم تا عذاب خوار كننده را در زندگى دنيا به آنها بچشانيم؛ و عذاب آخرت از آن هم خوار كننده‏تر است، و از هيچ طرف يارى نمى‏شوند

17- امّا ثمود را هدايت كرديم، ولى آنها نابينايى را بر هدايت ترجيح دادند؛ به همين جهت صاعقه -آن عذاب خوار كننده- بخاطر اعمالى كه انجام مى‏دادند آنها را فرو گرفت

18- و كسانى را كه ايمان آوردند و پرهيزگار بودند نجات بخشيديم

19- به خاطر بياوريد روزى را كه دشمنان خدا را جمع كرده به سوى دوزخ مى‏برند، و صفوف پيشين را نگه مى‏دارند تا صفهاى بعد به آنها ملحق شوند

20- وقتى به آن مى‏رسند، گوشها و چشمها و پوستهاى تنشان به آنچه مى‏كردند گواهى مى‏دهند

21- آنها به پوستهاى تنشان مى‏گويند «چرا بر ضد ما گواهى داديد؟!» آنها جواب مى‏دهند «همان خدايى كه هر موجودى را به نطق درآورده ما را گويا ساخته؛ و او شما را نخستين بار آفريد، و بازگشتتان به سوى اوست»

22- شما اگر گناهانتان را مخفى مى‏كرديد نه بخاطر اين بود كه از شهادت گوش و چشمها و پوستهاى تنتان بيم داشتيد، بلكه شما گمان مى‏كرديد كه خداوند بسيارى از اعمالى را كه انجام مى‏دهيد نمى‏داند