ترجمه قرآن نسخه متنی

شده است

3- ما آسمانها و زمين و آنچه را در ميان اين دو است جز بحق و براى سرآمد معينى نيافريديم؛ امّا كافران از آنچه انذار مى‏شوند رويگردانند

4- به آنان بگو «اين معبودهايى را كه غير از خدا پرستش مى‏كنيد به من نشان دهيد چه چيزى از زمين را آفريده‏اند، يا شركتى در آفرينش آسمانها دارند؟! كتابى آسمانى پيش از اين، يا اثر علمى از گذشتگان براى من بياوريد كه دليل صدق گفتار شما باشد اگر راست مى‏گوييد!»

5- چه كسى گمراه‏تر است از آن كس كه معبودى غير خدا را مى‏خواند كه تا قيامت هم به او پاسخ نمى‏گويد و از خواندن آنها كاملاً بى‏خبر است؟! و صداى آنها را هيچ نمى‏شنود!

6- و هنگامى كه مردم محشور مى‏شوند، معبودهاى آنها دشمنانشان خواهند بود؛ حتّى عبادت آنها را انكار مى‏كنند!

7- هنگامى كه آيات روشن ما بر آنان خوانده مى‏شود، كافران در برابر حقّى كه براى آنها آمده مى‏گويند «اين سحرى آشكار است»

8- بلكه مى‏گويند «اين آيات را بر خدا افترا بسته است!» بگو «اگر من آن را بدروغ به خدا نسبت داده باشم لازم است مرا رسوا كند و شما نمى‏توانيد در برابر خداوند از من دفاع كنيد او كارهايى را كه شما در آن وارد مى‏شويد بهتر مى‏داند؛ همين بس كه خداوند گواه ميان من و شما باشد؛ و او آمرزنده و مهربان است»

9- بگو «من پيامبر نوظهورى نيستم؛ و نمى‏دانم با من و شما چه خواهد شد؛ من تنها از آنچه بر من وحى مى‏شود پيروى مى‏كنم، و جز بيم دهنده آشكارى نيستم»

10- بگو «به من خبر دهيد اگر اين قرآن از سوى خدا باشد و شما به آن كافر شويد، در حالى كه شاهدى از بنى‏اسرائيل بر آن شهادت دهد، و او ايمان آورد و شما استكبار كنيد چه كسى گمراه‏تر از شما خواهد بود ؟! خداوند گروه ستمگر را هدايت نمى‏كند»

11- كافران درباره مؤمنان چنين گفتند «اگر اسلام چيز خوبى بود، هرگز آنها در پذيرش آن بر ما پيشى نمى‏گرفتند» و چون خودشان بوسيله آن هدايت نشدند مى‏گويند «اين يك دروغ قديمى است»

12- و پيش از آن، كتاب موسى كه پيشوا و رحمت بود نشانه‏هاى آن را بيان كرده، و اين كتاب هماهنگ با نشانه‏هاى تورات است در حالى كه به زبان عربى و فصيح و گوياست، تا ظالمان را بيم دهد و براى نيكوكاران بشارتى باشد

13- كسانى كه گفتند «پروردگارِ ما «اللّه» است»، سپس استقامت كردند، نه ترسى براى آنان است و نه اندوهگين مى‏شوند

14- آنها اهل بهشتند و جاودانه در آن مى‏مانند؛ اين پاداش اعمالى است كه انجام مى‏دادند

15- ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكى كند، مادرش او را با ناراحتى حمل مى‏كند و با ناراحتى بر زمين مى‏گذارد؛ و دوران حمل و از شير بازگرفتنش سى ماه است؛ تا زمانى كه به كمال قدرت و رشد برسد و به چهل‏سالگى بالغ گردد مى‏گويد «پروردگارا! مرا توفيق ده تا شكر نعمتى را كه به من و پدر و مادرم دادى به جا آورم و كار شايسته‏اى انجام دهم كه از آن خشنود باشى، و فرزندان مرا صالح گردان؛ من به سوى تو باز مى‏گردم و توبه مى‏كنم، و من از مسلمانانم»

16- آنها كسانى هستند كه ما بهترين اعمالشان را قبول مى‏كنيم و از گناهانشان مى‏گذريم و در ميان بهشتيان جاى دارند؛ اين وعده راستى است كه وعده داده مى‏شدند

17- و كسى كه به پدر و مادرش مى‏گويد «اُف بر شما! آيا به من وعده مى‏دهيد كه من روز قيامت مبعوث مى‏شوم؟! در حالى كه پيش از من اقوام زيادى بودند و هرگز مبعوث نشدند! و آن دو پيوسته فرياد مى‏كشند و خدا را به يارى مى‏طلبند كه واى بر تو، ايمان بياور كه وعده خدا حق است! امّا او پيوسته مى‏گويد «اينها چيزى جز افسانه‏هاى پيشينيان نيست»