ترجمه قرآن نسخه متنی

18- آنها كسانى هستند كه فرمان عذاب درباره آنان همراه اقوام كافرى كه پيش از آنان از جن و انس بودند مسلّم شده، چرا كه همگى زيانكار بودند

19- و براى هر كدام از آنها درجاتى است بر طبق اعمالى كه انجام داده‏اند، تا خداوند كارهايشان را بى‏كم و كاست به آنان تحويل دهد؛ و به آنها هيچ ستمى نخواهد شد

20- آن روز كه كافران را بر آتش عرضه مى‏كنند به آنها گفته مى‏شود از طيبات و لذايذ در زندگى دنياى خود استفاده كرديد و از آن بهره گرفتيد؛ امّا امروز عذاب ذلت‏بار بخاطر استكبارى كه در زمين به ناحق كرديد و بخاطر گناهانى كه انجام مى‏داديد، جزاى شما خواهد بود

21- سرگذشت هود برادر قوم عاد را ياد كن، آن زمان كه قومش را در سرزمين «احقاف» بيم داد در حالى كه پيامبران زيادى قبل از او در گذشته‏هاى دور و نزديك آمده بودند كه جز خداى يگانه را نپرستيد و گفت من بر شما از عذاب روزى بزرگ مى‏ترسم!

22- آنها گفتند «آيا آمده‏اى كه ما را با دروغهايت از معبودانمان باز گردانى؟! اگر راست مى‏گويى عذابى را كه به ما وعده مى‏دهى بياور!»

23- گفت «علم آن تنها نزد خداست و او مى‏داند چه زمانى شما را مجازات كند؛ من آنچه را به آن فرستاده شده‏ام به شما مى‏رسانم، وظيفه من همين است ولى شما را قومى مى‏بينيم كه پيوسته در نادانى هستيد»

24- هنگامى كه آن عذاب الهى را بصورت ابر گسترده‏اى ديدند كه به سوى درّه‏ها و آبگيرهاى آنان در حركت است خوشحال شدند گفتند «اين ابرى است كه بر ما مى‏بارد!» ولى به آنها گفته شد اين همان چيزى است كه براى آمدنش شتاب مى‏كرديد، تند بادى است وحشتناك كه عذاب دردناكى در آن است!

25- همه چيز را به فرمان پروردگارش درهم مى‏كوبد و نابود مى‏كند آرى آنها صبح كردند در حالى كه چيزى جز خانه‏هايشان به چشم نمى‏خورد؛ ما اين گونه گروه مجرمان را كيفر مى‏دهيم

26- ما به آنها [ قوم عاد] قدرتى داديم كه به شما نداديم، و براى آنان گوش و چشم و دل قرار داديم؛ امّا به هنگام نزول عذاب نه گوشها و چشمها و نه عقلهايشان براى آنان هيچ سودى نداشت، چرا كه آيات خدا را انكار مى‏كردند؛ و سرانجام آنچه را استهزا مى‏كردند بر آنها وارد شد

27- ما آباديهايى را كه پيرامون شما بودند نابود ساختيم، و آيات خود را بصورتهاى گوناگون براى مردم آنها بيان كرديم شايد بازگردند

28- پس چرا معبودانى را كه غير از خدا برگزيدند -به گمان اينكه به خدا نزديكشان سازد- آنها را يارى نكردند؟! بلكه از ميانشان گم شدند! اين بود نتيجه دروغ آنها و آنچه افترا مى‏بستند

29- به يادآور هنگامى كه گروهى از جن را به سوى تو متوجه ساختيم كه قرآن را بشنوند؛ وقتى حضور يافتند به يكديگر گفتند «خاموش باشيد و بشنويد» و هنگامى كه پايان گرفت، به سوى قوم خود بازگشتند و آنها را بيم دادند

30- گفتند «اى قوم ما! ما كتابى را شنيديم كه بعد از موسى نازل شده، هماهنگ با نشانه‏هاى كتابهاى پيش از آن، كه به سوى حق و راه راست هدايت مى‏كند

31- اى قوم ما! دعوت كننده الهى را اجابت كنيد و به او ايمان آوريد تا گناهانتان را ببخشد و شما را از عذابى دردناك پناه دهد

32- و هر كس به دعوت كننده الهى پاسخ نگويد، هرگز نمى‏تواند از چنگال عذاب الهى در زمين فرار كند، و غير از خدا يار و ياورى براى او نيست؛ چنين كسانى در گمراهى آشكارند»

33- آيا آنها نمى‏دانند خداوندى كه آسمانها و زمين را آفريده و از آفرينش آنها ناتوان نشده است، مى‏تواند مردگان را زنده كند؟! آرى او بر هر چيز تواناست

34- روزى را به ياد آور كه كافران را بر آتش عرضه مى‏دارند و به آنها گفته مى‏شود آيا اين حق نيست؟! مى‏گويند «چرا، به