ترجمه قرآن نسخه متنی

14- مالكيّت و حاكميّت آسمانها و زمين از آن خداست؛ هر كس را بخواهد و شايسته بداند مى‏بخشد، و هر كس را بخواهد مجازات مى‏كند؛ و خداوند آمرزنده و رحيم است

15- هنگامى كه شما براى به دست آوردن غنايمى حركت كنيد، بازماندگان حديبيّه مى‏گويند «بگذاريد ما هم در پى شما بياييم، آنها مى‏خواهند كلام خدا را تغيير دهند؛ بگو «هرگز نبايد به دنبال ما بياييد؛ اين گونه خداوند از قبل گفته است» آنها بزودى مى‏گويند «شما نسبت به ما حسد مى‏ورزيد» ولى آنها جز اندكى نمى‏فهمند

16- به بازماندگان از اعراب بگو «بزودى از شما دعوت مى‏شود كه به سوى قومى نيرومند و جنگ‏جو برويد و با آنها پيكار كنيد تا اسلام بياورند؛ اگر اطاعت كنيد، خداوند پاداش نيكى به شما مى‏دهد؛ و اگر سرپيچى نماييد - همان گونه كه در گذشته نيز سرپيچى كرديد- شما را با عذاب دردناكى كيفر مى‏دهد!»

17- بر نابينا و لَنگ و بيمار گناهى نيست اگر در ميدان جهاد شركت نكنند؛ و هر كس خدا و رسولش را اطاعت نمايد، او را در باغهاى از بهشت وارد مى‏كند كه نهرها از زير درختانش جارى است؛ و آن كس كه سرپيچى كند، او را به عذاب دردناكى گرفتار مى‏سازد!

18- خداوند از مؤمنان -هنگامى كه در زير آن درخت با تو بيعت كردند- راضى و خشنود شد؛ خدا آنچه را در درون دلهايشان از ايمان و صداقت نهفته بود مى‏دانست؛ از اين رو آرامش را بر دلهايشان نازل كرد و پيروزى نزديكى بعنوان پاداش نصيب آنها فرمود؛

19- و همچنين غنايم بسيارى كه آن را به دست مى‏آوريد؛ و خداوند شكست ناپذير و حكيم است

20- خداوند غنايم فراوانى به شما وعده داده بود كه آنها را به دست مى‏آوريد، ولى اين يكى را زودتر براى شما فراهم ساخت؛ و دست تعدّى مردم [ دشمنان‏] را از شما بازداشت تا نشانه‏اى براى مؤمنان باشد و شما را به راه راست هدايت كند

21- و نيز غنايم و فتوحات ديگرى نصيبشان مى‏كند كه شما توانايى آن را نداريد، ولى قدرت خدا به آن احاطه دارد؛ و خداوند بر همه چيز تواناست

22- و اگر كافران در سرزمين حديبيّه با شما پيكار مى‏كردند بزودى فرار مى‏كردند، سپس ولىّ و ياورى نمى‏يافتند

23- اين سنّت الهى است كه در گذشته نيز بوده است؛ و هرگز براى سنت الهى تغيير و تبديلى نخواهى يافت

24- او كسى اتس كه دست آنها را از شما، و دست شما را از آنان در دل مكه كوتاه كرد، بعد از آنكه شما را بر آنه پيروز ساخت؛ و خداوند به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست

25- آنها كسانى هستند كه كافر شدند و شما را از زيارت مسجدالحرام و رسيدن قربانيهايتان به قربانگاه بازداشتند؛ و هرگاه مردان و زنان با ايمانى در اين ميان بدون آگاهى شما، زير دست و پا، از بين نمى‏رفتند كه از اين راه عيب و عارى ناآگاهانه به شما مى‏رسيد، خداوند هرگز مانع اين جنگ نمى‏شد هدف اين بود كه خدا هر كس را مى‏خواهد در رحمت خود وارد كند؛ و اگر مؤمنان و كفّار در مكّه از هم جدا مى‏شدند، كافران را عذاب دردناكى مى‏كرديم!

26- به خاطر بياوريد هنگامى را كه كافران در دلهاى خود خشم و نخوت جاهليّت داشتند؛ و در مقابل، خداوند آرامش و سكينه خود را بر فرستاده خويش و مؤمنان نازل فرمود و آنها را به حقيقت تقوا ملزم ساخت، و آنان را از هر كس شايسته‏تر و اهل آن بودند؛ و خداوند به همه چيز داناست

27- خداوند آنچه را به پيامبرش در عالَم خواب نشان داد راست گفت؛ بطور قطع همه شما به خواست خدا وارد مسجدالحرام مى‏شويد در نهايت امنيت و در حالى كه سرهاى خود را تراشيده يا كوتاه كرده‏ايد و از هيچ كس ترس و وحشتى نداريد؛ ولى خداوند چيزهايى را مى‏دانست كه شما نمى‏دانستيد و در اين تأخير حكمتى بود؛ و قبل از آن، فتح نزديكى براى شما قرار داده است

28- او كسى است كه رسولش را با هدايت و دين حق فرستاده تا آن را بر همه اديان پيروز