ترجمه قرآن نسخه متنی

غذا نمى‏خوريد؟!»

28- و از آنها احساس وحشت كرد، گفتند «نترس ما رسولان و فرشتگان پروردگار توايم!» و او را بشارت به تولّد پسرى دانا دادند

29- در اين هنگام همسرش جلو آمد در حالى كه از خوشحالى و تعجب فرياد مى‏كشيد به صورت خود زد و گفت «آيا پسرى خواهم آورد در حالى كه پيرزنى نازا هستم؟!»

30- گفتند «پروردگارت چنين گفته است، و او حكيم و داناست»

31- ابراهيم گفت «مأموريت شما چيست اى فرستادگان خدا ؟»

32- گفتند «ما به سوى قوم مجرمى فرستاده شده‏ايم،

33- تا بارانى از «سنگ - گِل» بر آنها بفرستيم؛

34- سنگهايى كه از ناحيه پروردگارت براى اسرافكاران نشان گذاشته شده است»

35- ما مؤمنانى را كه در آن شهرها ى قوم لوط زندگى مى‏كردند قبل از نزول عذاب خارج كرديم،

36- ولى جز يك خانواده با ايمان در تمام آنها نيافتيم

37- و در آن شهرهاى بلا ديده نشانه‏اى روشن براى كسانى كه از عذاب دردناك مى‏ترسند به جاى گذارديم

38- و در زندگى موسى نيز نشانه و درس عبرتى بود هنگامى كه او را با دليلى آشكار به سوى فرعون فرستاديم؛

39- امّا او با تمام وجودش از وى روى برتافت و گفت «اين مرد يا ساحر است يا ديوانه!»

40- از اين رو ما او و لشكريانش را گرفتيم و به دريا افكنديم در حالى كه در خورِ سرزنش بود

41- و همچنين در سرگذشت «عاد» آيتى است در آن هنگام كه تند بادى بى‏باران بر آنها فرستاديم،

42- كه بر هيچ چيز نمى‏گذشت مگر اينكه آن را همچون استخوانهاى پوسيده مى‏ساخت

43- و نيز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتى است در آن هنگام كه به آنان گفته شد «مدتى كوتاه بهره‏مند باشيد و سپس منتظر عذاب!»

44- آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند، و صاعقه آنان را فرا گرفت در حالى كه خيره خيره نگاه مى‏كردند بى‏آنكه قدرت دفاع داشته باشند

45- چنان بر زمين افتادند كه توان برخاستن نداشتند و نتوانستند از كسى يارى طلبند!

46- همچنين قوم نوح را پيش از آنها هلاك كرديم، چرا كه قوم فاسقى بودند

47- و ما آسمان را با قدرت بنا كرديم، و همواره آن را وسعت مى‏بخشيم

48- و زمين را گسترديم، و چه خوب گستراننده‏اى هستيم!

49- و از هر چيز يك جفت آفريديم، شايد متذكّر شويد

50- پس به سوى خدا بگريزيد، كه من از سوى او براى شما بيم دهنده‏اى آشكارم

51- و با خدا معبود ديگرى قرار ندهيد، كه من براى شما از سوى او بيم دهنده‏اى آشكارم

52- اين گونه است كه هيچ پيامبرى قبل از اينها به سوى قومى فرستاده نشد مگر اينكه گفتند «او ساحر است يا ديوانه!»

53- آيا يكديگر را به آن سفارش مى‏كردند كه همه چنين تهمتى بزنند ؟! نه، بلكه آنها قومى طغيانگرند

54- حال كه چنين است از آنها روى بگردان كه هرگز در خورِ ملامت نخواهى بود؛

55- و پيوسته تذكّر ده، زيرا تذكّر مؤمنان را سود مى‏بخشد

56- من جنّ و انس را نيافريدم جز براى اينكه