سوره قمر {اين سوره در مكه نازل شده و داراى55 آيه است‏} - ترجمه قرآن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی

ناصر مکارم شیرازی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

37- و در كتب ابراهيم، همان كسى كه وظيفه خود را بطور كامل ادا كرد،

38- كه هيچ كس بارِ گناه ديگرى را بر دوش نمى‏گيرد،

39- و اينكه براى انسان بهره‏اى جز سعى و كوشش او نيست،

40- و اينكه تلاش او بزودى ديده مى‏شود،

41- سپس به او جزاى كافى داده خواهد شد

42- و آيا از كتب پيشين انبيا به او نرسيده است كه همه امور به پروردگارت منتهى مى‏گردد؟!

43- و اينكه اوست كه خنداند و گرياند،

44- و اوست كه ميراند و زنده كرد،

45- و اوست كه دو زوج نر و ماده را آفريد،

46- از نطفه‏اى هنگامى كه خارج مى‏شود و در رحم مى‏ريزد،

47- و اينكه بر خداست ايجاد عالَم ديگر تا عدالت اجرا گردد،

48- و اينكه اوست كه بى‏نياز كرد و سرمايه باقى بخشيد،

49- و اينكه اوست پروردگارِ ستاره «شَعْرا»!

50- و آيا به انسان نرسيده است كه در كتب انبياى پيشين آمده كه خداوند قوم «عاد نخستين» را هلاك كرد؟!

51- و همچنين قوم «ثمود» را، و كسى از آنان را باقى نگذارد!

52- و نيز قوم نوح را پيش از آنها، چرا كه آنان از همه ظالم‏تر و طغيانگرتر بودند!

53- و نيز شهرهاى زير و رو شده قوم لوط را فرو كوبيد،

54- سپس آنها را با عذاب سنگين پوشانيد!

55- بگو در كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد دارى؟!

56- اين پيامبر بيم دهنده‏اى از بيم دهندگان پيشين است

57- آنچه بايد نزديك شود، نزديك شده است و قيامت فرا مى‏رسد،

58- و هيچ كس جز خدا نمى‏تواند سختيهاى آن را برطرف سازد

59- آيا از اين سخن تعجب مى‏كنيد،

60- و مى‏خنديد و نمى‏گرييد،

61- و پيوسته در غفلت و هوسرانى به سر مى‏بريد؟!

62- حال كه چنين است همه براى خدا سجده كنيد و او را بپرستيد

سوره قمر {اين سوره در مكه نازل شده و داراى55 آيه است‏}

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

1- قيامت نزديك شد و ماه از هم شكافت!

2- و هرگاه نشانه و معجزه‏اى را ببينند روى گردانده، مى‏گويند «اين سحرى مستمر است»

3- آنها آيات خدا را تكذيب كردند و از هواى نفسشان پيروى نمودند؛ و هر امرى قرارگاهى دارد

4- به اندازه كافى براى بازداشتن از بديها اخبار انبيا و امتهاى پيشين به آنان رسيده است

5- اين آيات، حكمت بالغه الهى است؛ امّا انذارها براى افراد لجوج فايده نمى‏دهد

6- بنابراين از آنها روى بگردان، و روزى را به يادآور كه دعوت كننده الهى مردم را به امر وحشتناكى دعوت مى‏كند دعوت به حساب اعمال!

7- آنان در حالى كه چشمهايشان از شدّت وحشت

/ 310