ترجمه قرآن نسخه متنی

ناحق كشتن پيامبران را مى‏نويسيم؛ و به آنها مى‏گوييم «بچشيد عذاب سوزان را در برابر كارهايتان!»

182- اين بخاطر چيزى است كه دستهاى شما از پيش فرستاده و نتيجه كار شماست و بخاطر آن است كه خداوند، به بندگان خود، ستم نمى‏كند

183- اينها همان كسانى هستند كه گفتند «خداوند از ما پيمان گرفته كه به هيچ پيامبرى ايمان نياورديم تا اين معجزه را انجام دهد يك قربانى بياورد، كه آتش [صاعقه آسمانى‏] آن را بخورد!» بگو «پيامبرانى پيش از من، براى شما آمدند؛ و دلايل روشن، و آنچه را گفتيد آوردند؛ پس چرا آنها را به قتل رسانديد اگر راست مى‏گوييد؟!»

184- پس اگر اين بهانه جويان، تو را تكذيب كنند، چيز تازه‏اى نيست؛ رسولان پيش از تو نيز تكذيب شدند؛ پيامبرانى كه دلايل آشكار، و نوشته‏هاى متين و محكم، و كتاب روشنى بخش آورده بودند

185- هر كسى مرگ را مى‏چشد؛ و شما پاداش خود را بطور كامل در روز قيامت خواهيد گرفت؛ آنها كه از آتش دوزخ دور شده، به بهشت وارد شوند نجات يافته و رستگار شده‏اند و زندگى دنيا، چيزى جز سرمايه فريب نيست

186- بيقين همه شما در اموال و جانهاى خود، آزمايش مى‏شويد؛ و از كسانى كه پيش از شما به آنها كتاب آسمانى داده شده [يهود]، و همچنين از مشركان، سخنان آزاد دهنده فراوان خواهيد شنيد و اگر استقامت كنيد و تقوا پيشه سازيد، شايسته‏تر است؛ زيرا اين از كارهاى مهم و قابل اطمينان است

187- و به خاطر بياوريد هنگامى را كه خدا، از كسانى كه كتاب آسمانى به آنها داده شده، پيمان گرفت كه حتما آن را براى مردم آشكار سازيد و كتمان نكنيد؛ ولى آنها، آن را پشت سر افكندند؛ و به بهاى كمى فروختند؛ و چه بد متاعى مى‏خرند؟!

188- گمان مبر آنها كه از اعمال زشت خود خوشحال مى‏شوند، و دوست دارند در براى كار نيكى كه انجام نداده‏اند مورد ستايش قرار گيرند، از عذاب الهى بركنارند بلكه براى آنها، عذاب دردناكى است!

189- و حكومت آسمانها و زمين، از آن خداست؛ و خدا بر همه چيز تواناست

190- مسلّماً در آفرينش آسمانها و زمين، و آمد و رفت شب و روز، نشانه‏هاى روشنى براى خردمندان است

191- همانها كه خدا را در حال ايستاده و نشسته، و آنگاه كه بر پهلو خوابيده‏اند، ياد مى‏كنند؛ و در اسرار آفرينش آسمانها و زمين مى‏انديشند؛ و مى‏گويند بارالها! اينها را بيهوده نيافريده‏اى؛ منزّهى تو! ما را از عذاب آتش، نگاه‏دار

192- پروردگارا! هر كه را تو بخاطر اعمالش، به آتش افكنى، او را خوار و رسوا ساخته‏اى؛ و براى افراد ستمگر، هيچ ياورى نيست

193- پروردگارا! ما صداى منادى تو را شنيديم كه به ايمان دعوت مى‏كرد كه «به پروردگار خود، ايمان بياوريد» و ما ايمان آورديم پروردگارا! گناهان ما را ببخش؛ و بديهاى ما را بپوشان؛ و ما را با نيكان و در مسير آنها بميران

194- پروردگارا! آنچه را بوسيله پيامبرانت به ما وعده فرمودى، به ما عطا كن؛ و ما را در روز رستاخيز، رسوا مگردان؛ زيرا تو هيچ گاه از وعده خود، تخلّف نمى‏كنى

195- خداوند، درخواست آنها را پذيرفت؛ و فرمود من عمل هيچ عمل كننده‏اى از شما را، زن باشد يا مرد، ضايع نخواهم كرد؛ شما همنوعيد، و از جنس يكديگر آنها كه در راه خدا هجرت كردند، و از خانه‏هاى خود بيرون رانده شدند و در راه من آزار ديدند، و جنگ كردند و كشته شدند، بيقين گناهانشان را مى‏بخشم؛ و آنها را در باغهاى بهشتى، كه از زير درختانش نهرها جارى است، وارد مى‏كنم اين پاداشى است از طرف خداوند؛ و بهترين پاداشها نزد پروردگار است

196- رفت و آمد پيروزمندانه كافران در شهرها، تو را نفريبد!

197- اين متاع ناچيزى است؛ و سپس جايگاهشان دوزخ است، و چه بد جايگاهى است!