ترجمه قرآن نسخه متنی

خورده‏اند نيست؛ و نسبت به نوشيدن شراب، قبل از نزول حكم تحريم، مجازات نمى‏شوند؛ اگر تقوا پيشه كنند، و ايمان بياورند، و اعمال صالح انجام دهند؛ سپس تقوا پيشه كنند و ايمان آورند؛ سپس تقوا پيشه كنند و نيكى نمايند و خداوند، نيكوكاران را دوست مى‏دارد

94- اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! خداوند شما را به چيزى از شكار كه به نزديكى شما مى‏آيد، بطورى كه دستها و نيزه‏هايتان به آن مى‏رسد، مى‏آزمايد؛ تا معلوم شود چه كسى در نهان از خدا مى‏ترسد؛ و هر كس بعد از آن تجاوز كند، مجازات دردناكى خواهد داشت

95- اى كسانى كه ايمان آورديد! در حال احرام، شكار نكنيد؛ و هر كس از شما عمداً آن را به قتل برساند، بايد كفّاره‏اى معادل آن از چهارپايان بدهد؛ كفّاره‏اى كه دو نفر عادل از شما، معادل بودن آن را تصديق كنند؛ و بصورت قربانى به حريم كعبه برسد؛ يا به جاى قربانى، اطعام مستمندان كند؛ يا معادل آن، روزه بگيرد، تا كيفر كار خود را بچشد خداوند گذشته را عفو كرده، ولى هر كس تكرار كند، خدا از او انتقام مى‏گيرد؛ و خداوند، توانا و صاحب انتقام است

96- صيد دريا و طعام آن براى شما و كاروانيان حلال است؛ تا در حال احرام از آن بهره‏مند شويد؛ ولى مادام كه محرم هستيد، شكار صحرا براى شما حرام است؛ و از نافرمانى خدايى كه به سوى او محشور مى‏شويد، بترسيد!

97- خداوند، كعبه -بيت‏الحرام- را وسيله‏اى براى استوارى و سامان بخشيدن به كار مردم قرار داده؛ و همچنين ماه حرام، و قربانيهاى بى‏نشان، و قربانيهاى نشاندار را؛ اين گونه احكام حساب شده و دقيق، بخاطر آن است كه بدانيد خداوند، آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، مى‏داند؛ و خدا به هر چيزى داناست

98- بدانيد خدا داراى مجازات شديد، و در عين حال آمرزنده و مهربان است

99- پيامبر وظيفه‏اى جز رسانيدن پيام الهى ندارد؛ و مسؤول اعمال شما نيست و خداوند آنچه را آشكار، و آنچه را پنهان مى‏داريد مى‏داند

100- بگو «هيچ گاه ناپاك و پاك مساوى نيستند؛ هر چند فزونى ناپاكها، تو را به شگفتى اندازد از مخالفت خدا بپرهيزيد اى صاحبان خرد، شايد رستگار شويد

101- اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! از چيزهايى نپرسيد كه اگر براى شما آشكار گردد، شما را ناراحت مى‏كند؛ و اگر به هنگام نزول قرآن، از آنها سؤال كنيد، براى شما آشكار مى‏شود؛ خداوند آنها را بخشيده و ناديده گرفته است و خداوند، آمرزنده و بردبار است

102- جمعى از پيشينيان شما، از آن سؤال كردند؛ و سپس با آن به مخالفت برخاستند ممكن است شما هم چنين سرنوشتى پيدا كنيد

103- خداوند هيچ گونه «بحيره» و «سائبه» و «وصيله» و «حام» قرار نداده است [اشاره به چهار نوع از حيوانات اهلى است كه در زمان جاهليّت، استفاده از آنها را بعللى حرام مى‏دانستند؛ و اين بدعت، در اسلام ممنوع شد] ولى كسانى كه كافر شدند، بر خدا دروغ مى‏بندند؛ و بيشتر آنها نمى فهمند

104- و هنگامى كه به آنها گفته شود «به سوى آنچه خدا نازل كرده، و به سوى پيامبر بياييد»، مى‏گويند «آنچه از پدران خود يافته‏ايم، ما را بس است»؛ آيا اگر پدران آنها چيزى نمى‏دانستند، و هدايت نيافته بودند باز از آنها پيروى مى‏كنند ؟!

105- اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! مراقب خود باشيد اگر شما هدايت يافته ايد، گمراهى كسانى كه گمراه شده‏اند، به شما زيانى نمى‏رساند بازگشت همه شما به سوى خداست؛ و شما را از آنچه عمل مى‏كرديد، آگاه مى‏سازد

106- اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! هنگامى كه مرگ يكى از شما فرا رسد، در موقع وصيّت بايد از ميان شما، دو نفر عادل را به شهادت بطلبيد؛ يا اگر مسافرت كرديد، و مصيبت مرگ شما فرا رسيد، و در آن جا مسلمانى نيافتيد، دو نفر از غير خودتان را به گواهى بطلبيد و اگر به هنگام اداى شهادت، در صدق آنها شك كرديد، آنها را بعد از نماز