ترجمه قرآن نسخه متنی

138- و گفتند «اين قسمت از چهارپايان و زراعت كه مخصوص بتهاست، براى همه ممنوع است؛ و جز كسانى كه ما بخواهيم -به گمان آنها- نبايد از آن بخورند و اينها چهارپايانى است كه سوار شدن بر آنها برما حرام شده است» و نيز چهارپايانى بود كه هنگام ذبح، نام خدا را بر آن نمى‏بردند، و به خدا دروغ مى‏بستند؛ و مى‏گفتند «اين احكام، همه از ناحيه اوست» بزودى خدا كيفر افتراهاى آنها را مى‏دهد

139- و گفتند «آنچه از بچّه در شكم اين حيوانات است، مخصوص مردان ماست؛ و بر همسران ما حرام است؛ امّا اگر مرده باشد [مرده متولّد شود]، همگى در آن شريكند» بزودى خدا كيفر اين توصيف و احكام دروغين آنها را مى‏دهد؛ او حكيم و داناست

140- بيقين آنها كه فرزندان خود را از روى جهل و نادانى كشتند، گرفتار خسران شدند؛ زيرا آنچه را خدا به آنها روزى داده بود، بر خود تحريم كردند؛ و بر خدا افترا بستند آنها گمراه شدند؛ و هرگز هدايت نيافته بودند

141- اوست كه باغهاى معروش [باغهايى كه درختانش روى داربست‏ها قرار دارد]، و باغهاى غير معروش [باغهايى كه نياز به داربست ندارد] را آفريد؛ همچنين نخل و انواع زراعت را، كه از نظر ميوه و طعم با هم متفاوتند؛ نيز درخت زيتون و انار را، كه از جهتى با هم شبيه، و از جهتى تفاوت دارند؛ برگ و ساختمان ظاهريشان شبيه يكديگر است، در حالى كه طعم ميوه آنها متفاوت مى‏باشد از ميوه آن، به هنگامى كه به ثمر مى‏نشيند، بخوريد؛ و حق آن را به هنگام درو، بپردازيد؛ و اسراف نكنيد، كه خداوند مسرفان را دوست ندارد

142- او كسى است كه از چهارپايان، براى شما حيوانات باربر، و حيوانات كوچك براى منافع ديگر آفريد؛ از آنچه به شما روزى داده است، بخوريد، و از گامهاى شيطان پيروى ننماييد، كه او دشمن آشكار شماست

143- هشت تا از چهارپايان براى شما آفريد؛ از ميش يك جفت، و از بز يك جفت؛ بگو «آيا خداوند نرهاى آنها را حرام كرده، يا ماده‏ها را؟! يا آنچه شكم ماده‏ها در برگرفته؟! اگر راست مى‏گوييد و بر تحريم اينها دليلى داريد، به من خبر دهيد!»

144- و از شتر يك جفت، و از گاو هم يك جفت براى شما آفريد؛ بگو «كدام يك از اينها را خدا حرام كرده است؟! نرها يا ماده‏ها را؟! يا آنچه را شكم ماده‏ها در برگرفته؟! يا هنگامى كه خدا شما را به اين موضوع توصيه كرد، شما گواه بر اين تحريم بوديد؟! پس چه كسى ستمكارتر است از آن كس كه بر خدا دروغ مى‏بندد، تا مردم را از روى جهل گمراه سازد؟! خداوند هيچ گاه ستمگران را هدايت نمى‏كند»

145- بگو «در آنچه بر من وحى شده، هيچ غذاى حرامى نمى‏يابم؛ بجز اينكه مردار باشد، با خونى كه از بدن حيوان بيرون ريخته، يا گوشت خوك -كه اينها همه پليدند- يا حيوانى كه به گناه، هنگام سر بريدن، نام غيرِ خدا [ نام بتها] بر آن برده شده است» امّا كسى كه مضطر به خوردن اين محرمات شود، بى‏آنكه خواهان لذّت باشد و يا زياده‏روى كند گناهى بر او نيست؛ زيرا پروردگارت، آمرزنده مهربان است

146- و بر يهوديان، هر حيوان ناخن‏دار [حيواناتى كه سم يكپارچه دارند] را حرام كرديم؛ و از گاو و گوسفند، پيه و چربيشان را بر آنان تحريم نموديم؛ مگر چربيهايى كه بر پشت آنها قرار دارد، و يا در دو طرف پهلوها، و يا آنها كه با استخوان آميخته است؛ اين را بخاطر ستمى كه مى‏كردند به آنها كيفر داديم؛ و ما راست مى‏گوييم

147- اگر تو را تكذيب كنند و اين حقايق را نپذيرند، به آنها بگو «پروردگار شما، رحمت گسترده‏اى دارد؛ امّا مجازات او هم از مجرمان دفع شدنى نيست؛ و اگر ادامه دهيد كيفر شما حتمى است

148- بزودى مشركان براى تبرئه خويش مى‏گويند «اگر خدا مى‏خواست، نه ما مشرك مى‏شديم و نه پدران ما؛ و نه چيزى را تحريم مى‏كرديم» كسانى كه پيش از آنها بودند نيز، همين گونه دروغ مى‏گفتند و سرانجام طعم كيفر ما را چشيدند بگو «آيا دليل روشنى بر اين موضوع داريد كه آن را به ما نشان دهيد؟! شما فقط از پندارهاى بى‏اساس پيروى مى‏كنيد، و تخمينهاى نابجا مى‏زنيد»